Wojewódzki ośrodek ruchu drogowego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Budynek Wojewódzkiego Ośrodka Ruchu Drogowego w Białymstoku
Budynek Wojewódzkiego Ośrodka Ruchu Drogowego w Krośnie
Wojewódzki ośrodek ruchu drogowego w Toruniu

Wojewódzki ośrodek ruchu drogowego (WORD) – jednostka samorządowa, której celem jest nadzór nad egzaminami na prawo jazdy w Polsce oraz promocja bezpieczeństwa ruchu drogowego[1]. Formalnie ośrodki mają status samodzielnych jednostek organizacyjnych (samorządowych osób prawnych) podległych marszałkowi województwa[1]. WORD powstały w 1997 na mocy nowej ustawy Prawo o ruchu drogowym, w odpowiedzi na lawinowy wzrost stopnia motoryzacji polskiego społeczeństwa po 1989 roku[1].

Ośrodki takie istnieją zarówno w miastach wojewódzkich (czasem nie jako Wojewódzki, lecz np. Małopolski Ośrodek Ruchu Drogowego w Krakowie, Nowym Sączu i Tarnowie), w miastach będących dawnymi stolicami województw sprzed 1999, takich jak Jelenia Góra, Suwałki, Legnica, Bielsko-Biała, Tarnobrzeg, Częstochowa, Łomża, Elbląg, Sieradz, Słupsk, Siedlce, Piła, Koszalin, a także w innych większych miastach (np. w Bytomiu).

Zadania[edytuj | edytuj kod]

Zadania ośrodka związane są z szeroko pojętym bezpieczeństwem ruchu drogowego. Dotyczą przede wszystkim przeprowadzania egzaminu państwowego dla kandydatów ubiegających się o prawo jazdy. WORD-y realizując zadanie publiczne nie podlegają ograniczeniom i prowadzą działalność jak podmiot gospodarki rynkowej – utrzymują się z opłat pobieranych za egzaminy, w tym poprawkowe, oraz szkolenia. Nie będąc zagrożone konkurencją ze strony podmiotów gospodarczych samodzielnie decydują o sposobie wykorzystania przychodów z egzaminów, w tym poprawkowych. W konsekwencji stan ten zwiększa ryzyko zachowań korupcyjnych[2].

Inne zadania tych ośrodków:

  • prowadzenie kursów umożliwiających zdobycie przez kierowców zawodowych uprawnień do przewozu osób (kierowcy autobusów) i rzeczy (kierowcy samochodów ciężarowych) – dawne tzw. „świadectwo kwalifikacji”,
  • prowadzenie kursów dla kierowców zawodowych przewożących towary niebezpieczne – tzw. ADR,
  • przeprowadzanie egzaminów sprawdzających kwalifikacje kierowców, którym policja zatrzymała prawo jazdy,
  • prowadzenie szkoleń zmniejszających liczbę punktów karnych przyznawanych przez policję kierowcom naruszającym przepisy,
  • przygotowywanie przedsięwzięć mających na celu poprawę bezpieczeństwa ruchu drogowego, na przykład edukacja młodzieży szkolnej,
  • organizacja szkoleń dla osób zdobywających licencję taksówkarza.

Wojewódzkie ośrodki ruchu drogowego szkolą również egzaminatorów, nauczycieli wychowania komunikacyjnego oraz ratowników drogowych, nie prowadzą natomiast szkolenia kierowców ubiegających się o prawo jazdy.

Lista WORD-ów[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Andrzej Szklarski, Społeczna misja Wojewódzkich Ośrodków Ruchu Drogowego; 1998-2007, Warszawa: Krajowe Stowarzyszenie Dyrektorów WORD, 2008, s. 4-8, ISBN 978-83-61623-08-3 [dostęp 2016-07-06].
  2. Najwyższa Izba Kontroli, System szkolenia kandydatów na kierowców – jest gorzej niż źle [online], 2022 [dostęp 2023-04-10].