Żywot ojca Amandusa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Żywot ojca Amandusa – tekst prozatorski w języku polskim przedstawiający życie Amandusa, napisany na przełomie XV i XVI wieku, a znany z kopii sprzed połowy XVI w.

Niekompletny rękopis, liczący 131 kart, znajduje się w Bibliotece Narodowej w Warszawie. Tekst został skopiowany przez połową XVI w. z wcześniejszego oryginału napisanego na przełomie XV i XVI w. Zaginiony tekst był przekładem łacińskiej wersji niemieckiego utworu o życiu Henryka Suzona, który po wstąpieniu do dominikanów przyjął imię Amandus. Przekład łaciński powstał w latach 1477–1480.

Utwór stanowi apologię ascezy i udręk fizycznych, mających na celu zwalczanie pokus cielesnych i doświadczanie cierpień podobnych do męki Chrystusa. Opowieść szczegółowo przedstawia udręki zadawane sobie przez Amandusa, m.in. noszenie odzieży raniącej ciało.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Teresa Michałowska: Literatura polskiego średniowiecza. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 890-891. ISBN 978-83-01-16675-5.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]