4 Dywizja Flak

4 Dywizja Flak

4. Flak-Division

Historia
Państwo	III Rzesza
Sformowanie	1 lipca 1938
Rozformowanie	18 kwietnia 1945
Dowódcy
Ostatni	Max Hecht
Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja	Essen
Rodzaj sił zbrojnych	Luftwaffe
Formacja	Wehrmacht
Rodzaj wojsk	obrona przeciwlotnicza
Podległość	Grupa Armii B

4 Dywizja Flak (niem. 4. Flak-Division) – niemiecka dywizja artylerii przeciwlotniczej z okresu II wojny światowej.

Historia

Jednostkę utworzono 1 lipca 1938 r. jako Luftverteidigungskommando Essen (Dowództwo Obrony Powietrznej Essen). 1 września 1941 jej nazwę zmieniono na 4. Flak-Division.

Zadaniem dywizji było zapewnienie obrony przeciwlotniczej części Zagłębia Ruhry. Jej pułki stacjonowały w Dortmundzie, Duisburgu, Essen i Dorsten. Dywizja nie była w stanie skutecznie bronić wyznaczonego obszaru ze względu na przewagę Aliantów. Pozostała w wyznaczonym obszarze do końca wojny i poddała się z całą Grupą Armii B 18 kwietnia 1945.

Skład bojowy dywizji

1941

• 24 pułk Flak (Flak-Regiment 24),
• 44 pułk Flak (Flak-Regiment 44),
• 46 pułk Flak (Flak-Regiment 46),
• 64 pułk Flak (Flak-Regiment 64),
• 74 pułk reflektorów przeciwlotniczych (Flakscheinwerfer-Regiment 74),
• 4 lotniczy batalion łączności (Luftnachrichten-Abteilung 4),
• dywizyjne oddziały zaopatrzeniowe

1944

• 24 pułk Flak (Flak-Regiment 24),
• 44 pułk Flak (Flak-Regiment 44),
• 46 pułk Flak (Flak-Regiment 46),
• 64 pułk Flak (Flak-Regiment 64),
• 103 pułk Flak (Flak-Regiment 103),
• 113 pułk Flak (Flak-Regiment 113),
• cztery bataliony transportowe (Flak-Transport-Batterie 22/IV, 33/VI, 3/VI i 128/VI),
• 74 pułk reflektorów przeciwlotniczych (Flakscheinwerfer-Regiment 74),
• 124 lotniczy batalion łączności (Luftnachrichten-Abteilung 124),
• dywizyjne oddziały zaopatrzeniowe

Dowódcy dywizji

• Generalmajor Kurt Steudemann (od sierpnia 1938),
• Generalleutnant Otto-Wilhelm von Renz (od 31 października 1939),
• brak danych od 17 marca do 31 sierpnia 1941,
• Generalleutnant Gerhard Hoffmann (od 1 września 1941),
• Generalleutnant Johannes Hintz (od 5 marca 1942),
• Generalleutnant Ludwig Schilffarth (od lutego 1944),
• Oberst Max Hecht (od 15 listopada 1944 do kapitulacji)

Bibliografia

• Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Dywizje strzeleckie i lekkie. Ordre de Bataille. Warszawa: Belona S.A., 2010. ISBN 978-83-11-11655-9.

Linki zewnętrzne

• Leksykon Wehrmachtu