Adolf Sarnecki

Adolf Sarnecki
	; Adolf Sarnecki w 1935
Data i miejsce urodzenia	8 maja 1898 ; Szreńsk
Data i miejsce śmierci	9 stycznia 1960 ; Antoniewo
	Poseł V kadencji Sejmu (II RP)
Okres	od 6 listopada 1938; do 2 października 1939
Przynależność polityczna	Obóz Zjednoczenia Narodowego
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Adolf Stanisław Sarnecki (ur. 8 maja 1898 w Szreńsku k. Płocka, zm. 9 stycznia 1960 w Antoniewie k. Poznania) – nauczyciel polski, inspektor szkolny, poseł na Sejm RP IV i V kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem Stanisława i Stefanii ze Smolińskich. Należał do Polskiej Organizacji Wojskowej, w latach 1915–1917 służył ochotniczo w Legionach Polskich; po kryzysie przysięgowym ponownie w POW, przez krótki czas był więziony przez władze niemieckie w Łowiczu, skąd zbiegł. Podjął studia w Państwowym Seminarium Nauczycielskim im. Konarskiego w Warszawie, po jego ukończeniu w 1919 pracował jako nauczyciel w szkole powszechnej w Chruślinie (powiat łowicki). Od lipca do listopada 1920 służył w Wojsku Polskim, brał udział w wojnie z Rosją; został zdemobilizowany w stopniu podporucznika.

Pracował następnie jako nauczyciel w szkole powszechnej w Nieborowie (powiat łowicki) i inspektor szkolny na terenie powiatu łowickiego. Uzupełniał wykształcenie na Państwowym Wyższym Kursie Nauczycielskim w Warszawie (1924) i w Państwowym Instytucie Nauczycielskim w Warszawie (1925–1926). W latach 1926–1927 był zastępcą inspektora szkolnego powiatu dziśnieńskiego (z siedzibą w Głębokiem), w okresie 1927–1929 inspektorem szkolnym powiatu postawskiego (z siedzibą w Duniłowiczach), a od 1929 do 1939 inspektorem szkolnym powiatu słonimskiego. Pozostawał jednocześnie zaangażowany społecznie – organizował i kierował Oddziałem Związku Legionistów w Słonimie, działał w Związku Młodzieży Wiejskiej. W 1934 zasiadł w Radzie Miejskiej Słonima, gdzie przewodniczył Klubowi Chrześcijańskiemu.

We wrześniu 1935 został wybrany do Sejmu RP z okręgu 51, obejmującego Nowogródek, Szczuczyn i Słonim. Był członkiem Rady Naczelnej Obozu Zjednoczenia Narodowego, w Sejmie brał udział w pracach Komisji Oświatowej i Komisji Wojskowej. Ponownie zdobył mandat poselski w listopadzie 1938. Po wojnie pracował jako zastępca dyrektora Państwowego Młodzieżowego Zakładu Wychowawczego w Antoniewie, gdzie zmarł. Został pochowany w Skokach k. Poznania (sektor A-1306)^[1].

Nie założył rodziny.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Niepodległości (9 listopada 1931)^[2]
Złoty Krzyż Zasługi (10 listopada 1933)^[3]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Cmentarz Parafialny w Skokach [online], mogily.pl [dostęp 2020-10-31] .
↑ M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 352 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
↑ M.P. z 1933 r. nr 259, poz. 278 „za zasługi na polu pracy społecznej”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Stanisław Konarski, Adolf Sarnecki, [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. XXXV, 1994.

[1] Cmentarz Parafialny w Skokach [online], mogily.pl [dostęp 2020-10-31] .

[2] M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 352 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.

[3] M.P. z 1933 r. nr 259, poz. 278 „za zasługi na polu pracy społecznej”.

[1]

[2]

[3]