Aleksander Zniszczoł

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksander Zniszczoł
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

8 marca 1994
Cieszyn

Klub

WSS Wisła

Wzrost

179 cm[1]

Debiut w PŚ

30 grudnia 2011 w Oberstdorfie (48. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

20 stycznia 2012 w Zakopanem (9. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

3 marca 2024 w Lahti (3. miejsce)

Rekord życiowy

243.0 m na Vikersundbakken w Vikersund (17 marca 2024)[2]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Val di Fiemme 2014 drużynowo
srebro Erzurum 2012 indywidualnie
srebro Erzurum 2012 drużynowo
srebro Liberec 2013 drużynowo
Uniwersjada
złoto Trydent 2013 norm. druż.
Olimpijski festiwal młodzieży Europy
złoto Liberec 2011 drużynowo
Inne nagrody
Puchar Kontynentalny
srebro 2. miejsce
2018/2019
Letni Puchar Kontynentalny
złoto 1. miejsce
2011
srebro 2. miejsce
2022
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Aleksander Zniszczoł (ur. 8 marca 1994 w Cieszynie[1]) − polski skoczek narciarski, reprezentant klubu WSS Wisła. Uczestnik mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym i lotach narciarskich. Indywidualny (2012) i drużynowy (2012–2014) medalista mistrzostw świata juniorów, drużynowy medalista Zimowej Uniwersjady 2013 i Zimowego Olimpijskiego Festiwalu Młodzieży Europy 2011. Zwycięzca Letniego Pucharu Kontynentalnego 2011.

Przebieg kariery[edytuj | edytuj kod]

Początki[edytuj | edytuj kod]

Zawodnikiem KS Wisła Ustronianka został w wieku 9 lat. Jego pierwszym trenerem był Jan Kawulok[3]. Zwyciężył w swojej kategorii wiekowej w Lotos Cup w sezonach 2005/2006 i 2006/2007, trzy kolejne lata również kończył na podium tego cyklu[4].

W FIS Cupie zadebiutował jako trzynastolatek. W swoim pierwszym występie, 28 lipca 2007 w Bischofshofen, zajął 43. miejsce, a pierwsze punkty cyklu zdobył 17 lutego 2008 w Szczyrku, zajmując 25. pozycję[5]. W lipcu 2010 w Courchevel zadebiutował w konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego. Nie zdobył punktów, zajmując 46. i 36. miejsce. W styczniu 2011 w Titisee-Neustadt po raz pierwszy wystąpił w zimowej edycji Pucharu Kontynentalnego, zajmując 60. i 63. lokatę. Wystartował na Zimowym Olimpijskim Festiwalu Młodzieży Europy 2011 w Libercu. Indywidualnie zajął 7. miejsce, a w zawodach drużynowych zdobył złoty medal[6].

Sezon 2011/2012[edytuj | edytuj kod]

2 lipca 2011 zdobył pierwsze punkty Letniego Pucharu Kontynentalnego, zajmując 6. miejsce w Kranju, a 9 lipca w Stams po raz pierwszy stanął na podium cyklu dzięki zajęciu 2. pozycji. W najlepszej trójce w zawodach Letniego Pucharu Kontynentalnego 2011 znalazł się jeszcze 10 i 11 września w Trondheim, gdzie w pierwszym konkursie zwyciężył, a w drugim zajął 2. lokatę[7]. Wraz z innymi występami pozwoliło to Zniszczołowi na zwycięstwo w całym cyklu[4]. W październiku 2011 dwukrotnie zdobył punkty Letniego Grand Prix: był 25. w Hinzenbach i 17. w Klingenthal[7].

13 grudnia 2011 zajął 2. miejsce w zawodach Pucharu Kontynentalnego w Ałmaty, a 30 grudnia zadebiutował w Pucharu Świata. Konkurs Turnieju Czterech Skoczni w Oberstdorfie ukończył na 48. pozycji[7]. 20 stycznia 2012 uplasował się na 9. lokacie w konkursie Pucharu Świata w Zakopanem po skokach na odległość 124,5 m i 123 m, awansując z 18. miejsca po pierwszej serii[8]. Były to jego pierwsze pucharowe punkty. Dzień później zajął 14. miejsce, a 29 stycznia w Bischofshofen po raz kolejny ukończył konkurs Pucharu Kontynentalnego na 2. lokacie. Wystartował następnie na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2012. Zdobył na nich srebrny medal zarówno w konkursie indywidualnym, jak i w rywalizacji drużynowej. W marcu 2012 występował w Pucharze Świata. Indywidualnie punkty zdobył raz, zajmując 18. miejsce w Planicy, a 3 marca po raz pierwszy stanął na podium zawodów drużynowych po zajęciu 3. pozycji w Lahti[7].

Lata 2012–2015[edytuj | edytuj kod]

W sezonie 2012/2013 raz zdobył punkty Pucharu Świata – w styczniu zajął 23. miejsce w Zakopanem – a w Pucharze Kontynentalnym najwyżej sklasyfikowany był na 7. pozycji. Na Mistrzostwach Świata Juniorów 2013 zajął 9. lokatę indywidualnie, a w drużynie zdobył srebrny medal[9].

W Letnim Grand Prix 2013 najwyżej sklasyfikowany był na 9. miejscu, które zajął 23 sierpnia w Hakubie. W sezonie zimowym 2013/2014 w dwóch występach w Pucharze Świata zajmował 40. pozycję, a w Pucharze Kontynentalnym najwyżej znalazł się na 5. miejscu[10]. Na Zimowej Uniwersjadzie 2013 indywidualnie zajął 10. lokatę na skoczni normalnej i 8. na dużej, a w drużynie zdobył złoty medal[4]. Na Mistrzostwach Świata Juniorów 2014 był 13. indywidalnie, a w zawodach drużynowych również zdobył złoto[10].

W sezonie zimowym 2014/2015 występował głównie w Pucharze Świata. 11 razy zdobył punkty cyklu, a najwyżej sklasyfikowany był 15. miejscu, które zajął 30 stycznia 2015 w Willingen. W lutym wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2015, na których zajął 40. lokatę indywidualnie na skoczni dużej. W marcu 2015 ukończył na 2. pozycji konkurs Pucharu Kontynentalnego w Seefeld[11].

Lata 2015–2019[edytuj | edytuj kod]

W sezonie 2015/2016 nie wystąpił w zawodach głównych Pucharu Świata. W Pucharze Kontynentalnym najwyżej klasyfikowany był na 12. miejscu latem i na 17. zimą[12].

Dwukrotnie stawał na podium w zawodach Letniego Pucharu Kontynentalnego 2016, w sierpniowych konkursach we Frenštácie zajmując 3. i 1. pozycję. W Pucharze Świata 2016/2017 raz zdobył punkty, zajmując 22. miejsce 11 grudnia 2016 w Lillehammer. W styczniu 2017 zajął 3. lokatę w zawodach Pucharu Kontynentalnego w Sapporo[13].

W sierpniu 2017 zwyciężył w zawodach Letniego Pucharu Kontynentalnego w Szczyrku. W sezonie zimowym 2017/2018 w Pucharze Kontynentalnym najwyżej znalazł się na 7. miejscu, a w Pucharze Świata – na 38. pozycji[14].

W ramach Letniego Pucharu Kontynentalnego 2018 w sierpniu zajął 2. lokatę w Wiśle, a we wrześniu zwyciężył w Klingenthal. W zimowej części sezonu w trzech występach w konkursie głównym w Pucharze Świata najwyżej sklasyfikowany był na 42. miejscu. W Pucharze Kontynentalnym 2018/2019 czterokrotnie stawał na podium: w grudniu był 2. w Ruce, a w marcu zwyciężył w trzech ostatnich konkursach cyklu rozgrywanych w Zakopanem i Czajkowskim[15]. Zajął dzięki temu 2. pozycję w klasyfikacji generalnej tego cyklu[4].

Lata 2019–2022[edytuj | edytuj kod]

Pięciokrotnie zdobył punkty Letniego Grand Prix 2019, w najlepszym występie, 23 sierpnia w Hakubie, zajmując 11. miejsce. W sezonie 2019/2020 w Pucharze Kontynentalnym najwyżej klasyfikowany był na 5. miejscu latem i na 4. zimą. Od końca stycznia 2020 regularnie występował w Pucharze Świata. W sezonie 2019/2020 cyklu czterokrotnie zdobył punkty, a w najlepszych występach, 21 i 22 lutego w Râșnovie, zajął dwukrotnie 24. lokatę[16].

Zimę 2020/2021 rozpoczął w Pucharze Świata. 5 grudnia 2020 zawody w Niżnym Tagile ukończył na 6. pozycji, najwyższej w dotychczasowej karierze. W dalszej części sezonu naprzemiennie startował w tym cyklu i w Pucharze Kontynentalnym. W Pucharze Świata 2020/2021 punkty zdobył jeszcze sześciokrotnie, najwyżej sklasyfikowanym będąc na 19. miejscu, a w Pucharze Kontynentalnym 2020/2021 dwukrotnie stanął na podium, zwyciężając w styczniu 2021 w Innsbrucku i w marcu w Czajkowskim[17].

W sezonie 2021/2022 Pucharu Świata dwukrotnie zdobył punkty, zajmując w grudniu 2021 26. miejsce w Wiśle, a w marcu 2022 – 28. w Oberstdorfie. W Pucharze Kontynentalnym 2021/2022 raz stał na podium – w marcu był 2. w Lahti[18].

Sezon 2022/2023[edytuj | edytuj kod]

23 lipca 2022 zajął 9. miejsce w zawodach Letniego Grand Prix w Wiśle. W Letnim Pucharze Kontynentalnym 2022 czterokrotnie stawał na podium: we wrześniu zwyciężył w Stams, a w październiku był dwukrotnie 2. i raz 3. w Lake Placid[19]. Cykl ukończył na 2. pozycji w klasyfikacji generalnej[4].

Sezon zimowy 2022/2023 rozpoczął w Pucharze Świata, ale w pierwszych ośmiu konkursach tylko raz zdobył punkty i w efekcie trafił do Pucharu Kontynentalnego. Do najwyższej rangi cyklu powrócił w połowie stycznia i od tego czasu regularnie zdobywał punkty, najczęściej zajmując miejsca w drugiej dziesiątce. Najwyżej w sezonie sklasyfikowany był na 13. lokacie, którą zajął 11 lutego 2023 w Lake Placid. Na przełomie lutego i marca wystartował na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2023 w Planicy. Indywidualnie zajął na nich 20. miejsce na skoczni normalnej i 23. na dużej, a w drużynie męskiej zajął 4. pozycję[19]. Puchar Świata 2022/2023 ukończył na 32. miejscu w klasyfikacji generalnej, zdobywając 181 punktów[20].

Sezon 2023/2024[edytuj | edytuj kod]

Wystartował na Igrzyskach Europejskich 2023, na których zajął 32. lokatę na skoczni normalnej i 10. na dużej indywidualnie. Czterokrotnie zdobywał punkty Letniego Grand Prix 2023, a w konkursie cyklu rozgrywanym 5 sierpnia w Szczyrku zajął 2. miejsce, tym samym po raz pierwszy w karierze stając na podium indywidualnych zawodów najwyższej rangi[21].

Sezon zimowy 2023/2024 rozpoczął w Pucharze Świata, ale w czterech pierwszych zawodach nie zdobył punktów. Trafił następnie do Pucharu Kontynentalnego, gdzie w grudniu 2023 dwukrotnie stanął na podium, zajmując 2. miejsce w Lillehammer i Ruce. Do Pucharu Świata powrócił na 72. Turniej Czterech Skoczni i w dalszej części sezonu regularnie zdobywał punkty cyklu. W styczniu wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2024. Indywidualnie zajął 12. pozycję, zaś zawody drużynowe reprezentacja Polski ukończyła na 8. lokacie po dyskwalifikacji Zniszczoła w drugiej serii[21].

3 lutego 2024 w konkursie Pucharu Świata w Willingen zajmował 3. miejsce po pierwszej serii, ale ostatecznie zawody ukończył na 8. pozycji[21]. Dzień później na tej samej skoczni po pierwszej serii znajdował się na prowadzeniu z 12,4 punktu przewagi nad kolejnym zawodnikiem, ale po słabszym skoku w drugiej rundzie po raz kolejny znalazł się na 8. miejscu[22]. W kolejnych tygodniach jeszcze ośmiokrotnie kończył indywidualne konkursy Pucharu Świata w pierwszej dziesiątce. 3 marca 2024 po raz pierwszy stanął na podium tych zawodów, uzyskując 3. miejsce w zmaganiach na skoczni Salpausselkä w fińskim Lahti. Wynik ten powtórzył 24 marca w kończących sezon zawodach na skoczni mamuciej w Planicy[21]. W klasyfikacji generalnej Pucharu Świata 2023/2024 znalazł się na 19. pozycji z 524 punktami[20].

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

2015 Szwecja Falun – 40. miejsce (K-120)
2023 Słowenia Planica – 20. miejsce (K-95), 23. miejsce (K-125)

Drużynowo[edytuj | edytuj kod]

2023 Słowenia Planica – 4. miejsce (K-125)[a]

Starty A. Zniszczoła na mistrzostwach świata – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
40. 26 lutego 2015 Szwecja Falun Lugnet K-120 HS-134 indywid. 110,0 m – 80,6 pkt 188,1 pkt Severin Freund
20. 25 lutego 2023 Słowenia Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 indywid. 97,5 m 93,0 m 235,6 pkt 26,2 pkt Piotr Żyła
23. 3 marca 2023 Słowenia Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 indywid. 124,5 m 127,0 m 244,6 pkt 42,9 pkt Timi Zajc
4. 4 marca 2023 Słowenia Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 druż.[a] 122,0 m 131,5 m 1129,1 pkt (274,3 pkt) 49,8 pkt Słowenia

Mistrzostwa świata w lotach[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

2024 Austria Tauplitz – 12. miejsce

Drużynowo[edytuj | edytuj kod]

2024 Austria Tauplitz – 8. miejsce[b]

Starty A. Zniszczoła na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Skok 3 Skok 4 Nota Strata Zwycięzca
12. 26–27 stycznia 2024 Austria Tauplitz Kulm K-200 HS-235 indywid. 223,0 m 215,5 m 198,0 m –[c] 588,2 pkt 59,2 pkt Stefan Kraft
8. 28 stycznia 2024 Austria Tauplitz Kulm K-200 HS-235 druż.[b] 221,5 m DSQ 1279,1 pkt (205,0 pkt) 336,3 pkt Słowenia

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

2012 Turcja Erzurum – srebrny medal
2013 Czechy Liberec – 9. miejsce
2014 Włochy Val di Fiemme/Predazzo – 13. miejsce

Drużynowo[edytuj | edytuj kod]

2012 Turcja Erzurum – srebrny medal[d]
2013 Czechy Liberec – srebrny medal[e]
2014 Włochy Val di Fiemme/Predazzo – złoty medal[f]

Starty A. Zniszczoła na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
2.srebro 23 lutego 2012 Turcja Erzurum Kiremitliktepe K-95 HS-109 indywid. 107,5 m 109,5 m 280,5 pkt 6,0 pkt Nejc Dežman
2.srebro 25 lutego 2012 Turcja Erzurum Kiremitliktepe K-95 HS-109 druż.[d] 99,5 m 105,5 m 985,5 pkt (255,5 pkt) 3,0 pkt Norwegia
9. 24 stycznia 2013 Czechy Liberec Ještěd K-90 HS-100 indywid. 95,5 m 95,5 m 245,5 pkt 39,0 pkt Jaka Hvala
2.srebro 26 stycznia 2013 Czechy Liberec Ještěd K-90 HS-100 druż.[e] 102,0 m 101,0 m 1062,0 pkt (276,5 pkt) 24,5 pkt Słowenia
13. 31 stycznia 2014 Włochy Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 indywid. 84,5 m 99,5 m 211,8 pkt 19,7 pkt Jakub Wolny
1.złoto 1 lutego 2014 Włochy Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 druż.[f] 101,5 m 96,5 m 1027,0 pkt (267,4 pkt) –

Igrzyska europejskie[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

2023 Polska Kraków/Zakopane[g] – 32. miejsce (K-95), 10. miejsce (K-125)

Starty A. Zniszczoła na igrzyskach europejskich – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
32. 29 czerwca 2023 Polska Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 indywid. 93,0 m – 102,2 pkt 168,1 pkt Daniel Tschofenig
10. 1 lipca 2023 Polska Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 indywid. 136,0 m 127,5 m 248,6 pkt 30,5 pkt Dawid Kubacki

Uniwersjada[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

2013 Włochy Trydent/Predazzo – 10. miejsce (K-95), 8. miejsce (K-120)

Drużynowo[edytuj | edytuj kod]

2013 Włochy Trydent/Predazzo – złoty medal[h]

Starty A. Zniszczoła na uniwersjadzie – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
10. 14 grudnia 2013 Włochy Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 indywid. 95,5 m 102,0 m 247,2 pkt 23,1 pkt Sami Niemi
1.złoto 18 grudnia 2013 Włochy Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 druż.[h] 97,5 m 99,0 m 755,5 pkt (251,1 pkt) –
8. 20 grudnia 2013 Włochy Predazzo Trampolino Dal Ben K-120 HS-134 indywid. 122,0 m 122,5 m 250,7 pkt 27,9 pkt Krzysztof Biegun

Zimowy olimpijski festiwal młodzieży Europy[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

2011 Czechy Liberec – 7. miejsce

Drużynowo[edytuj | edytuj kod]

2011 Czechy Liberec – złoty medal[i]

Starty A. Zniszczoła na zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
7. 15 lutego 2011 Czechy Liberec Ještěd K-90 HS-100 indywid. 93,0 m 95,5 m 246,0 pkt 48,5 pkt Jarkko Määttä
1. 17 lutego 2011 Czechy Liberec Ještěd K-90 HS-100 druż.[i] 96,0 m 93,0 m 913,5 pkt (246,5 pkt) –

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[20]
2011/2012 47.
2012/2013 68.
2014/2015 48.
2016/2017 62.
2019/2020 51.
2020/2021 40.
2021/2022 66.
2022/2023 32.
2023/2024 19.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 3 marca 2024 Finlandia Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 128,5 m 129,5 m 254,2 pkt 3. 11,9 pkt Jan Hörl
2. 24 marca 2024 Słowenia Planica Letalnica K-200 HS-240 237,0 m 237,5 m 438,1 pkt 3. 49,6 pkt Daniel Huber

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Sezon 2011/2012
Ruka HS142 Lillehammer HS100 Lillehammer HS138 Harrachov HS142 Harrachov HS142 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Bad Mitterndorf HS200 Bad Mitterndorf HS200 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Predazzo HS134 Predazzo HS134 Willingen HS145 Oberstdorf HS213 Lahti HS97 Trondheim HS140 Oslo HS134 Planica HS215 Planica HS215 punkty
- - - - - - - 48 48 q - - - 9 14 - - - - - - q 41 q 18 - 60
Sezon 2012/2013
Lillehammer HS100 Lillehammer HS138 Ruka HS142 Krasnaja Polana HS106 Krasnaja Polana HS106 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Wisła HS134 Zakopane HS134 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Vikersund HS225 Vikersund HS225 Harrachov HS205 Harrachov HS205 Klingenthal HS140 Oberstdorf HS213 Lahti HS130 Kuopio HS127 Trondheim HS140 Oslo HS134 Planica HS215 Planica HS215 punkty
- - - - - - - - - - - 35 23 - - - - - - - q - - - - - - 8
Sezon 2013/2014
Klingenthal HS140 Ruka HS142 Lillehammer HS100 Lillehammer HS138 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Bad Mitterndorf HS200 Bad Mitterndorf HS200 Wisła HS134 Zakopane HS134 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Willingen HS145 Willingen HS145 Falun HS134 Lahti HS130 Lahti HS130 Kuopio HS127 Trondheim HS140 Oslo HS134 Planica HS139 Planica HS139 punkty
- - - - - - - - - - - - - - 40 40 - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2014/2015
Klingenthal HS140 Ruka HS142 Ruka HS142 Lillehammer HS138 Lillehammer HS138 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Bad Mitterndorf HS225 Wisła HS134 Zakopane HS134 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Willingen HS145 Willingen HS145 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Vikersund HS225 Vikersund HS225 Lahti HS130 Kuopio HS100 Trondheim HS140 Oslo HS134 Oslo HS134 Planica HS225 Planica HS225 punkty
- 40 44 29 28 - - q q 32 41 28 50 27 21 31 19 30 15 43 22 29 32 18 - - - - - - - 75
Sezon 2015/2016
Klingenthal HS140 Lillehammer HS100 Lillehammer HS100 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Willingen HS145 Zakopane HS134 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Trondheim HS140 Vikersund HS225 Vikersund HS225 Vikersund HS225 Lahti HS130 Lahti HS100 Kuopio HS127 Ałmaty HS140 Ałmaty HS140 Wisła HS134 Titisee-Neustadt HS142 Planica HS225 Planica HS225 Planica HS225 punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - q - - - - 0
Sezon 2016/2017
Ruka HS142 Ruka HS142 Klingenthal HS140 Lillehammer HS138 Lillehammer HS138 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Wisła HS134 Wisła HS134 Zakopane HS134 Willingen HS145 Oberstdorf HS225 Oberstdorf HS225 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Pjongczang HS140 Pjongczang HS109 Oslo HS134 Trondheim HS140 Vikersund HS225 Planica HS225 Planica HS225 punkty
41 33 q 31 22 32 46 - - - - 46 49 - - - - - - - - - - - - - 9
Sezon 2017/2018
Wisła HS134 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Titisee-Neustadt HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Bad Mitterndorf HS235 Zakopane HS140 Willingen HS145 Willingen HS145 Lahti HS130 Oslo HS134 Lillehammer HS140 Trondheim HS140 Vikersund HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
38 - - - - - - - - - - - 42 - - - - - - - - - 0
Sezon 2018/2019
Wisła HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS142 Predazzo HS135 Predazzo HS135 Zakopane HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Lahti HS130 Willingen HS145 Willingen HS145 Oslo HS134 Lillehammer HS140 Trondheim HS138 Vikersund HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
q - - - - - - 42 44 q q - - 45 - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2019/2020
Wisła HS134 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Klingenthal HS140 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS142 Predazzo HS104 Predazzo HS104 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Zakopane HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Willingen HS145 Bad Mitterndorf HS235 Bad Mitterndorf HS235 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Lahti HS130 Lahti HS130 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 punkty
44 - - - - - - - - - - - - 34 41 35 41 40 37 30 28 24 24 48 50 q q 18
Sezon 2020/2021
Wisła HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Zakopane HS140 Lahti HS130 Willingen HS147 Willingen HS147 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Râșnov HS97 Planica HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
35 - - 6 19 25 48 45 35 19 25 36 28 - 29 34 40 - - 45 - - - - - 81
Sezon 2021/2022
Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Wisła HS134 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Zakopane HS140 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Willingen HS147 Willingen HS147 Lahti HS130 Lahti HS130 Lillehammer HS140 Oslo HS134 Oslo HS134 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Planica HS240 Planica HS240 punkty
- - 37 42 26 37 42 - - - - - - - 48 48 43 - - - - - - - 32 28 - - 8
Sezon 2022/2023
Wisła HS134 Wisła HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Zakopane HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Bad Mitterndorf HS235 Bad Mitterndorf HS235 Willingen HS147 Willingen HS147 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 Râșnov HS97 Oslo HS134 Oslo HS134 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Vikersund HS240 Vikersund HS240 Lahti HS130 Planica HS240 Planica HS240 punkty
31 45 35 40 29 45 46 37 - - - - 27 38 25 17 19 20 27 25 13 21 - 31 q 26 17 18 21 14 14 17 181
Sezon 2023/2024
Ruka HS142 Ruka HS142 Lillehammer HS98 Lillehammer HS140 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Wisła HS134 Zakopane HS140 Willingen HS147 Willingen HS147 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Lahti HS130 Lahti HS130 Oslo HS134 Oslo HS134 Trondheim HS105 Trondheim HS140 Vikersund HS240 Vikersund HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
32 q 41 33 - - - - 37 21 24 16 20 11 8 8 6 9 25 14 19 23 8 3 41 10 22 18 10 7 14 3 524
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca na podium w konkursach drużynowych Pucharu Świata chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skład Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 3 marca 2012 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-97 [j] 82,0 m 94,0 m 877,5 pkt (211,4 pkt) 3. 14,1 pkt Austria
2. 25 marca 2023 Finlandia Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 [k] 123,0 m 120,5 m 1022,3 pkt (249,0 pkt) 3. 35,0 pkt Austria

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Sezon
2011/2012 		Ruka HS142 Harrachov HS142 Willingen HS145 Oberstdorf HS213 Lahti HS97 Planica HS215
- - - - 3 5
Sezon
2012/2013 		Lillehammer HS 100 (mikst) Ruka HS142 Zakopane HS134 Willingen HS145 Oberstdorf HS213 Lahti HS130 Planica HS215
- - - - 6 - -
Sezon
2014/2015 		Klingenthal HS140 Zakopane HS134 Willingen HS145 Lahti HS130 Planica HS225
- 5 11 - 4
Sezon
2022/2023 		Titisee-Neustadt HS142 (mikst) Zakopane HS140 Willingen HS147 (mikst) Lake Placid HS128 (duety) Râșnov HS97 (duety) Lahti HS130 Planica HS240
- - - - - 3 4
Sezon
2023/2024 		Wisła HS134 (duety) Zakopane HS140 Lake Placid HS128 (duety) Oberstdorf HS235 (duety) Lahti HS130 Planica HS240
- 6 7 5 4 5
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

(Duety: 1 2 3 4-12 poniżej 12)
 -  – zawodnik nie wystartował

Puchar Świata w lotach[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[20]
2011/2012 37.
2014/2015 36.
2019/2020 32.
2021/2022 42.
2022/2023 20.
2023/2024 9.

Turniej Czterech Skoczni[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[20]
2011/2012 61.
2014/2015 37.
2018/2019 51.
2020/2021 31.
2023/2024 24.

Raw Air[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[20]
2020 59.
2023 24.
2024 9.

Willingen Six[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2020 38.[23]
2021 40.[24]

Planica 7[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[4]
2023 15.
2024 6.

Titisee-Neustadt Five[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2020 39.[25]

Letnie Grand Prix[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[26]
2011 59.
2012 58.
2013 33.
2014 74.
2015 84.
2017 67.
2018 71.
2019 28.
2021 66.
2022 46.
2023 7.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 5 sierpnia 2023 Polska Szczyrk Skalite K-95 HS-104 99,0 m 102,5 m 253,5 pkt 2. 3,8 pkt Władimir Zografski

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu LGP 2023

2011
Wisła HS134 Szczyrk HS106 Zakopane HS134 Hinterzarten HS108 Courchevel HS132 Einsiedeln HS117 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Ałmaty HS140 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
dq - q - - - - - - 25 17 20
2012
Wisła HS134 Courchevel HS132 Hinterzarten HS108 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Ałmaty HS140 Ałmaty HS140 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
33 - - 43 14 - - 34 q 18
2013
Hinterzarten HS108 Wisła HS134 Courchevel HS132 Einsiedeln HS117 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Ałmaty HS140 Ałmaty HS140 Klingenthal HS140 punkty
- 41 - - 9 16 15 10 - - - 86
2014
Wisła HS134 Einsiedeln HS117 Courchevel HS132 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Ałmaty HS140 Ałmaty HS140 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
42 - - 33 23 - - - q 8
2015
Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Courchevel HS132 Einsiedeln HS117 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Czajkowskij HS106 Czajkowskij HS140 Ałmaty HS140 Ałmaty HS140 Hinzenbach HS94 punkty
q - - - - - 28 33 - - - 3
2016
Courchevel HS132 Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Einsiedeln HS117 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Czajkowskij HS140 Czajkowskij HS140 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
- q - - - - - - - - 0
2017
Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Courchevel HS132 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Czajkowskij HS140 Czajkowskij HS140 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
35 - - 28 22 - - - - 12
2018
Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Einsiedeln HS117 Courchevel HS135 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Hinzenbach HS94 punkty
25 - - 41 - - - - - 6
2019
Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Courchevel HS135 Zakopane HS140 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
12 15 - 21 11 21 q - 82
2020
Wisła HS134 Wisła HS134 punkty
32 - 0
2021
Wisła HS134 Wisła HS134 Courchevel HS135 Szczuczyńsk HS99 Szczuczyńsk HS99 Czajkowskij HS140 Hinzenbach HS90 Klingenthal HS140 punkty
20 26 - - - - - - 16
2022
Wisła HS134 Wisła HS134 Courchevel HS135 Râșnov HS97 Hinzenbach HS90 Klingenthal HS140 punkty
9 - - - - - 29
2023
Courchevel HS132 Courchevel HS132 Szczyrk HS104 Szczyrk HS104 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Hinzenbach HS90 Hinzenbach HS90 Klingenthal HS140 punkty
8 11 2 5 - - 32 44 43 181
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca na podium w konkursach drużynowych LGP chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skład Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 20 lipca 2019 Polska Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 [l] 125,5 m 124,5 m 1094,1 pkt (252,5 pkt) 1. –

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu LGP 2023

2019 Wisła HS134 Hinterzarten HS108 (mikst) Zakopane HS140
1 - -
2023 Klingenthal HS140 (mikst)
9
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – brak startu

Puchar Kontynentalny[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[4]
2011/2012 21.
2012/2013 43.
2013/2014 40.
2014/2015 29.
2015/2016 62.
2016/2017 42.
2017/2018 26.
2018/2019 2.
2019/2020 37.
2020/2021 4.
2021/2022 25.
2022/2023 39.
2023/2024 30.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 17 marca 2019 Polska Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 138,5 m 134,5 m 259,6 pkt
2. 23 marca 2019 Rosja Czajkowskij Snieżynka K-95 HS-102 101,0 m 101,5 m 249,8 pkt
3. 24 marca 2019 Rosja Czajkowskij Snieżynka K-125 HS-140 138,0 m 133,5 m 274,6 pkt
4. 16 stycznia 2021 Austria Innsbruck Bergisel K-120 HS-128 128,0 m 127,5 m 259,5 pkt
5. 28 marca 2021 Rosja Czajkowskij Snieżynka K-125 HS-140 122,5 m 140,5 m 229,6 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 13 grudnia 2011 Kazachstan Ałmaty Gornyj Gigant K-125 HS-140 131,0 m 132,0 m 253,4 pkt 2. 17,3 pkt Michael Hayböck
2. 29 stycznia 2012 Austria Bischofshofen im. Paula Ausserleitnera K-125 HS-137 132,0 m 129,5 m 248,6 pkt 2. 11,1 pkt Anže Lanišek
3. 7 marca 2015 Austria Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 97,5 m 105,0 m 242,6 pkt 2. 2,7 pkt Dawid Kubacki
4. 21 stycznia 2017 Japonia Sapporo Ōkurayama K-123 HS-137 126,0 m 137,5 m 226,9 pkt 3. 11,5 pkt Clemens Aigner
5. 15 grudnia 2018 Finlandia Ruka Rukatunturi K-120 HS-142 144,0 m – 117,4 pkt 2. 6,2 pkt Robin Pedersen
6. 17 marca 2019 Polska Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 138,5 m 134,5 m 259,6 pkt 1. –
7. 23 marca 2019 Rosja Czajkowskij Snieżynka K-95 HS-102 101,0 m 101,5 m 249,8 pkt 1. –
8. 24 marca 2019 Rosja Czajkowskij Snieżynka K-125 HS-140 138,0 m 133,5 m 274,6 pkt 1. –
9. 16 stycznia 2021 Austria Innsbruck Bergisel K-120 HS-128 128,0 m 127,5 m 259,5 pkt 1. –
10. 28 marca 2021 Rosja Czajkowskij Snieżynka K-125 HS-140 122,5 m 140,5 m 229,6 pkt 1. –
11. 5 marca 2022 Finlandia Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 123,5 m 126,5 m 271,8 pkt 2. 22,3 pkt Thomas Lackner
12. 9 grudnia 2023 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-140 134,5 m 132,0 m 256,1 pkt 2. 2,9 pkt Luca Roth
13. 15 grudnia 2023 Finlandia Ruka Rukatunturi K-120 HS-142 141,5 m 136,0 m 297,8 pkt 2. 4,8 pkt Benjamin Østvold

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Sezon 2010/2011
Rovaniemi HS100 Rovaniemi HS100 Vikersund HS117 Vikersund HS117 Erzurum HS109 Erzurum HS109 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Pjongczang HS140 Pjongczang HS140 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Bischofshofen HS140 Bischofshofen HS140 Brotterode HS110 Brotterode HS110 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Kranj HS109 Kranj HS109 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Kuopio HS127 Kuopio HS127 Wisła HS134 Wisła HS134 punkty
- - - - - - - - - - - - - 60 63 44 55 - - - - - - 62 59 - - - - 0
Sezon 2011/2012
Rovaniemi HS100 Rovaniemi HS100 Ałmaty HS140 Ałmaty HS140 Erzurum HS109 Erzurum HS140 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Sapporo HS100 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Bischofshofen HS140 Bischofshofen HS140 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Iron Mountain HS133 Oslo HS106 Oslo HS106 Oslo HS106 Wisła HS134 Wisła HS134 Predazzo HS134 Predazzo HS134 Kuopio HS127 Kuopio HS127 punkty
78 9 2 7 8 7 - - 63 33 - - - 8 2 - - - - - - - - - - - - 325
Sezon 2012/2013
Ałmaty HS140 Ałmaty HS140 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Sapporo HS100 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Bischofshofen HS140 Bischofshofen HS140 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Planica HS139 Planica HS139 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Wisła HS134 Wisła HS134 Liberec HS100 Liberec HS100 Vikersund HS117 Vikersund HS117 Niżny Tagił HS100 Niżny Tagił HS100 punkty
8 dq - - 14 30 - - - - - - - - - 7 27 27 - - 56 24 23 9 48 50 37 26 144
Sezon 2013/2014
Rena HS111 Rena HS111 Lahti HS130 Lahti HS130 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Courchevel HS96 Courchevel HS96 Sapporo HS100 Sapporo HS100 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Seefeld HS109 Seefeld HS109 Falun HS100 Falun HS100 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Niżny Tagił HS134 punkty
- - - - 35 53 5 12 - - - - 25 24 - - - 17 44 24 26 36 19 16 133
Sezon 2014/2015
Rena HS111 Rena HS139 Rena HS139 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Wisła HS134 Wisła HS134 Sapporo HS100 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Planica HS139 Planica HS139 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Brotterode HS117 Lahti HS130 Lahti HS130 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Seefeld HS109 Seefeld HS109 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 punkty
15 9 15 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 2 4 7 4 277
Sezon 2015/2016
Rena HS111 Rena HS111 Rena HS139 Rovaniemi HS100 Rovaniemi HS100 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Garmisch-Partenkirchen HS140 Willingen HS145 Willingen HS145 Sapporo HS100 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Bischofshofen HS140 Bischofshofen HS140 Planica HS139 Planica HS139 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Brotterode HS117 Vikersund HS117 Vikersund HS117 Czajkowskij HS140 Czajkowskij HS140 punkty
17 34 33 28 28 - - 60 50 30 24 20 45 17 - - - - 51 57 27 30 17 - - 37 31 72
Sezon 2016/2017
Vikersund HS117 Vikersund HS117 Vikersund HS117 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Garmisch-Partenkirchen HS140 Garmisch-Partenkirchen HS140 Sapporo HS100 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Bischofshofen HS140 Bischofshofen HS140 Erzurum HS140 Erzurum HS109 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Planica HS139 Planica HS139 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Rena HS139 Rena HS139 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Czajkowskij HS106 Czajkowskij HS106 punkty
- - - - - 42 36 14 31 - - 29 3 16 35 36 - - - - 44 56 15 27 28 29 9 22 28 27 165
Sezon 2017/2018
Whistler HS104 Whistler HS104 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Bischofshofen HS140 Bischofshofen HS140 Erzurum HS140 Erzurum HS140 Sapporo HS100 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Planica HS138 Planica HS138 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Rena HS139 Rena HS139 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Czajkowskij HS140 punkty
- - 19 39 18 19 8 18 7 11 8 9 - - - 10 31 32 17 17 25 - - 35 34 30 36 31 264
Sezon 2018/2019
Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Bischofshofen HS140 Bischofshofen HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Planica HS139 Planica HS139 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Oberstdorf HS137 Oberstdorf HS137 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Rena HS139 Rena HS139 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Czajkowskij HS102 Czajkowskij HS140 punkty
6 4 2 9 - - - - 6 21 - - - 5 6 11 5 8 19 5 9 13 8 12 dq 1 1 1 895
Sezon 2019/2020
Vikersund HS117 Vikersund HS117 Ruka HS142 Ruka HS142 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Planica HS138 Planica HS138 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Predazzo HS104 Predazzo HS104 Rena HS139 Lahti HS130 Lahti HS130 punkty
15 15 15 28 4 11 - - - - - - - - - - - - - - - 125
Sezon 2020/2021
Ruka HS142 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Innsbruck HS128 Innsbruck HS128 Willingen HS147 Willingen HS147 Willingen HS147 Willingen HS147 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Czajkowskij HS140 Czajkowskij HS140 punkty
- - - - - 1 7 37 4 4 7 - - 6 9 19 9 1 5 527
Sezon 2021/2022
Zhangjiakou HS140 Zhangjiakou HS140 Vikersund HS117 Vikersund HS117 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Oberstdorf HS137 Innsbruck HS128 Innsbruck HS128 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Rena HS139 Rena HS139 Planica HS138 Planica HS138 Lahti HS130 Lahti HS130 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Zakopane HS140 punkty
- - - - 21 21 24 19 - - - - 17 26 24 20 30 21 20 13 18 2 12 13 13 10 299
Sezon 2022/2023
Vikersund HS117 Vikersund HS117 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Planica HS138 Planica HS138 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Eisenerz HS109 Eisenerz HS109 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Rena HS139 Rena HS139 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Lahti HS130 Lahti HS130 punkty
- - - - 9 12 6 8 - - - - - - - - - - - - - - - - - 123
Sezon 2023/2024
Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Garmisch-Partenkirchen HS142 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Innsbruck HS128 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Willingen HS147 Willingen HS147 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Kranj HS109 Kranj HS109 Lahti HS130 Lahti HS130 Zakopane HS140 Zakopane HS140 punkty
2 7 2 20 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 207
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[4]
2011 1.
2012 25.
2013 14.
2014 15.
2015 50.
2016 5.
2017 8.
2018 4.
2019 14.
2020 6.
2021 38.
2022 2.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 10 września 2011 Norwegia Trondheim Granåsen K-123 HS-140 136,0 m 128,5 m 257,3 pkt
2. 26 sierpnia 2016 Czechy Frenštát Areal Horečky K-95 HS-106 101,5 m 101,5 m 247,3 pkt
3. 18 sierpnia 2017 Polska Szczyrk Skalite K-95 HS-106 99,0 m 100,5 m 250,8 pkt
4. 30 września 2018 Niemcy Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 134,0 m 136,0 m 263,7 pkt
5. 17 września 2022 Austria Stams Brunnentalschanzen K-105 HS-115 112,0 m 120,5 m 258,5 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 9 lipca 2011 Austria Stams Brunnentalschanzen K-105 HS-115 111,5 m 111,5 m 253,9 pkt 2. 6,6 pkt Peter Prevc
2. 10 września 2011 Norwegia Trondheim Granåsen K-123 HS-140 136,0 m 128,5 m 257,3 pkt 1. –
3. 11 września 2011 Norwegia Trondheim Granåsen K-123 HS-140 133,0 m 134,5 m 268,7 pkt 2. 6,0 pkt Peter Prevc
4. 26 sierpnia 2016 Czechy Frenštát Areal Horečky K-95 HS-106 96,0 m 97,5 m 237,8 pkt 3. 6,0 pkt Lukáš Hlava
5. 26 sierpnia 2016 Czechy Frenštát Areal Horečky K-95 HS-106 101,5 m 101,5 m 247,3 pkt 1. –
6. 18 sierpnia 2017 Polska Szczyrk Skalite K-95 HS-106 99,0 m 100,5 m 250,8 pkt 1. –
7. 18 sierpnia 2018 Polska Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 129,5 m 129,0 m 270,1 pkt 2. 11,9 pkt Philipp Aschenwald
8. 30 września 2018 Niemcy Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 134,0 m 136,0 m 263,7 pkt 1. –
9. 17 września 2022 Austria Stams Brunnentalschanzen K-105 HS-115 112,0 m 120,5 m 258,5 pkt 1. –
10. 7 października 2022 Stany Zjednoczone Lake Placid MacKenzie Intervale K-90 HS-100 90,0 m 96,5 m 245,2 pkt 3. 11,8 pkt Michael Hayböck
11. 8 października 2022 Stany Zjednoczone Lake Placid MacKenzie Intervale K-115 HS-128 130,0 m 120,5 m 281,0 pkt 2. 12,8 pkt Michael Hayböck
12. 9 października 2022 Stany Zjednoczone Lake Placid MacKenzie Intervale K-115 HS-128 125,5 m 130,0 m 291,7 pkt 2. 14,2 pkt Michael Hayböck

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu LPK 2023

2010
Kranj HS109 Kranj HS109 Velenje HS94 Garmisch-Partenkirchen HS140 Garmisch-Partenkirchen HS140 Courchevel HS132 Courchevel HS132 Lillehammer HS138 Lillehammer HS138 Oslo HS106 Oslo HS106 Ałmaty HS140 Ałmaty HS106 Wisła HS134 Wisła HS134 punkty
- - - - - 36 46 - - - - - - 40 44 0
2011
Kranj HS109 Kranj HS109 Stams HS115 Stams HS115 Courchevel HS132 Courchevel HS132 Trondheim HS140 Trondheim HS140 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
6 5 2 5 7 5 1 2 13 4 541
2012
Stams HS115 Stams HS115 Kranj HS109 Kranj HS109 Krasnaja Polana HS140 Krasnaja Polana HS140 Kuopio HS127 Kuopio HS127 Lillehammer HS138 Lillehammer HS138 Czajkowskij HS140 Czajkowskij HS140 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
- - 27 26 dq 22 22 12 28 30 23 11 12 9 136
2013
Stams HS115 Stams HS115 Kranj HS109 Kranj HS109 Kuopio HS127 Kuopio HS127 Lillehammer HS138 Lillehammer HS138 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
7 13 4 31 - - - - 9 18 148
2014
Kranj HS109 Kranj HS109 Wisła HS134 Wisła HS134 Kuopio HS127 Kuopio HS127 Frenštát HS106 Frenštát HS106 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Stams HS115 Stams HS115 Trondheim HS140 Trondheim HS140 punkty
20 24 25 34 41 5 - - 21 6 4 15 - - 185
2015
Kranj HS109 Kranj HS109 Wisła HS134 Wisła HS134 Kuopio HS127 Kuopio HS127 Frenštát HS106 Frenštát HS106 Stams HS115 Stams HS115 Oslo HS106 Oslo HS106 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
- - 46 - - - 16 12 24 34 35 21 - - 54
2016
Kranj HS109 Kranj HS109 Kuopio HS127 Kuopio HS127 Frenštát HS106 Frenštát HS106 Lillehammer HS138 Lillehammer HS138 Stams HS115 Stams HS115 Wisła HS134 Wisła HS134 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
29 34 8 9 3 1 16 14 19 38 18 21 17 8 337
2017
Kranj HS109 Kranj HS109 Szczyrk HS106 Wisła HS134 Frenštát HS106 Stams HS115 Stams HS115 Trondheim HS138 Trondheim HS138 Râșnov HS100 Râșnov HS100 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
29 37 1 4 14 29 24 13 10 11 18 34 26 267
2018
Kranj HS109 Kranj HS109 Szczyrk HS106 Wisła HS134 Frenštát HS106 Stams HS115 Stams HS115 Oslo HS106 Oslo HS106 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
23 9 9 2 14 18 25 13 6 9 19 10 1 410
2019
Kranj HS109 Kranj HS109 Szczuczyńsk HS140 Szczuczyńsk HS140 Wisła HS134 Wisła HS134 Frenštát HS106 Frenštát HS106 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Stams HS115 Stams HS115 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
19 10 - - 7 5 - - - - 46 5 10 7 - - 226
2020
Wisła HS134 Wisła HS134 punkty
4 12 72
2021
Kuopio HS127 Kuopio HS127 Frenštát HS106 Frenštát HS106 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Oslo HS106 Oslo HS106 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
- - - - - - 16 23 27 24 12 12 78
2022
Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Stams HS115 Stams HS115 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Lake Placid HS100 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 punkty
- - 6 1 7 6 3 2 2 436
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Puchar Beskidów[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[4]
2017 5.
2018 4.

FIS Cup[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[4]
2007/2008 264.
2009/2010 82.
2010/2011 90.
2016/2017 26.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 19 sierpnia 2016 Finlandia Kuopio Puijo K-120 HS-127 118,0 m 115,5 m 210,9 pkt 3. 32,9 pkt Jan Ziobro

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2007/2008
Bischofshofen Bischofshofen Oberwiesenthal Oberwiesenthal Falun Falun Einsiedeln Einsiedeln Notodden Notodden Harrachov Harrachov Lauscha Lauscha Eisenerz Eisenerz Kuopio Kuopio Szczyrk Szczyrk Whistler Whistler Sapporo Zaō Zaō punkty
43 56 - - - - - - - - - - - - - - - - 25 31 - - - - - 6
Sezon 2009/2010
Villach Predazzo Predazzo Oberwiesenthal Oberwiesenthal Szczyrbskie Jezioro Szczyrbskie Jezioro Falun Falun Einsiedeln Einsiedeln Notodden Notodden Harrachov Harrachov Szczyrk Szczyrk Lauscha Lauscha Villach Kranj Kranj Zaō Zaō Courchevel Courchevel punkty
- - - - - 16 17 - - - - - - 32 33 11 16 - - - - - - - - - 68
Sezon 2010/2011
Villach Villach Szczyrbskie Jezioro Szczyrbskie Jezioro Örnsköldsvik Örnsköldsvik Falun Falun Einsiedeln Einsiedeln Notodden Notodden Szczyrbskie Jezioro Szczyrbskie Jezioro Szczyrk Szczyrk Kranj Kranj Ramsau Ramsau Ruhpolding Ruhpolding Zaō Zaō punkty
- - - - - - - - - - - - 12 21 20 27 - - - - - - 19 20 70
Sezon 2016/2017
Villach HS98 Villach HS98 Szczyrk HS106 Szczyrk HS106 Kuopio HS127 Kuopio HS127 Einsiedeln HS117 Einsiedeln HS117 Hinterzarten HS108 Hinterzarten HS108 Râșnov HS100 Râșnov HS100 Notodden HS98 Notodden HS98 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Eau Claire HS95 Eau Claire HS95 Sapporo HS100 Sapporo HS134 punkty
- - 13 5 4 3 - - - - - - - - - - - - - - 175
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Mistrzostwa Polski[edytuj | edytuj kod]

Zimowe mistrzostwa Polski seniorów[edytuj | edytuj kod]

Stan po zakończeniu sezonu 2023/2024. Opracowano na podstawie[27].

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
29. 18 marca 2008 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 indywid. 95,5 m 92,5 m 119,9 pkt 153,8 pkt Adam Małysz
7. 19 marca 2008 Zakopane Średnia Krokiew K-85 HS-94 druż.[m] 79,0 m 82,0 m 768,5 pkt (199,5 pkt) 174,5 pkt TS Wisła Zakopane
29. 20 marca 2008 Zakopane Średnia Krokiew K-85 HS-94 indywid. 81,0 m 74,0 m 186,0 pkt 73,5 pkt Adam Małysz
47. 14 lutego 2009 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 indywid. 77,0 m — 27,6 pkt 203,8 pkt Kamil Stoch
12. 26 marca 2009 Szczyrk Skalite K-95 HS-106 druż.[n] 84,0 m — 310,5 pkt (87,5 pkt) 663,5 pkt WSS Wisła
14. 26 grudnia 2009 Szczyrk Skalite K-95 HS-106 indywid. 94,0 m 82,0 m 188,5 pkt 67,5 pkt Adam Małysz
20. 26 grudnia 2010 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 indywid. 104,0 m 104,5 m 162,3 pkt 110,3 pkt Adam Małysz
2. 18 lutego 2011 Szczyrk Skalite K-95 HS-106 druż.[o] 93,5 m 87,5 m 960 pkt (205,5 pkt) 19,5 pkt TS Wisła Zakopane
21. 19 lutego 2011 Szczyrk Skalite K-95 HS-106 indywid. 88,5 m 88,5 m 196,0 pkt 62,5 pkt Kamil Stoch
5. 26 grudnia 2011 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 indywid. 117,0 m 121,0 m 240,9 pkt 48,3 pkt Kamil Stoch
3. 24 marca 2012 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 druż.[p] 135,0 m 126,5 m 868,9 pkt (264,7 pkt) 190,6 pkt AZS Zakopane
5. 25 marca 2012 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 indywid. 120,5 m 126,0 m 238,2 pkt 47,7 pkt Kamil Stoch
2. 26 marca 2013 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 druż.[q] 127,0 m 124,0 m 926,2 pkt (241,8 pkt) 61,3 pkt AZS Zakopane
11. 27 marca 2013 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 indywid. 124,0 m 123,0 m 262,2 pkt 54,6 pkt Maciej Kot
9. 23 grudnia 2014 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 indywid. 115,0 m 115,5 m 205,4 pkt 49,7 pkt Piotr Żyła
20. 24 marca 2015 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 indywid. 110,5 m 115,0 m 194,0 pkt 116,1 pkt Kamil Stoch
2. 25 marca 2015 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 druż.[r] 128,5 m 122,0 m 921,5 pkt (248,4 pkt) 52,1 pkt AZS Zakopane
16. 22 marca 2016 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 indywid. 118,5 m 112,0 m 206,4 pkt 67,0 pkt Maciej Kot
3. 23 marca 2016 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 druż.[r] 118,5 m 112,0 m 936,1 pkt (224,2 pkt) 26,5 pkt AZS Zakopane
7. 26 grudnia 2018 Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 indywid. 118,5 m 125,0 m 274,2 pkt 56,8 pkt Kamil Stoch
5. 22 grudnia 2020 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 indywid. 123,5 m – 145,2 pkt 12,1 pkt Tomasz Pilch
10. 23 grudnia 2021 Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 indywid. 129,5 m 123,5 m 262,8 pkt 50,5 pkt Kamil Stoch
10. 22 grudnia 2022 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 indywid. 118,5 m 117,5 m 231,5 pkt 68,7 pkt Kamil Stoch

Letnie mistrzostwa Polski seniorów[edytuj | edytuj kod]

Stan po zakończeniu sezonu letniego 2023. Opracowano na podstawie[27].

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
31. 27 września 2008 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 indywid. 92,0 m — 57,6 pkt 221,0 pkt Adam Małysz
13. 28 września 2008 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 druż.[s] 103,0 m 82,0 m 166,6 pkt (79,9 pkt) 810,7 pkt TS Wisła Zakopane
27. 10 października 2009 Zakopane Średnia Krokiew K-85 HS-94 indywid. 76,0 m 75,0 m 182,0 pkt 64,0 pkt Adam Małysz
23. 11 października 2009 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 indywid. 105,5 m 107,0 m 170,5 pkt 94,2 pkt Adam Małysz
15. 23 lipca 2010 Szczyrk Skalite K-95 HS-106 indywid. 86,0 m 83,5 m 181,0 pkt 81,5 pkt Adam Małysz
2. 24 lipca 2010 Szczyrk Skalite K-95 HS-106 druż.[t] 85,0 m 84,0 m 887,5 pkt (180 pkt) 79,0 pkt AZS Zakopane
17. 25 lipca 2010 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 indywid. 108,0 m 103,0 m 170,3 pkt 107,8 pkt Adam Małysz
7. 17 września 2011 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 indywid. 122,0 m 114,5 m 219,2 pkt 34,2 pkt Kamil Stoch
6. 2 września 2012 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 indywid. 119,5 m 122,0 m 229,7 pkt 26,0 pkt Maciej Kot
9. 1 września 2013 Szczyrk Skalite K-95 HS-106 indywid. 100,0 m 98,5 m 255,5 pkt 11,0 pkt Dawid Kubacki
12. 8 września 2013 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 indywid. 115,0 m 125,0 m 226,5 pkt 37,3 pkt Jan Ziobro
14. 19 lipca 2014 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 indywid. 119,0 m 118,5 m 223,0 pkt 56,6 pkt Kamil Stoch
4. 20 lipca 2014 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 druż.[u] 100,5 m 104,0 m 843,8 pkt (155,6 pkt) 82,7 pkt AZS Zakopane
9. 11 października 2014 Szczyrk Skalite K-95 HS-106 indywid. 95,0 m 97,5 m 232,0 pkt 44,0 pkt Piotr Żyła
10. 18 lipca 2015 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 indywid. 116,5 m 119,5 m 219,3 pkt 47,3 pkt Dawid Kubacki
11. 9 października 2015 Szczyrk Skalite K-95 HS-106 indywid. 94,5 m 98,5 m 232,5 pkt 36,0 pkt Dawid Kubacki
3. 10 października 2015 Szczyrk Skalite K-95 HS-106 druż.[r] 94,5 m 95,0 m 944,0 pkt (225,0 pkt) 16,0 pkt AZS Zakopane
5. 8 października 2016 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 indywid. 125,5 m 117,5 m 239,1 pkt 53,3 pkt Maciej Kot
2. 9 października 2016 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 druż.[v] 119,5 m 122,5 m 946,4 pkt (231,6 pkt) 26,3 pkt AZS Zakopane
8. 27 października 2018 Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 indywid. 125,5 m 133,5 m 267,5 pkt 53,1 pkt Dawid Kubacki
6. 12 października 2019 Szczyrk Skalite K-95 HS-104 druż.[w] DSQ – 400,3 pkt (0,0 pkt) 99,5 pkt AZS Zakopane
9. 12 października 2019 Szczyrk Skalite K-95 HS-104 indywid. 94,0 m 96,0 m 233,7 pkt 32,7 pkt Piotr Żyła
1. 18 października 2020 Szczyrk Skalite K-95 HS-104 druż.[w] 102,5 m 105,0 m 1038,5 pkt (267,0 pkt) –
13. 28 października 2021 Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 indywid. 92,0 m 103,5 m 245,7 pkt 33,5 pkt Piotr Żyła
1. 29 października 2021 Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 druż. 98,0 m 105,5 m 991,0 pkt (250,0 pkt) –
11. 18 października 2022 Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 indywid. 96,5 m 99,5 m 273,1 pkt 36,2 pkt Dawid Kubacki
2. 19 października 2022 Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 druż.[v] 105,0 m 109,0 m 924,9 pkt (260,2 pkt) –
6. 21 października 2023 Szczyrk Skalite K-95 HS-104 indywid. 99,0 m 100,5 m 278,2 pkt 19,4 pkt Dawid Kubacki
1. 22 października 2023 Szczyrk Skalite K-95 HS-104 druż. 95,0 m 95,5 m 1137,5 pkt (279,0 pkt) –

Rekordy skoczni[edytuj | edytuj kod]

Data Miejsce Skocznia Punkt K HS Rekord Uwagi
20 stycznia 2006 Polska Zagórz Zakucie K-20 HS-25 25,5 m[28] Rekord wyrównany 4 stycznia 2008 przez Krzysztofa Leję.
5 sierpnia 2006 Polska Szczyrk Biła K-33 HS-35 37,0 m[29] Wyrównanie rekordu Pawła Słowioka i Klemensa Murańki.
31 października 2007 Czechy Frenštát pod Radhoštěm Areal Horečky K-45 b.d. 50 m[30] Rekord letni.
5 września 2009 K-95 HS-105 105,5 m
1 sierpnia 2009 Polska Szczyrk Skalite K-70 HS-77 75 m[31] Rekord nieaktualny. Wyrównanie rekordu Adama Cieślara.
13 grudnia 2011 Kazachstan Ałmaty Gornyj Gigant K-125 HS-140 131,0 m[32] Rekord nieaktualny.
22 lutego 2012 Turcja Erzurum Kiremitliktepe K-95 HS-109 111,5 m[33] Rekord nieaktualny.
17 września 2022 Austria Stams Brunnentalschanzen K-105 HS-115 120,5 m Rekord letni.

Przynależność do grup szkoleniowych reprezentacji Polski[edytuj | edytuj kod]

Sezon Kadra Trener Źr.
2010/2011 Młodzieżowa Adam Celej [34]
2011/2012 Robert Mateja [35]
2012/2013 [36]
2013/2014 Juniorów Maciej Maciusiak [37]
2014/2015 B [38]
2015/2016 A Łukasz Kruczek [39]
2016/2017 B Robert Mateja [40]
2017/2018 Radek Žídek [41]
2018/2019 Maciej Maciusiak [42]
2019/2020 [43]
2020/2021 Narodowa Michal Doležal [44]
2021/2022 [45]
2022/2023 B Maciej Maciusiak [46]
2023/2024 A Thomas Thurnbichler [47]
2024/2025 [48]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Skład zespołu: Kamil Stoch, Piotr Żyła, Aleksander Zniszczoł i Dawid Kubacki
  2. ↑ a b Skład zespołu: Aleksander Zniszczoł, Kamil Stoch, Dawid Kubacki i Piotr Żyła
  3. ↑ Seria konkursowa została odwołana.
  4. ↑ a b Skład zespołu: Klemens Murańka, Tomasz Byrt, Bartłomiej Kłusek i Aleksander Zniszczoł
  5. ↑ a b Skład zespołu: Bartłomiej Kłusek, Krzysztof Biegun, Aleksander Zniszczoł i Klemens Murańka
  6. ↑ a b Skład zespołu: Jakub Wolny, Aleksander Zniszczoł, Krzysztof Biegun i Klemens Murańka
  7. ↑ Gospodarzem Igrzyskach Europejskich 2023 był Kraków, jednak konkursy skoków narciarskich rozegrano w Zakopanem.
  8. ↑ a b Skład zespołu: Aleksander Zniszczoł, Bartłomiej Kłusek i Krzysztof Biegun
  9. ↑ a b Skład zespołu: Krzysztof Biegun, Mateusz Kojzar, Aleksander Zniszczoł i Klemens Murańka
  10. ↑ Skład zespołu: Maciej Kot, Klemens Murańka, Aleksander Zniszczoł i Kamil Stoch
  11. ↑ Skład zespołu: Piotr Żyła, Paweł Wąsek, Aleksander Zniszczoł i Kamil Stoch
  12. ↑ Skład zespołu: Piotr Żyła, Aleksander Zniszczoł, Kamil Stoch i Dawid Kubacki
  13. ↑ Zniszczoł znalazł się w drugiej drużynie Wisły Ustronianki, która wystąpiła w składzie: Aleksander Zniszczoł, Artur Broda, Tomasz Byrt i Paweł Słowiok.
  14. ↑ Zniszczoł znalazł się w trzeciej drużynie Wisły Ustronianki, która wystąpiła w składzie: Piotr Wójcik, Artur Broda, Aleksander Zniszczoł i Piotr Czyż
  15. ↑ Skład zespołu: Adam Cieślar, Aleksander Zniszczoł, Tomasz Byrt i Piotr Żyła
  16. ↑ Skład zespołu: Tomasz Byrt, Rafał Śliż, Aleksander Zniszczoł i Piotr Żyła
  17. ↑ Skład zespołu: Artur Kukuła, Rafał Śliż, Aleksander Zniszczoł i Piotr Żyła
  18. ↑ a b c Skład zespołu: Tomasz Byrt, Artur Kukuła, Aleksander Zniszczoł i Piotr Żyła
  19. ↑ Zniszczoł znalazł się w trzeciej drużynie Wisły Ustronianki, która wystąpiła w składzie: Piotr Czyż, Tomasz Byrt, Aleksander Zniszczoł i Patryk Dunajski.
  20. ↑ Skład zespołu: Aleksander Zniszczoł, Tomasz Byrt, Piotr Żyła i Adam Małysz
  21. ↑ Skład zespołu: Aleksander Zniszczoł, Piotr Żyła, Mateusz Kojzar i Artur Kukuła
  22. ↑ a b Skład zespołu: Tomasz Pilch, Paweł Wąsek, Aleksander Zniszczoł i Piotr Żyła
  23. ↑ a b Skład zespołu: Paweł Wąsek, Kacper Juroszek, Piotr Żyła i Aleksander Zniszczoł

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Aleksander ZNISZCZOŁ - sylwetka. skijumping.pl. [dostęp 2024-02-07].
  2. ↑ Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2022-03-20].
  3. ↑ Dorota Stachura: „Jestem raczej wesoły” – wywiad z Olkiem Zniszczołem. skokinarciarskie.pl, 2006-08-31. [dostęp 2024-05-27].
  4. ↑ a b c d e f g h i j Adam Kwieciński: ZNISZCZOL Aleksander 1994.03.08 POL. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-06-02].
  5. ↑ ZNISZCZOL Aleksander - Athlete Information; Season 2008. fis-ski.com. [dostęp 2024-05-30]. (ang.).
  6. ↑ ZNISZCZOL Aleksander - Athlete Information; Season 2011. fis-ski.com. [dostęp 2024-05-30]. (ang.).
  7. ↑ a b c d ZNISZCZOL Aleksander - Athlete Information; Season 2012. fis-ski.com. [dostęp 2024-05-30]. (ang.).
  8. ↑ Andrzej Mysiak: PŚ Zakopane: Zwycięstwo Stocha, Zniszczoł dziewiąty. skokinarciarskie.pl, 2012-01-20. [dostęp 2012-01-20].
  9. ↑ ZNISZCZOL Aleksander - Athlete Information; Season 2013. fis-ski.com. [dostęp 2024-05-30]. (ang.).
  10. ↑ a b ZNISZCZOL Aleksander - Athlete Information; Season 2014. fis-ski.com. [dostęp 2024-05-30]. (ang.).
  11. ↑ ZNISZCZOL Aleksander - Athlete Information; Season 2015. fis-ski.com. [dostęp 2024-06-01]. (ang.).
  12. ↑ ZNISZCZOL Aleksander - Athlete Information; Season 2016. fis-ski.com. [dostęp 2024-06-01]. (ang.).
  13. ↑ ZNISZCZOL Aleksander - Athlete Information; Season 2017. fis-ski.com. [dostęp 2024-06-01]. (ang.).
  14. ↑ ZNISZCZOL Aleksander - Athlete Information; Season 2018. fis-ski.com. [dostęp 2024-06-02]. (ang.).
  15. ↑ ZNISZCZOL Aleksander - Athlete Information; Season 2019. fis-ski.com. [dostęp 2024-06-02]. (ang.).
  16. ↑ ZNISZCZOL Aleksander - Athlete Information; Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2024-06-02]. (ang.).
  17. ↑ ZNISZCZOL Aleksander - Athlete Information; Season 2021. fis-ski.com. [dostęp 2024-06-02]. (ang.).
  18. ↑ ZNISZCZOL Aleksander - Athlete Information; Season 2022. fis-ski.com. [dostęp 2024-06-02]. (ang.).
  19. ↑ a b ZNISZCZOL Aleksander - Athlete Information; Season 2023. fis-ski.com. [dostęp 2024-06-02]. (ang.).
  20. ↑ a b c d e f ZNISZCZOL Aleksander - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-06-02]. (ang.).
  21. ↑ a b c d ZNISZCZOL Aleksander - Athlete Information; Season 2024. fis-ski.com. [dostęp 2024-06-02]. (ang.).
  22. ↑ Paweł Stawowczyk: PŚ Willingen: Wellinger triumfuje! Zmarnowana szansa Zniszczoła. skokinarciarskie.pl, 2024-02-04. [dostęp 2024-06-02].
  23. ↑ Season 2019/2020 - WILLINGEN 5 STANDINGS. fis-ski.com, 2020-02-08. [dostęp 2023-03-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-25)]. (ang.).
  24. ↑ Season 2020/2021 - WILLINGEN 6. fis-ski.com, 2021-01-31. [dostęp 2023-03-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-05-20)]. (ang.).
  25. ↑ Season 2019/2020 - Titisee - Neustadt 5. fis-ski.com, 2020-01-19. [dostęp 2023-03-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-04)]. (ang.).
  26. ↑ ZNISZCZOL Aleksander - Athlete Information; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-10-08]. (ang.).
  27. ↑ a b Mistrzostwa Polski. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-05-30].
  28. ↑ Zagórz. skisprungschanzen.com. [dostęp 2016-10-10]. (niem.).
  29. ↑ Biła, Szczyrk. skisprungschanzen.com. [dostęp 2016-10-10]. (niem.).
  30. ↑ Skisprungschanzen-Archiv – Frenštát pod Radhoštěm. skisprungschanzen.com. [dostęp 2016-10-10]. (niem.).
  31. ↑ Skalite, Szczyrk. skisprungschanzen.com. [dostęp 2016-10-10]. (niem.).
  32. ↑ Gorney Gigant, Almaty. skisprungschanzen.com. [dostęp 2016-10-10]. (niem.).
  33. ↑ Kiremitliktepe, Erzurum. skisprungschanzen.com. [dostęp 2016-10-10]. (niem.).
  34. ↑ Tadeusz Mieczyński: Znamy składy kadr polskich skoczków na nowy sezon. skijumping.pl, 2010-05-13. [dostęp 2017-11-22].
  35. ↑ Tadeusz Mieczyński: Znamy kadry polskich skoczków na sezon 2011/2012. skijumping.pl, 2011-05-11. [dostęp 2017-11-22].
  36. ↑ Tadeusz Mieczyński: Zmiany w strukturze kadr polskich skoczków!. skijumping.pl, 2012-04-24. [dostęp 2017-11-22].
  37. ↑ Tadeusz Mieczyński: Znamy składy kadr polskich skoczków na sezon 2013/2014. skijumping.pl, 2013-05-22. [dostęp 2017-11-22].
  38. ↑ Dominik Formela: Znamy skład polskich kadr A i B na sezon 2014/2015. skijumping.pl, 2014-04-22. [dostęp 2017-11-22].
  39. ↑ Adam Bucholz: Znamy składy polskich kadr na sezon 2015/2016!. skijumping.pl, 2015-04-29. [dostęp 2017-11-22].
  40. ↑ Tadeusz Mieczyński: Znamy kadry szkoleniowe polskich skoczków na sezon 2016/2017. skijumping.pl, 2016-04-28. [dostęp 2017-11-22].
  41. ↑ Dominik Formela: PZN ogłosił kadry na sezon olimpijski. skijumping.pl, 2017-05-09. [dostęp 2024-05-29].
  42. ↑ Adam Bucholz, Dominik Formela: PZN zatwierdził kadry na sezon 2018/2019!. skijumping.pl, 2018-04-18. [dostęp 2018-12-09].
  43. ↑ Adam Bucholz: Znamy kadry Polski na sezon 2019/2020!. skijumping.pl, 2019-04-30. [dostęp 2024-05-30].
  44. ↑ Dominik Formela: Kadra A i B połączą siły w sezonie 2020/21!. skijumping.pl, 2020-05-01. [dostęp 2024-05-30].
  45. ↑ Dominik Formela: Znamy polskie kadry na sezon olimpijski!. skijumping.pl, 2021-05-06. [dostęp 2024-05-30].
  46. ↑ Poznaliśmy kadry PZN na sezon 2022/23!. skijumping.pl, 2022-05-06. [dostęp 2024-05-30].
  47. ↑ Dominik Formela: Po sześciu skoczków w polskich kadrach A i B na sezon 2023/24!. skijumping.pl, 2023-05-15. [dostęp 2024-05-30].
  48. ↑ Dominik Formela: Kadry Narodowe 2024/25 – PZN odkrył karty!. skijumping.pl, 2024-05-29. [dostęp 2024-05-30].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Zdobywcy Pucharu Kontynentalnego w skokach narciarskich
Zwycięzcy
edycji zimowych
Zwycięzcy
edycji letnich
Reprezentacja Polski w skokach narciarskich w sezonie 2024/2025
Mężczyźni – Kadra A
trener
Thomas Thurnbichler
Mężczyźni – Kadra B
trener
Wojciech Topór
Mężczyźni – grupy bazowe
trenerzy
Zbigniew Klimowski, Krzysztof Miętus
Kobiety – Kadra A
trener
Marcin Bachleda
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Aleksander_Zniszczoł&oldid=73903190”