Andrzej Adamowicz (pułkownik)
pułkownik | |
Data i miejsce urodzenia |
27 października 1952 |
---|---|
Przebieg służby | |
Lata służby |
1971–2010 |
Siły zbrojne |
Siły Zbrojne Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej |
Jednostki | |
Stanowiska |
szef oddziału J-3 JFC Brunssum Holandia |
Późniejsza praca |
MSZ 2011-2012 |
Odznaczenia | |
Andrzej Adamowicz (ur. 27 października 1952[1]) – pułkownik Wojska Polskiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn Henryka i Stanisławy. W Wojsku Polskim służył od 1971[2]. W 1976 ukończył studia w Wojskowej Akademii Technicznej im. Jarosława Dąbrowskiego, następnie służył jako dowódca klucza w 1 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego OPK „Warszawa”. W 1982 uzyskał stopień doktora nauk technicznych w WAT, następnie pracował w Instytucie Technicznym Wojsk Lotniczych, był członkiem Komisji MON ds. Badania Wypadków Lotniczych. W latach 1989–1990 służył w Polskim Kontyngencie Wojskowym w Namibii w ramach misji pokojowej UNTAG jako szef sekcji operacyjno-logistycznej. Po powrocie do Polski został oddelegowany do Departamentu Wojskowych Spraw Zagranicznych Ministerstwa Obrony Narodowej. W latach 1991–1997 prowadził inspekcje CFE i wizyty oceniające w bazach wojskowych państw NATO i na Ukrainie, uczestniczył w pracach OBWE jako doradca wojskowy w Misji RP przy OBWE w Wiedniu oraz koordynował współpracę Sił Zbrojnych RP z NATO w ramach programu Partnerstwo dla Pokoju. W latach 1997–1999 był szefem sekretariatu Sekretarza Stanu w MON oraz szefem sekretariatu podsekretarza stanu w MON ds. Współpracy Zagranicznej i Integracji z Organizacją Traktatu Północnoatlantyckiego. W latach 1999–2002 był Attaché obrony, wojskowy, morski i lotniczy przy Ambasadzie RP w Londynie[1].
Od 2003 służył w Głównym Zarządzie Operacyjnym P-3 Sztabu Generalnego w Zarządzie Doktryn i Szkolenia SZ jako szef oddziału oraz szef zespołu operacyjnego Sztabu Kryzysowego MON, w latach 2004–2005 był szefem Polskiego Zespołu Operacyjno-Łącznikowego przy Centralnym Dowództwie Sił Zbrojnych USA (USCENTCOM w Tampie na Florydzie)[1], w latach 2006–2009 pełnił funkcję szefa oddziału w Zarządzie Operacyjnym J-3 w Sojuszniczym Dowództwie Operacyjnym NATO w Brunssum[1][2] w Holandii, gdzie koordynował proces szkolenia i uzbrojenia Afgańskich Sił Bezpieczeństwa Narodowego (ANSF). W 2010 został przeniesiony do rezerwy[2]. W latach 2011–2012 był ekspertem Departamentu Polityki Bezpieczeństwa Ministerstwa Spraw Zagranicznych ds. operacji ISAF oraz misji pokojowych ONZ[1].
W trakcie służby ukończył kursy organizowane przez NATO w Szkole NATO w Oberammergau w Niemczech, Leopoldburgu w Belgii oraz w Akademii Obrony Wielkiej Brytanii w Shrivenham.
Postanowieniem Prezydenta RP Lecha Wałęsy z 2 listopada 1994 został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi dla umacniania obronności kraju[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e dr inż. Andrzej Adamowicz. [dostęp 2018-11-09].
- ↑ a b c Lista odchodzących do rezerwy żołnierzy Sztabu Generalnego. sgwp.wp.mil.pl. [dostęp 2016-07-13].
- ↑ M.P. z 1995 r. nr 2, poz. 25.