Andrzej Bondarewski
| Data i miejsce urodzenia |
21 lutego 1938 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
24 stycznia 2011 |
| Zawód, zajęcie |
polityk, prawnik |
| Alma Mater | |
| Stanowisko |
poseł na Sejm PRL VII kadencji i Sejm kontraktowy (1976–1980, 1989–1991) |
| Partia | |
| Odznaczenia | |
    
| |
Andrzej Mieczysław Bondarewski (ur. 21 lutego 1938 w Warszawie, zm. 24 stycznia 2011[1] w Otwocku[2]) – polski polityk i prawnik, adwokat, poseł na Sejm PRL VII kadencji i na Sejm kontraktowy (X kadencji).
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn Stanisława i Ireny[2]. W 1960 ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim. Od 1962 należał do Stronnictwa Demokratycznego, m.in. stał na czele jego struktur w Otwocku, gdzie zaczął praktykować jako adwokat. Od 1969 do 1980 był radnym Miejskiej Rady Narodowej w Otwocku. W latach 1980–1990 zasiadał w Radzie Narodowej miasta stołecznego Warszawy, a w okresie 1984–1990 pełnił funkcję jej wiceprzewodniczącego.
Był posłem na Sejm PRL VII i X kadencji, wybierany w okręgu Warszawa Praga-Południe i piotrkowskim. W trakcie VII kadencji został sekretarzem Sejmu, w X kadencji pełnił funkcję przewodniczącego Komisji Łączności z Polakami za Granicą. Nie kandydował w kolejnych wyborach parlamentarnych. W grudniu 1991 ubiegał się o stanowisko przewodniczącego Stronnictwa Demokratycznego, ostatecznie przegrywając w głosowaniu ze Zbigniewem Adamczykiem[3]. Od stycznia 1992 pełnił obowiązki wiceprzewodniczącego SD. Po odejściu z parlamentu powrócił do praktyki adwokackiej.
W latach 90. przystąpił do Unii Wolności, od 2005 był działaczem Partii Demokratycznej (pełnił funkcje członka krajowego sądu koleżeńskiego i przewodniczącego struktur tej partii w Otwocku). Pochowany na cmentarzu parafialnym w Otwocku[4].
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1988), Złotym (1980) i Brązowym Krzyżem Zasługi, Medalem 30-lecia Polski Ludowej oraz Złotą odznaką honorową „Za Zasługi dla Warszawy”[5] i odznaką „Zasłużonemu Działaczowi Stronnictwa Demokratycznego”[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Andrzej Mieczysław Bondarewski. wyborcza.pl, 26 stycznia 2011. [dostęp 2016-10-08].
- ↑ a b Andrzej Bondarewski. rejestry-notarialne.pl. [dostęp 2020-09-22].
- ↑ Stronnictwo stawia na młodych, „Kurier Polski” nr 242 (9748) z 16 grudnia 1991, s. 2.
- ↑ Informacje w serwisie Grobonet. [dostęp 2021-04-22].
- ↑ Profil na stronie Biblioteki Sejmowej. [dostęp 2016-10-08].
- ↑ Andrzej Bondarewski przewodniczący CSP SD, „Kurier Polski” nr 89 z 8 maja 1989, s. 5.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Strona sejmowa posła X kadencji. [dostęp 2016-10-08].
- Sylwetki kandydatów do Sejmu, „Tygodnik Demokratyczny” nr 21 (1866) z 1989.
- Absolwenci Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego
- Ludzie związani z Otwockiem
- Odznaczeni Brązowym Krzyżem Zasługi (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Medalem 30-lecia Polski Ludowej
- Odznaczeni odznaką honorową „Za Zasługi dla Warszawy”
- Odznaczeni Odznaką „Zasłużonemu Działaczowi Stronnictwa Demokratycznego”
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (Polska Ludowa)
- Politycy Partii Demokratycznej – demokraci.pl
- Politycy Stronnictwa Demokratycznego (III Rzeczpospolita)
- Politycy Unii Wolności
- Polscy adwokaci
- Posłowie na Sejm kontraktowy
- Posłowie z okręgu Piotrków Trybunalski (PRL)
- Posłowie z okręgu Warszawa Praga Południe (PRL)
- Przewodniczący Miejskich Komitetów SD (1944–1989)
- Radni Rady Narodowej miasta stołecznego Warszawy
- Ludzie urodzeni w Warszawie
- Pochowani na cmentarzu parafialnym w Otwocku
- Urodzeni w 1938
- Zmarli w 2011