Bolesław Nowaczyk (polityk)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bolesław Nowaczyk
Data i miejsce urodzenia

22 sierpnia 1924
Ustków

Data śmierci

19 lipca 1993

Poseł VI kadencji Sejmu PRL
Okres

od 19 marca 1972
do 19 marca 1976

Przynależność polityczna

Zjednoczone Stronnictwo Ludowe

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Odznaka „Za Zasługi w Rozwoju Województwa Poznańskiego”

Bolesław Nowaczyk (ur. 22 sierpnia 1924 w Ustkowie, zm. 19 lipca 1993[1]) – polski rolnik, poseł na Sejm PRL VI kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Józefa i Franciszki. W 1954 został zatrudniony w Powiatowej Radzie Narodowej w Krotoszynie. W tym czasie uczęszczał także do Technikum Rolniczego w Bojanowie, uzyskując wykształcenie średnie. W latach 1956–1959 i od 1961 był przewodniczącym Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej w Ustkowie, a w latach 1959–1961 agronomem w wydziale rolnym PRN w Ustkowie. Od 1954 należał do Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego, gdzie zasiadał w Wojewódzkim Komitecie w Poznaniu. Zajmował stanowisko przewodniczącego rady Centralnego Związku Rolniczych Spółdzielni Produkcyjnych w Warszawie. W 1972 uzyskał mandat posła na Sejm PRL w okręgu Ostrów Wielkopolski. Pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego Komisji Rolnictwa i Przemysłu Spożywczego.

Był żonaty ze Stanisławą z domu Pużniak (1921–2006). Pochowany na cmentarzu parafialnym w Krotoszynie[1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]