Bronisław Gajda
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
profesor doktor nauk technicznych | |
Specjalność: transport | |
Doktorat |
1960 – technologia transportu |
Habilitacja |
1966 – technologia transportu |
Profesura |
ndzw. 1971, zw. 1982 |
Odznaczenia | |
Bronisław Gajda (ur. 8 sierpnia 1919 w Kępicach, zm. 6 października 1995 w Warszawie) – polski technolog transportu, profesor zwyczajny Politechniki Warszawskiej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1954 ukończył studia na Politechnice Warszawskiej, w 1960 obronił doktorat, w 1966 habilitował się. W 1971 uzyskał stopień profesora nadzwyczajnego, a w 1982 profesora zwyczajnego.
W latach 1949–1955 był autorem planu szkolenia kadr zawodowych dla resortu kolejnictwa i komunikacji, w 1949 był organizatorem Departamentu Szkolenia Zawodowego w Ministerstwie Komunikacji, w 1950 pracował w Instytucie Naukowo-Badawczym Kolejnictwa, a następnie w Centralnym Ośrodku Badań i Rozwoju Techniki Kolejowej, od 1958 był pracownikiem naukowo-dydaktycznym Instytutu Transportu Politechniki Warszawskiej.
Spoczywa na starym cmentarzu na Służewie w Warszawie przy ul. Fosa[1].
Członkostwo[edytuj | edytuj kod]
- Polska Partia Socjalistyczna (1946-1948), Polska Zjednoczona Partia Robotnicza (od 1948);
- Komitet Transportu PAN.
Prace badawcze[edytuj | edytuj kod]
- modernizacja sieci rozrządowych PKP (1966);
- obliczenia kinetyczne górki rozrządowej (1967);
- kompleksowa automatyzacja pracy stacji rozrządowych (1971);
- modyfikacja organizacji technicznej służby dyspozytorskiej PKP (1974);
- system organizacji przewozów wahadłowych węgla na sieci PKP (1974);
- transport szynowy w obsłudze wielkich aglomeracji miejskich (1975);
- metody i środki oddziaływania dla skrócenia czasu obrotu wagonów towarowych (1976);
- studium usprawnienia przewozów pasażerskich w ruchu podmiejskim wielkich aglomeracji (1977);
- automatyzacja procesu hamowania wagonów towarowych rozrządzanych sposobem grawitacyjnym (1978);
- problematyka transportu szynowego w obsłudze aglomeracji i konurbacji miejskich (1978);
- zasady technologii pracy stacji kolejowych (1981);
- wydajność transportu szynowego (1985).
Publikacje[edytuj | edytuj kod]
Bronisław Gajda opublikował ok. 130 prac dotyczących technologii pracy transportu lądowego, problematyki eksploatacji technicznej, wydajność kolei oraz obsługi przewozów pasażerskich w aglomeracji miejskiej[2].
- Stacje rozrządowe. Modernizacja i automatyzacja ich pracy (1966);
- Prowadzenie ruchu pociągów (1977);
- Technika ruchu kolejowego (1978);
- Organizacja transportu kolejowego (1986).
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski;
- Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Kolejarz Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej”.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Informator Biograficzny Kto jest kim w Polsce, s. 303–304. Wyd. Interpress Warszawa 1989, ISBN 83-223-2491-X.
- Absolwenci Politechniki Warszawskiej
- Członkowie Polskiej Partii Socjalistycznej (1944–1948)
- Członkowie Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Odznaczeni odznaką tytułu honorowego „Zasłużony Kolejarz PRL”
- Polscy inżynierowie kolejnictwa
- Członkowie Komitetu Transportu PAN
- Pochowani na starym cmentarzu na Służewie w Warszawie
- Urodzeni w 1919
- Wykładowcy Politechniki Warszawskiej
- Zmarli w 1995