Carl Correns

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Carl Correns
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

19 września 1864
Monachium

Data i miejsce śmierci

14 lutego 1933
Berlin

profesor nauk przyrodniczych
Specjalność: botanika, genetyka
Uczelnia

Uniwersytet w Tybindze
Uniwersytet w Lipsku

Carl Erich Correns (ur. 19 września 1864 w Monachium, zm. 14 lutego 1933 w Berlinie[1]) – niemiecki genetyk i botanik.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był w latach 1892-1902 profesorem na Uniwersytecie w Tybindze[potrzebny przypis], następnie do 1909 na Uniwersytecie w Lipsku oraz dyrektorem Kaiser-Wilhelm-Institut für Biologie w Berlinie. Jednocześnie z Erichem Tschermakiem i Hugo de Vriesem powtórnie odkrył prawa Mendla.

Odkrycia Gregora Mendla dotyczące procesu dziedziczenia cech, dokonane jeszcze w XIX wieku, nie były rozumiane przez świat nauki i początkowo nie uzyskały rozgłosu. Dopiero kiedy w 1900 roku trzej uczeni Hugo de Vries, Carl Correns i Erich Tschermak, niezależnie od siebie potwierdzili wyniki jego prac, powstały warunki dla rozwoju genetyki jako nauki.

W 1932 nagrodzony Medalem Darwina[potrzebny przypis].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Correns Carl Erich, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2017-11-22].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Encyklopedia PWN, Tom 1, Warszawa 1991, s. 399.