Cesarstwo Tesaloniki
Wygląd
Na mapach: 40,63°N 22,95°E/40,633333 22,950000
1227–1242 | |
Stolica | |
---|---|
Ustrój polityczny | |
Typ państwa | |
Pierwszy Cesarz | |
Ostatni Cesarz | |
przyjęcie purpury cesarskiej przez Teodora Angelosa |
1227 |
Data likwidacji |
1242 |
Religia dominująca |
Cesarstwo Tesaloniki – cesarstwo powołane do istnienia w wyniku przyjęcia w 1227 roku purpury cesarskiej przez Teodora Angelosa, aspirującego do scalenia pod swoim berłem rozbitego w wyniku IV krucjaty Cesarstwa Bizantyńskiego. Zostało podbite przez w 1242 roku Cesarstwo Nicejskie pod dowództwem Jana III Watatzesa[1].
Cesarze Tesaloniki[edytuj | edytuj kod]
- Osobny artykuł:
- Teodor Angelos Dukas Komnen (1227-1230)
- Manuel Angelos Dukas Komnen (1230-1237)
- Jan Angelos Dukas Komnen (1237-1242)
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Michał Pietranik , Celebracja cesarskich zwycięstw militarnych w późnym Bizancjum w świetle kroniki Jerzego Akropolitesa [PDF], „Wieki Stare i Nowe”, 13, 2018, s. 36-37, DOI: 10.31261/WSN.2018.18.03, ISSN 2353-9739 [dostęp 2023-08-07] (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- J. Bonarek, Grecja po IV krucjacie..., w: J. Bonarek (red.) Historia Grecji, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, s. 339–340, 395–396, ISBN 83-08-03819-0.
- G. Ostrogorski, Dzieje Bizancjum, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1967, s. 345–350.