Désirée Artôt
| |
| Imię i nazwisko |
Marguerite-Joséphine-Désirée Artôt |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Typ głosu | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
Marguerite-Joséphine-Désirée Artôt[1][2][3] (ur. 21 sierpnia 1835 w Paryżu, zm. 3 kwietnia 1907 w Berlinie[1][2]) – belgijska śpiewaczka, występująca początkowo jako mezzosopran, a później jako sopran[2][3].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Była córką waltornisty Jeana Désiré Artôta[1][2]. W latach 1855–1857 uczyła się śpiewu u Pauline Viardot[1]. Na scenie zadebiutowała w 1857 roku w Brukseli jako śpiewaczka koncertowa, w tym samym roku śpiewała w Londynie dla królowej Wiktorii[2]. Jej debiutem operowym była rola Fidès w Proroku Giacomo Meyerbeera na deskach Opery Paryskiej w 1858 roku[1][2][3], która przyniosła jej uznanie krytyki i podziw Hectora Berlioza[2]. W 1859 roku ze względu na konflikty artystyczne opuściła jednak Paryż i udała się w podróż do Włoch, w tym samym roku zaśpiewała również w Berlinie na uroczystości otwarcia gmachu Victoria-Theater[2]. W kolejnych latach występowała w Londynie, śpiewając w Her Majesty’s Theatre (1863) i Covent Garden Theatre (1864, 1866)[2]. W 1869 roku udała się w podróż do Rosji, gdzie zaprzyjaźniła się z Piotrem Czajkowskim[1][2]. W latach 1884–1889 przebywała w Berlinie, następnie osiadła w Paryżu, poświęcając się pracy pedagogicznej[1].
W 1869 roku poślubiła hiszpańskiego śpiewaka Mariana Padilla y Ramosa, który był też jej partnerem scenicznym[1][2][3]. Ich córka Lola Artôt de Padilla także została śpiewaczką[2][3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 77. ISBN 83-224-0113-2.
- ↑ a b c d e f g h i j k l Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 1 Aalt–Cone. New York: Schirmer Books, 2001, s. 125. ISBN 0-02-865526-5.
- ↑ a b c d e The Oxford Dictionary of Music. Oxford: Oxford University Press, 2013, s. 33. ISBN 978-0-19-957854-2.