Przejdź do zawartości

Donald Walter Cameron of Lochiel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Donald Walter Cameron of Lochiel
ilustracja
Data urodzenia

4 listopada 1876

Data śmierci

11 października 1951

Narodowość

szkocka

Rodzice

Donald Cameron of Lochiel, Margaret Elizabeth Montagu-Douglas-Scott

Małżeństwo

Hermione Emily Graham

Dzieci

Violet Hermione, Donald Hamish Cameron of Lochiel, Marion Hester, Allan John, Charles Alexander

Odznaczenia
Order Ostu (Wielka Brytania)

Donald Walter Cameron of Lochiel KT, CMG (ur. 4 listopada 1876, zm. 11 października 1951) − szkocki arystokrata, posiadacz ziemski i wojskowy, XXV naczelnik Klanu Cameronów. Najstarszy syn Donalda Camerona of Lochiel, XXIV Naczelnika i lady Margaret Elizabeth Montagu-Douglas-Scott, córki 5. księcia Buccleuch.

Wzorem swojego ojca i dziadka studiował w londyńskiej Harrow School. Później uczęszczał do Sandhurst Millitary College. Później służył w regimencie Grenadier Guards w Kraju Przylądkowym i brał udział w II wojnie burskiej w latach 1899–1902. Został parokrotnie ranny podczas bitwy o Belmont w 1902 r. Rok później został awansowany do rangi kapitana.

W 1905 r., po śmierci ojca, został następnym Naczelnikiem Klanu Cameronów. Niedługo później odszedł z wojska. Kiedy w 1914 r. wybuchła I wojna światowa, poproszono go o sformowanie nowego batalionu do armii lorda Kitchenera. Batalion ten (3rd Battalion, Queen’s Own Cameron Highlanders) został sformowany w tym samym roku. Swój chrzest bojowy przeszedł podczas bitwy pod Loos, gdzie atak osobiście poprowadził Donald Cameron. Podczas walk zginął jego młodszy brat.

W 1916 r. Cameron został kawalerem Orderu św. Michała i św. Jerzego. W tym samym roku został wycofany z frontu. W latach 1918–1919 ponownie był dowódcą 3 Batalionu Cameron Highlanders. Po wojnie był członkiem Komitetu Szkockiego Narodowego Muzeum Wojennego. W latach 1920–1936 był adiutantem króla Jerzego V, zaś w latach 1936–1943 Jerzego VI.

Donald Cameron popierał używanie języka gaelickiego. Był trzykrotnie wybierany na przewodniczącego Gaelic Society of Inverness - w 1909, 1919 i 1922 r. Od 1923 r. był honorowym przewodniczącym stowarzyszenia. W latach 1923–1925 odbył podróż po Kanadzie i Stanach Zjednoczonych, gdzie spotkał się z przedstawicielami szkockiej emigracji.

W 1934 r. został kawalerem Orderu Ostu. W 1939 r. otrzymał urząd Lorda Namiestnika Inverness-shire. Podczas II wojny światowej dowodził oddziałami Home Guard w hrabstwie Inverness. W 1942 r. udostępnił swoją rodową siedzibę w Achnacarry British Army, jako miejsce treningów oddziałów komandosów (komandosi nazwali zamek "Castle Commando").

29 marca 1906 r. poślubił lady Hermione Emily Graham (22 lutego 1882 – 1978), córkę Douglasa Grahama, 5. księcia Montrose, i Violet Hermione Graham, córki sir Fredericka Grahama, 3. baroneta. Donald i Hermione mieli razem trzech synów i dwie córki:

  • Violet Hermione Cameron (6 maja 1907 – 24 marca 1979), żona majora Johna Alexandra Stewarta, miała dzieci
  • Donald Hamish Cameron of Lochiel (12 września 1910 – 26 maja 2004), XXVI Naczelnik Klanu Cameronów
  • Marion Hester Cameron (21 października 1914 – 1997), żona sir Ronalda Orr-Ewinga, 5. baroneta, miała dzieci
  • major Allan John Cameron (ur. 25 marca 1917), ożenił się z Mary Elisabeth Vaughan-Lee i miał dzieci, jego synem był lord Cameron of Dillington
  • podpułkownik Charles Alexander Cameron (ur. 29 września 1920), ożenił się z Felicią Margaret MacDonald i miał dzieci

Donald Cameron zmarł w 1951 r. Kolejnym naczelnikiem został jego najstarszy syn.