Ewa Kardymowicz
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
programistka |
| Alma Mater | |
| Pracodawca |
Ewa Kardymowicz z domu Zaborowska (ur. 1939) – polska programistka.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Jej ojciec został w 1943 rozstrzelany przez Niemców[1]. Znalazła się w Dulagu 121 Pruszków[2]. Następnie zamieszkała w Zakopanem, gdzie skończyła szkołę podstawową i liceum[1].
Ukończyła matematykę na Uniwersytecie Warszawskim. W 1961 rozpoczęła pracę w Zakładzie Aparatów Matematycznych. Była w zespole opracowującym język programowania SAKO. Pracowała także przy systemach operacyjnych oraz w dziale zajmującym się sztuczną inteligencją. Pełniła funkcje kierowniczki Pracowni Języków Konwersacyjnych w Zakładzie Systemów Wyszukiwania i Teleprzetwarzania Informacji oraz, od 1979, Pracowni Oprogramowania Banków Danych w Zakładzie Narzędzi i Systemów Programowania. Członkini NSZZ „Solidarność”. W latach 90. została zatrudniona w Bibliotece Narodowej, gdzie była odpowiedzialna za komputeryzowanie katalogów[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Karolina Wasielewska, Cyfrodziewczyny. Pionierki polskiej informatyki, Warszawa: Wydawnictwo Krytyki Politycznej, 2020, s. 59–92, ISBN 978-83-66232-87-7.
- ↑ Lista pamięci [online], Muzeum Dulag 121 [dostęp 2021-08-15].