Felicjan Jabłonowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Felicjan Jabłonowski
Herb
Prus III
Rodzina

Jabłonowscy herbu Prus III

Data śmierci

1778

Ojciec

Antoni Jabłonowski

Matka

Antonina Drzwiecka

Żona

Elżbieta Woroniecka

Dzieci

Stanisław Filip Jabłonowski
Jan Duklan

Odznaczenia
Order Świętego Stanisława (Rzeczpospolita Obojga Narodów)

Felicjan Jabłonowski herbu Prus III (zm. 1778) – oboźny polny koronny od 1772, szambelan królewski od 1765, stolnik wyszogrodzki od 1755, starosta koropecki, chorąży chorągwi pancernej wojewody nowogródzkiego Jabłonowskiego w Pułku Hetmana Wielkiego Koronnego w 1760 roku[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Antoniego, podczaszego buskiego, i Antoniny Drzewieckiej (córka Felicjana[2]). Ożenił się z Elżbietą Woroniecka, siostrą żony Józefa Aleksandra Jabłonowskiego. Jako stronnik Czartoryskich był posłem na sejm 1762 roku. Posłował na konwokację i elekcję Stanisława Augusta Poniatowskiego. W 1764 roku podpisał jego elekcję[3]. Członek konfederacji Andrzeja Mokronowskiego w 1776 roku i poseł na sejm 1776 roku z województwa wołyńskiego[4]. 11 maja[5] 1775 został kawalerem Orderu Świętego Stanisława[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kolęda Warszawska na rok 1760, Warszawa 1760, [b.n.s].
  2. Antoni Jabłonowski z Jabłonowa h. Prus (III) (ID: 8.192.447).
  3. Elektorów poczet, którzy niegdyś głosowali na elektorów Jana Kazimierza roku 1648, Jana III. roku 1674, Augusta II. roku 1697, i Stanisława Augusta roku 1764, najjaśniejszych Królów Polskich, Wielkich Książąt Litewskich, i.t.d. / ułożył i wydał Oswald Zaprzaniec z Siemuszowej Pietruski, Lwów 1845, s. 119.
  4. Volumina Legum, t. VIII, Petersburg 1860, s. 528.
  5. Jerzy Hr. Dunin-Borkowski: Almanach Błękitny. Lwów – Warszawa: [1908], s. 34.
  6. Zbigniew Dunin-Wilczyński, Order Świętego Stanisława, Warszawa 2006, s. 183.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]