Franciszek Janus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Franciszek Wincenty Janus
Data urodzenia

1847

Data i miejsce śmierci

17 sierpnia 1933
Różnówka

Miejsce spoczynku

Cmentarz przy ul. Lubelskiej w Biłgoraju

Zawód, zajęcie

szewc

Miejsce zamieszkania

Chrzanów, Różnówka

Franciszek Wincenty Janus (ur. 1847, zm. 17 sierpnia 1933 w Różnówce) – polski rzemieślnik, uczestnik powstania styczniowego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z rodziny chłopskiej z Chrzanowa. W młodości kształcił się w zawodzie szewca. Mając 16 lat, w 1863 po wybuchu powstania styczniowego przyłączył się do oddziału dowodzonego przez płk. Marcina Borelowskiego ps. Lelewel. Wraz z oddziałem wziął udział w przynajmniej kilku bitwach i potyczkach. 6 września 1863 w bitwie na Sowiej Górze został czterokrotnie ranny i dostał się do niewoli rosyjskiej.

Po upadku powstania zamieszkał w Różnówce na przedmieściach Biłgoraja. Zmarł w 1933 jako ostatni wciąż żyjący w tym mieście weteran powstania styczniowego. Pogrzeb był prowadzony przez ks. Czesława Koziołkiewicza. Uroczystość odprawiana z honorami wojskowymi stała się dużą manifestacją patriotyczną. Szczątki Franciszka Janusa pochowano w kwaterze zasłużonych na cmentarzu przy ul. Lubelskiej.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tomasz Brytan. Ostatni weteran 1863. „Tanew”, 1997. Biłgoraj.