Gerhardt Boldt

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gerhardt Boldt
Rittmeister der Reserve Rittmeister der Reserve
Data i miejsce urodzenia

24 stycznia 1918
Lubeka

Data i miejsce śmierci

10 maja 1981
Lubeka

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wehrmacht

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego Krzyż Żelazny (1939) I Klasy Krzyż Żelazny (1939) II Klasy Złota odznaka za rany (III Rzesza)

Gerhardt Boldt (ur. 24 stycznia 1918 w Lubece, zm. 10 maja 1981 tamże) – niemiecki oficer w stopniu porucznika rezerwy kawalerii, dowódca szwadronu w oddziale rozpoznawczym 158 dywizji, asystent gen. B. Freytaga von Loringhovena.

W 1943 r. został rotmistrzem i został skierowany do wydziału Wojska Obce „Wschód”. W 1944 r. został oficerem przy szefie sztabu generalnego Heinzu Guderianie, a po jego odwołaniu także przy Hansie Krebsie. 29 kwietnia 1945 opuścił bunkier Adolfa Hitlera[potrzebny przypis].

Po II wojnie światowej pracował dla wywiadu RFN[1]. Napisał książkę Hitler: Die letzten Tage in der Reichskanzlei wydaną w 1973, na podstawie której nakręcono film Hitler – ostatnie 10 dni.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Mathias Uhl, Henrik Eberle: Teczka Hitlera. Warszawa: Świat Książki, 2005, s. 362. ISBN 978-83-247-1636-4. (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]