Helena Merenholc
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie |
psycholog, pedagog, reżyser |
Helena Merenholc (ur. 15 marca 1911[1] w Warszawie, zm. 19 stycznia 1997 w Warszawie) – polska psycholog dziecięca, pedagog i reżyser radiowy żydowskiego pochodzenia.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Po ukończeniu studiów pracowała w Poradni Pedologicznej Towarzystwa Przyjaciół Dzieci. Była także jedną ze współpracownic Janusza Korczaka. Po wybuchu II wojny światowej została przesiedlona do getta warszawskiego, gdzie podjęła pracę w Centosie jako organizatorka kącików dziecięcych. Współpracowała z Zofią Rosenblum-Szymańską, której pomagała po opuszczeniu getta, kiedy ta ukrywała się w domu sióstr w Ożarowie.
W 1943 przedostała się na stronę aryjską i wyrobiła sobie fałszywe dokumenty na nazwisko Stanisława Królikowska. Od 15 kwietnia tego roku ukrywała się wraz z Rachelą Auerbach w pokoju kamienicy na rogu ulic Próżnej i Grzybowskiej. Od tego czasu była aktywnym współpracownikiem Rady Pomocy Żydom oraz łączniczką Żydowskiego Komitetu Narodowego.
Po zakończeniu wojny pozostała w Polsce. Podjęła pracę w Polskim Radiu, gdzie przez wiele lat była kierownikiem literackim Redakcji Audycji Dziecięcych.
Jest pochowana na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej (kwatera 9, uliczka 1)[2].
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Barbara Engelking: Na łące popiołów. Ocaleni z Holocaustu. Warszawa: Wydawnictwo Cyklady, 1993, s. 191. ISBN 83-900592-2-3.
- ↑ Grób Heleny Merenholc w bazie danych Cmentarza Żydowskiego przy ul. Okopowej w Warszawie
- ↑ M.P. z 1954 r. nr 98, poz. 1160.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Polscy pedagodzy
- Polscy psycholodzy
- Polscy reżyserzy radiowi
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Polscy Żydzi
- Mieszkańcy getta warszawskiego
- Ocalali z Zagłady Żydów
- Pochowani na cmentarzu żydowskim na Woli w Warszawie
- Ludzie urodzeni w Warszawie (Królestwo Kongresowe)
- Urodzeni w 1911
- Zmarli w 1997