Hieronim Bobola
 Leliwa | |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Ród | |
| Rodzice |
Jan Bobola (zm. 1533) |
| Małżeństwo |
Katarzyna |
| Dzieci | |
Hieronim Bobola herbu Leliwa z Piasków (ur. 1521, zm. 1561) – dowódca w zamku w Niedzicy, obrońca przed natarciem wojsk Jana Zapoli, dziedzic Strachociny, Zmiennicy (kupionej w 1514) – dóbr koło Sanoka.
Rodzina Hieronima Boboli[edytuj | edytuj kod]
Syn Jana Boboli ze Strachociny i Heleny z Żurawicy. Pochodził z wielodzietnej rodziny.
Miał czterech braci: Jarosława, Stanisława, Krzysztofa – ożenionego z Elżbietą z Wielopolskich h. Starykoń (1520 – 1615), i Zbigniewa, oraz trzy siostry Zofię, Reginę i Annę Krzeszowską.
Został w 1540 r. po śmierci ojca, następcą dóbr królewskich Strachocinie, którą otrzymał w dożywotnią dzierżawę. Kupił też wieś Zminnicę i dzierżawił m. Złota koło Sandomierza.
Ożenił się z Katarzyną Bobolą, której król 4 marca przyznał w 1552 r. w dożywocie Strachocinę.
Miał trzech synów:
- Andrzeja – w l. 1576 – 1604 proboszcza i przełożonego szpitala w Dubiecku – autora rękopiśmiennej historii kościoła w tym grodzie,
- Jana – dziedzica po ojcu Strachociny, otrzymanej w 1582 r. od króla w dożywocie, uczestnika protestów ziemian przemyskich, (8 maja 1587 r. w Wiszni i 21 stycznia 1597 r. w Przemyślu), ożenionego z Zofią Mleczko (córką Jakuba Mleczki), z którą miał syna; Jana (1592-1635) i Remigiana uczestnika 1 maja 1617 pospolitego ruszenia ziemian sanockich.
- Wojciecha – poległego 27 maja 1606 r. w Moskwie, w czasie zbrojnej napaści Moskali na wojsko polskie, stanowiące orszak Maryny Mniszchównej.
7 lutego 1616 r. jego żona Hieronima, Katarzyna Bobola; zrzekła się swych praw do własności ziemskich na rzecz swego syna Jana Boboli, który otrzymał Zmiennicę i w dzierżawę Krościenko Wyżne.
Burzliwe życie Hieronima Boboli[edytuj | edytuj kod]
Z bratem Jarosławem Bobolą z Piasków „szlachcicem -gołotą”, „nieosiadłym” w 1521 roku, dopuścił się na moście królewskim na Sanie pod Przemyślem rozboju, i poranił straż mostową, oraz zabił Rubina Powerskiego. W 1537 r. szesnaście lat później Jarosław Bobola skazany był na banicję za zabójstwo Jana z Gnojnicy. Dzięki protekcji uniknął z bratem miecza katowskiego i ustatkował się.
Hieronim Bobola z pożytkiem dla kraju wyładował swój temperament, gdy dzięki poparciu Hieronima Łaskiego, na wiosnę 1535 r. otrzymał dowództwo „nad zamkiem dunajeckim” w Niedzicy i dzielnie go bronił przed Mirkowiczem i innymi sprzymierzeńcami Jana Zápolyi, a nawet wychodząc przeciw nim w pole, gromił ich zwycięsko.
Hieronim Bobola był opiekunem Jana Krzysztofa Tarnowskiego (1537-1567)- syna hetmana Jana Amora Tarnowskiego i wysłanego celem wychowania na dwór cesarza Ferdynanda (1503 – 1564) – arcyksięcia austriackiego.
Majątek Hieronima Boboli[edytuj | edytuj kod]
Po śmierci ojca swego Jana Boboli, otrzymał w dzierżawę Strachocinę, (najpierw czasowo, później na stałe od 1540 r.). Za wstawieniem się kasztelana krakowskiego, Jana Tarnowskiego, 9 kwietnia 1541 r. uzyskał pozwolenie króla na kupno wójtostwa we wsi Zmiennica, (pow. Brzozów). Prócz tego dzierżawił wieś Złota, pod Sandomierzem. Żonie jego, Katarzynie Boboli, przyznał król 4 marca 1552 r. dożywocie Strachocinę.
Hieronim Bobola zmarł po 20 grudnia w 1561 r.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Ks. Jan Poplatek T. J.:Błogosławiony Andrzej Bobola, ŻYCIE – MĘCZEŃSTWO – KULT, KRAKÓW 1936