Július Barč-Ivan

Július Barč-Ivan

Data i miejsce urodzenia	1 maja 1909 Krompachy
Data i miejsce śmierci	25 grudnia 1953 Martin
Miejsce pochówku	Cmentarz Narodowy w Martinie
Wyznanie	luteranizm
Kościół	ewangelickie

Július Barč-Ivan (ur. 1 maja 1909 w Krompachach, zm. 25 grudnia 1953 w Martinie) – słowacki dramaturg, prozaik i eseista.

Z wykształcenia prawnik i teolog ewangelicki. W 1935-1941 pastor w Pozdisovcach, od 1942 pracownik Biblioteki Macierzy Słowackiej w Martinie. Reformator słowackiego dramatu. Za życia niezrozumiany, inscenizacje jego dzieł nie oddawały fideistycznych podtekstów. Obecnie odkrywany na nowo.

Ważniejsze dzieła

• 3000 ľudí (wystawiane w 1934, wydane w 1935)
• Človek, ktorého zbili (1936, Człowiek, którego zabili)
• Pevec boží (1936, Boży piewca), inspirowane życiem Jerzego Trzanowskiego
• Diktátor (wystawione w 1938, w którym protestował przeciw dyktaturze i faszyzmowi)
• Predposledný život (1940, Przedostatnie życie)
• Neznámy (1944)
• Dvaja (1945, Dwaj)
• Koniec (1948)
• Železné ruky (1948, Żelazne ręce)
• Poeta Laureatus (1950, w którym domagał się wolność autorskiej).
• Úsmev bolesti (1968, Uśmiech bólu)
• Cesta myšlienky (1971, Droga myśli)