Przejdź do zawartości

Jan Grosfeld

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Grosfeld
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 maja 1946
Warszawa

profesor nauk humanistycznych
Specjalność: antropologia
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1975
Wyższa Szkoła Ekonomiczna w Poznaniu

Habilitacja

1981
Szkoła Główna Handlowa w Warszawie

Profesura

12 stycznia 2012

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Jan Grosfeld (ur. 1 maja 1946 w Warszawie) – polski ekonomista, politolog, prof. dr hab. nauk humanistycznych o specjalności antropologia, emerytowany profesor Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego[1]. Uczestnik Drogi Neokatechumenalnej w Kościele katolickim, członek Komitetu Episkopatu Polski do Dialogu z Judaizmem. Autor wielu książek i artykułów o tematyce społeczno-religijnej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodzi z zasymilowanej rodziny żydowskiej. Urodził się jako syn Leona i Olgi z d. Eichhorn, brat Ireny Grosfeld-Smolar. Przyjął chrzest w 1981.

W latach 1963–1968 studiował na Wydziale Ekonomii Politycznej Uniwersytetu Warszawskiego. W trakcie tzw. wydarzeń marcowych i rozpętanej kampanii antysemickiej został wyrzucony ze studiów, które ukończył eksternistycznie w 1969. W latach 1970–1984 był pracownikiem Spółdzielczego Instytutu Badawczego w Warszawie. W 1975 doktoryzował się z teorii ekonomii w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Poznaniu, a w 1981 habilitował się w Szkole Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie. W latach 1981–1987 był członkiem redakcji miesięcznika „Znak”, a w latach 1989–1995 miesięcznika „Powściągliwość i Praca”. W 1992 został członkiem Komitetu Episkopatu Polski ds. Dialogu z Judaizmem, w 1993 członkiem Polskiej Rady Chrześcijan i Żydów. W 1994 został profesorem w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie (obecnie Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego). Na początku 2012 roku otrzymał z rąk prezydenta RP tytuł profesora nauk humanistycznych[1][2]. Do 2018 pracował w Instytucie Politologii tegoż uniwersytetu; kierował katedrą Teorii Polityki i Myśli Politycznej, a wcześniej katedrą Cywilizacji i Kultury Europejskiej oraz katedrą Współczesnej Myśli Społecznej Kościoła. Do emerytury w roku 2018 był redaktorem naczelnym czasopisma „Chrześcijaństwo-Świat-Polityka”, którego był założycielem.

Jego zainteresowania naukowe to ciągłość i zmienność w nauczaniu społecznym Kościoła, antropologia judeo-chrześcijańska, dialog chrześcijańsko-żydowski, żydowskie korzenie cywilizacji europejskiej. Od 1985 uczestniczy w Drodze neokatechumenalnej.

Żonaty z Barbarą z d. Szepczyńską.

Książki[edytuj | edytuj kod]

  • Les coopératives et les changements agraires en Amérique Latine (1978)
  • Znaczenie spółdzielczości w rozwoju społeczno-ekonomicznym Ameryki Łacińskiej (1981)
  • Ponad ekonomią (wstęp i red. 1985)
  • O pokusie zejścia z Krzyża (1986)
  • Religia i ekonomia (wstęp i red. 1989)
  • Krzyż i gwiazda Dawida (1999)
  • Czekanie na Mesjasza (2003)
  • Od lęku do nadziei: chrześcijanie, Żydzi, świat (2011)
  • Zmagania początku tysiąclecia (red. wraz z Michalem Gieryczem) (2012)
  • 50 lat później. Posoborowe dylematy współczesnego Kościoła (red. 2014)
  • Dlaczego chrześcijanie potrzebują Żydów? (2017)

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

  • Wyróżnienie w kategorii publicystyka religijna na 23. Targach Wydawców Katolickich za książkę Dlaczego chrześcijanie potrzebują Żydów? (2017)[3]
  • Nagroda im. Ks. Stanisława Musiała w Krakowie (2020)[4]
  • Nagroda „Menora dialogu” w Poznaniu (2022)[5]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Jan Grosfeld, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2020-06-20].
  2. Nominacje profesorskie, komunikat na stronie prezydent.pl z 22 lutego 2012. prezydent.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-13)].
  3. Feniksy 2017 - Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie [online], uksw.edu.pl, 5 kwietnia 2017 [dostęp 2024-06-10] (pol.).
  4. Prof. Jan Grosfeld i Dariusz Popiela laureatami Nagrody im. ks. Stanisława Musiała [online], dzieje.pl [dostęp 2024-06-10] (pol.).
  5. Nagroda „Menora dialogu” dla prof. Jana Grosfelda [online], 17 stycznia 2022 [dostęp 2024-06-10] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]