Jan Mendel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Mendel
Data i miejsce urodzenia

6 grudnia 1933
Bielsko

Poseł VI kadencji Sejmu PRL
Okres

od 19 marca 1972
do 19 marca 1976

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Odznaczenia
Brązowy Medal „Za Zasługi dla Pożarnictwa” Odznaka honorowa „Zasłużonemu Działaczowi ORMO”

Jan Mendel (ur. 6 grudnia 1933 w Bielsku) – polski inżynier mechanik i działacz komunistyczny, poseł na Sejm PRL VI kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Od 1957 pracował w Fabryce Śrub „Bispol” w Bielsku-Białej, gdzie był kolejno pomocnikiem ustawiacza automatów, ustawiaczem, technologiem warsztatowym, technologiem wydziałowym oraz zastępcą głównego technologa. W 1965 został absolwentem zaocznych studiów na Politechnice Śląskiej w Gliwicach. W 1966 przeniesiono go służbowo do Lewina Brzeskiego, gdzie objął funkcję głównego inżyniera w filii zakładu w celu uruchomienia nowego profilu produkcyjnego.

Do 1964 był członkiem Związku Młodzieży Socjalistycznej. Działał w Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, gdzie w 1965 został II sekretarzem podstawowej organizacji partyjnej i wykładowcą szkolenia partyjnego w „Bispolu”. W 1969 zasiadł w Komitecie Miejskim partii w Lewinie Brzeskim, a także w komisji ideologicznej przy Komitecie Powiatowym PZPR w Brzegu. Był również przewodniczącym Komitetu Miejsko-Gminnego Frontu Jedności Narodu w Lewinie Brzeskim oraz prezesem tamtejszego Klubu Sportowego „Olimpia” i Ochotniczej Straży Pożarnej. W 1972 uzyskał mandat posła na Sejm PRL w okręgu Nysa. Zasiadał w Komisji Gospodarki Morskiej i Żeglugi oraz w Komisji Przemysłu Ciężkiego i Maszynowego.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]