Kasztel (budynek)
Kasztel (łac. castellum) – w średniowieczu gród, zamek warowny lub nieduża twierdza[1][2], znajdujący się na terenie kasztelanii, siedziba kasztelana.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Siedzibą kasztelanii i kasztelanów najczęściej były grody, zamki warowne lub nieduże twierdze, nazywane też kasztelami[1], pełniły one funkcję reprezentacyjną, mieszkalną i obronną. Obiekty tego typu najczęściej można było spotkać w Polsce, Czechach i na Słowacji.
Nazwa „kasztel” często (szczególnie na Słowacji) służyła do opisywania renesansowego dworu obronnego[3]. Mianem kasztelu określane są na świecie również fortyfikacje z okresu Imperium rzymskiego – castellum.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b kasztel – definicja, synonimy, przykłady użycia [online], sjp.pwn.pl [dostęp 2021-04-07] (pol.).
- ↑ kasztel, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2024-05-21].
- ↑ Witold Szolginia: Architektura. Warszawa: Sigma NOT, 1992, s. 70. ISBN 83-85001-89-1.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Witold Szolginia: Architektura. Warszawa: Sigma NOT, 1992, s. 70. ISBN 83-85001-89-1.