Kazimierz Korona
| Data urodzenia |
10 września 1939 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
urzędnik państwowy, działacz partyjny |
| Stanowisko |
podsekretarz stanu w URM (1993–1994, 1995–1996), sekretarz stanu w URM (1994–1995), podsekretarz stanu w KPRM (1997) |
| Partia |
Kazimierz Korona (ur. 10 września 1939[1]) – polski urzędnik państwowy i działacz partyjny, w latach 1993–1997 podsekretarz i sekretarz stanu w Urzędzie Rady Ministrów oraz Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, a także pełnomocnik rządu.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Działał ZSL i PSL, od 1982 był dyrektorem Wydziału Organizacyjnego NK ZSL[2]. Od lat 80. pracował w Urzędzie Rady Ministrów, zasiadał w gabinetach wicepremierów z ZSL za rządów Zbigniewa Messnera i Mieczysława Rakowskiego[3].
W latach 1993–1997 pozostawał wiceministrem w URM: od 1 listopada 1993 do 12 lipca 1994 jako podsekretarz stanu, następnie do 7 marca 1995 sekretarz stanu ds. administracyjnych oraz ponownie podsekretarz stanu (od 7 marca 1995 do 31 grudnia 1996), zaś po przekształceniu w Kancelarię Premiera od 3 stycznia do 3 grudnia 1997 – podsekretarza stanu. Jednocześnie w latach 1994–1996 pozostawał pełnomocnikiem rządu ds. Współpracy Północno-Wschodnich Województw Rzeczypospolitej Polskiej z Obwodem królewieckim Federacji Rosyjskiej oraz Regionów Rzeczypospolitej Polskiej z Regionem Sankt Petersburga. Od lipca 1994 do marca 1995 sekretarz Rady Ministrów, zaś od czerwca 1995 do grudnia 1996 sekretarz parlamentarny rządu[4][5].
W połowie lat 90. został współzałożycielem spółdzielni Dębina w Warszawie[6]. Zasiadał też w radzie nadzorczej Hodowli Roślin Kalinowo, przez co znalazł się na tzw. liście Cimoszewicza[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Kazimierz Korona. rejestr.io. [dostęp 2023-05-15].
- ↑ Directory of Officials of the Polish People’s Republic: A Reference Aid. Uniwersytet Minnesoty, 1983, s. 68.
- ↑ Póki starczy stanowisk. Gazeta Wyborcza, 23 września 1994. [dostęp 2020-05-01].
- ↑ Barszcz 2014 ↓, s. 351.
- ↑ Wykaz osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe. [dostęp 2020-05-01].
- ↑ 15 mln zł odszkodowania dla spadkobierców Adama Branickiego. wp.pl, 2 czerwca 2005. [dostęp 2020-05-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (1 maja 2020)].
- ↑ Trzy listy Cimoszewicza. Gazeta Wyborcza, 27 grudnia 1994. [dostęp 2020-05-01].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Anna Barszcz: Prezydium Rady Ministrów i Urząd Rady Ministrów jako wytwórcy państwowego zasobu archiwalnego (1945–1996). Warszawa: Naczelna Dyrekcja Archiwów Państwowych, 2014. ISBN 978-83-64806-06-3.