Leon Morawski
pułkownik | |
Data urodzenia |
13 czerwca 1925 |
---|---|
Data śmierci |
26 lutego 1991 |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1944-1990 |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Stanowiska |
szef oddziału, szef zarządu |
Odznaczenia | |
Leon Morawski (ur. 13 czerwca 1925, zm. 26 lutego 1991[1]) – polski oficer polityczny, pułkownik ludowego Wojska Polskiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Przez wiele lat zajmował odpowiedzialne stanowiska w Głównym Zarządzie Politycznym Wojska Polskiego. W latach 60. sprawował nadzór z ramienia GZP WP nad przymusowym poborem kleryków do służby zasadniczej w kompaniach karnych LWP[2]. W 1967 był szefem oddziału I w Zarządzie I (organizacyjnym) GZP WP[3]. Brał udział w przeprowadzaniu czystek antysemickich w Wojsku Polskim w latach 1967-1968, m.in. w dowództwie Wojsk Obrony Powietrznej Kraju. W 1967 wraz z gen. bryg. Janem Czaplą oraz szefem Sekretariatu szefa GZP WP płk. Ludwikiem Boskiem opracował dokument Niektóre problemy powstania i rozwoju LWP, wskazujący oficerów pochodzenia żydowskiego sprawujących kierownicze funkcje w ludowym Wojsku Polskim od 1943 roku[4].
W 1968 roku był sekretarzem Wojskowego Komitetu Budowy Szkół[5]. Wraz z płk Czesławem Kiszczakiem oraz płk Wacławem Jagielnickim wchodził w skład specjalnej komisji do zbadania nadużyć spowodowanych przez byłego attaché wojskowego PRL w Londynie pułkownika Mieczysława Romana[6].
Od 1972 do 1990 był szefem Zarządu Wydawnictw, Drukarń i Zaopatrzenia GZP WP[7]. Wchodził również w skład Rady Patronackiej Muzeum Drukarstwa Warszawskiego[8].
W 1970 Zarząd Propagandy i Agitacji GZP WP wydał opracowanie jego autorstwa pod tytułem Żołnierze ludowego Wojska Polskiego w społecznej służbie dla kraju.
Członek PZPR, wielokrotnie wybierany do władzy partyjnych Instytucji Centralnych MON.
W 1982 roku odznaczony przez I sekretarza KC PZPR gen. armii Wojciecha Jaruzelskiego Orderem Sztandaru Pracy II klasy. W 1987 otrzymał Złoty Medal „Za Zasługi w Umacnianiu Przyjaźni PRL-ZSRR” (1987, TPPR)[9].
Od 1990 w stanie spoczynku.
Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera A34-2-23)[10].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna – warszawskie cmentarze.
- ↑ Andrzej Lesiński, Służba wojskowa kleryków w PRL 1959-1980, Ośrodek Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego, 1995, str. 137
- ↑ Wojskowy Przegląd Historyczny, 1997, nr 1-2, str. 8
- ↑ Michel M. Checinski Running the Gauntlet of Anti-Semitism: From Polish Counterintelligence to the German/American Marshall Center, Jerusalem-New York, 2004, str. 257
- ↑ Janusz Przymanowski, Rozpoznanie i szarża, Wydawnictwo MON, Warszawa 1968, str. 181-183
- ↑ Sławomir Cenckiewicz, Strzały na Belwederskiej, Uważam Rze Historia 2012, nr 4, str. 30-33, ISSN 2084-8633
- ↑ Wojskowy Przegląd Historyczny, 1991, nr 2, str. 371
- ↑ Barbara Rogulska, Muzeum Drukarstwa Warszawskiego. Oddział Muzeum Historycznego m. st. Warszawy/w/Almanach Muzealny, nr 4, 2003, str. 313
- ↑ Wojskowy Przegląd Historyczny, nr 3 (121), lipiec - wrzesień 1987, s. 220
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
- Działacze PZPR
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Medalem Komisji Edukacji Narodowej
- Odznaczeni Medalem 10-lecia Polski Ludowej
- Odznaczeni Medalem 30-lecia Polski Ludowej
- Odznaczeni Medalem 40-lecia Polski Ludowej
- Odznaczeni Orderem Sztandaru Pracy II klasy
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Srebrnym Medalem „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
- Odznaczeni Srebrnym Medalem „Za zasługi dla obronności kraju”
- Odznaczeni Złotym Medalem „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
- Odznaczeni Złotym Medalem „Za zasługi dla obronności kraju”
- Oficerowie polityczni ludowego Wojska Polskiego
- Pochowani na Powązkach-Cmentarzu Wojskowym w Warszawie
- Pułkownicy ludowego Wojska Polskiego
- Szefowie Oddziałów Głównego Zarządu Politycznego Wojska Polskiego
- Urodzeni w 1925
- Zmarli w 1991