Marian Dziura
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data śmierci | |||||||||
| Pozycja |
lewy rozrywający | ||||||||
| Kariera seniorska | |||||||||
| |||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||
| |||||||||
Marian Dziura (ur. 13 marca 1941 w Śmiłowicach[1], zm. 7 października 2020[2][3]) – polski piłkarz ręczny występujący na pozycji lewego rozrywającego, mistrz i reprezentant Polski.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Był uczniem Technikum Wodno-Melioracyjnego w Gdyni, w czasie nauki zaczął uprawiać piłkę ręczną, w 1955 zdobył z reprezentacją szkolną wicemistrzostwo Polski w odmianie 11-osobowej[1]. Od 1960 był zawodnikiem Wybrzeża Gdańsk[1]. Z gdańskim klubem zdobył w 1966 mistrzostwo Polski, w 1967 i 1968 wicemistrzostwo Polski, w 1965 i 1969 brązowy medal mistrzostw Polski[4].
W 1970 wystąpił sześć razy w reprezentacji Polski seniorów, zdobywając pięć bramek. M. in. wystąpił na mistrzostwach świata w 1970, gdzie reprezentacja Polski zajęła 13–16. miejsce[5].
Karierę sportową zakończył w 1972[1].
Był absolwentem Centrum Wyszkolenia MSW w Legionowie, służył w stopniu podporucznika w Granicznej Placówce Port-Gdynia, łącząc to z grą w piłkę ręczną[1]. W 1973 odszedł ze służby, przez kilkadziesiąt lat był sadownikiem, uprawiał jabłka w miejscowości Starogród Dolny[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f Poczet zasłużonych dla gdańskiego sportu, wyd. Gdańsk 2018, s. 57, 58.
- ↑ Marian Dziura. Nekrolog
- ↑ Odszedł Marian Dziura
- ↑ Władysław Zieleśkiewicz, 100 lat polskiej piłki ręcznej 1918-2018, wyd. ZPRP, Warszawa 2018, s. 1266, 1267
- ↑ Władysław Zieleśkiewicz, 100 lat polskiej piłki ręcznej 1918-2018, wyd. ZPRP, Warszawa 2018, s. 834, 1067 i 1203