Milicja
Milicja (łac. militia[a]) – oddziały zbrojne organizowane w zakresie lokalnym, formowane z cywilów posiadających własną broń oraz przynajmniej minimalne przeszkolenie wojskowe. Formacje tego typu mobilizowane są doraźnie na wypadek wojny lub innego zagrożenia[2].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Milicje organizowano już w starożytnej Grecji i Rzymie. Popularnością cieszyły się także w średniowieczu, zwłaszcza w rozwijających się miastach włoskich i flandryjskich. Z czasem zaczęły tracić na znaczeniu ze względu na popularyzację wojsk najemnych. Mimo to jeszcze w okresie nowożytnym odegrały istotną rolę w szeregu konfliktów jak np. rewolucja amerykańska, powstanie kościuszkowskie, czy francuskie rewolucje z lat 1789, 1848 i 1871 (zob. Gwardia Narodowa)[2].
W XX wieku w postrewolucyjnej Rosji Radzieckiej formowana Armia Czerwona oparta była początkowo na terytorialnych oddziałach milicji, dopiero w ZSRR po reformie z 1925 r. przechodząc na system mieszany (milicyjno-zawodowy). Sytuacja taka trwała aż do 1939 r. kiedy to wprowadzono powszechny obowiązek służby wojskowej. Na większą skalę jednostki milicji formowano jeszcze podczas hiszpańskiej wojny domowej[2].
Współcześnie tworzenie oddziałów milicji zostało zmarginalizowane na rzecz obrony terytorialnej, cechującej się dużo większymi możliwościami i wartością bojową.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Władysław Kopaliński: militaria; militaryzm. [w:] Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych [on-line]. slownik-online.pl. [dostęp 2018-11-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-03)].
- ↑ a b c Mała Encyklopedia Wojskowa Tom 2 ↓, s. 311.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Mała Encyklopedia Wojskowa (K-Q). T. 2. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1970.