Olaflur

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Olaflur
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C27H60F2N2O3

Masa molowa

498,77 g/mol

Identyfikacja
Numer CAS

6818-37-7

PubChem

23257

DrugBank

DB13290

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC

A01AA03

Olaflurorganiczny związek chemiczny, aminofluorek zapobiegający powstawaniu próchnicy zębów.

Budowa cząsteczki[edytuj | edytuj kod]

Cząsteczka zbudowana z dwóch części:

Działanie[edytuj | edytuj kod]

Olaflur obniża napięcie powierzchniowe śliny i tworzy jednorodną warstwę na wszystkich powierzchniach jamy ustnej. Lekko kwasowy odczyn aminofluorku wspomaga tworzenie jednorodnej warstwy fluorku wapnia. Podczas ataku kwasów bakteryjnych jony fluoru zostają uwolnione i stymulują proces remineralizacji szkliwa, zapobiegając powstawaniu próchnicy.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Substancja ta została opracowana w latach 50. XX wieku przez firmę GABA we współpracy z Instytutem Stomatologii Uniwersytetu w Zurichu.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Merck Chemicals: RonaCare® Olaflur. [dostęp 2011-02-13]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]