Pasquale Ottino
| Data i miejsce urodzenia |
1578 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
1630 |
| Narodowość |
włoska |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka |
Pasquale Ottino (także Ottini, ur. 1578 w Weronie, zm. 1630 tamże) – włoski malarz, tworzący na przełomie późnego manieryzmu i wczesnego baroku. Tworzył głównie w Weronie.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Rekonstrukcja faktów z życia i działalności artysty jest niepewna ze względu na niewielką ilość zachowanych źródeł.
Szkolił się w pracowni Felice Brusasorciego, po śmierci którego ukończył w 1605 roku rozpoczęty przezeń obraz Zesłanie manny na pustyni, przeznaczony dla werońskiego kościoła San Giorgio in Braida (dzięki współpracy z Alessandro Turchim).
W najwcześniejszej fazie jego działalności artystycznej zauważalny był wpływ sztuki manierystycznej (Cykl tajemnic różańcowych, kościół w Engazza, prawdopodobnie 1613), zwłaszcza Giulia Romano i Jacopo Bassano.
Na początku XVII wieku przebywał w Rimini, gdzie udekorował kościół San Giuliano, a także w Rzymie, tworząc głównie na zlecenia Alessandro Perettiego Montalto.
W 1610 roku powrócił do Werony, natomiast w latach 1622–1623 był czynny w Padwie; z tego okresu pochodzi Wniebowzięcie NMP, zrealizowane dla tamtejszego kościoła Santa Maria in Vanzo.
Zarazem uległ silniejszemu oddziaływaniu dzieł Guida Reniego i szkoły Caravaggia, wykazując tendencje do ukazywania wyrazistego modelunku światłocieniowego.
Zmarł podczas epidemii dżumy w 1630 roku, pozostając w rodzinnym mieście.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Giuseppe Pacciarotti, La Pintura Barroca en Italia, Ed. Istmo (2000), ISBN 84-7090-376-4
- The Grove Dictionary of Art, MacMillan Publishers (2000)
- Rudolf Wittkower, Arte y Arquitectura en Italia: 1600-1750 Ediciones Cátedra, Madrid (2007), strony 508, 516 i 521, ISBN 978-84-376-2409-9
- Opracowania autorstwa Davide Dossiego.