Pełnomocnik Rządu do Spraw Bezpieczeństwa Żywności
Pełnomocnik Rządu do Spraw Bezpieczeństwa Żywności – jednostka organizacyjna Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi, istniejąca od maja do października 2001 r., powołana w celu opracowanie strategii bezpieczeństwa żywności, zapewnienia jakości żywności i implementacji przepisów w zakresie prawa żywnościowego.
Powołanie Pełnomocnika[edytuj | edytuj kod]
Na podstawie rozporządzenie Rady Ministrów z 2001 r. w sprawie ustanowienia Pełnomocnika Rządu do Spraw Bezpieczeństwa Żywności ustanowiono Pełnomocnika[1]. Powołanie Pełnomocnika pozostawało w ścisłym związku z ustawą z 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów[2][3][4].
Pełnomocnikiem Rządu był sekretarz stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi.
Zadania Pełnomocnika[edytuj | edytuj kod]
Do zadań Pełnomocnika należało:
- przygotowanie, w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw administracji publicznej, rolnictwa, rynków rolnych, zdrowia i Prezesem Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów oraz z uwzględnieniem wymagań Unii Europejskiej, koncepcji struktury administracji rządowej oraz systemu koordynowania działań organów tej administracji na rzecz zapewnienia właściwej jakości żywności, w szczególności w zakresie nadzoru nad produkcją i obrotem artykułami rolno-spożywczymi, zwierzętami oraz środkami żywienia zwierząt i środkami ochrony roślin,
- opracowanie strategii bezpieczeństwa żywności.
Organy administracji rządowej zobowiązane były do współdziałania i udzielania pomocy Pełnomocnikowi, w szczególności przez udostępnianie informacji i dokumentów niezbędnych do realizacji jego zadań.
Pełnomocnik współpracował z właściwymi organami administracji publicznej w zakresie ich odpowiedzialności za bezpieczeństwo zdrowotne oraz właściwą jakość i prawidłowy obrót żywnością.
Pełnomocnik organizował działania wspierające implementacje przepisów w zakresie prawa żywnościowego oraz standardów wprowadzonych w ramach harmonizacji z przepisami i standardami technicznymi Unii Europejskiej.
Pełnomocnik mógł powoływać zespoły o charakterze opiniodawczym lub do opracowania określonych zagadnień oraz zlecać przeprowadzenie ekspertyz.
Pełnomocnik mógł za zgodą Prezesa Rady Ministrów, wnosić opracowane przez siebie projekty dokumentów rządowych, w tym aktów prawnych, wynikających z zakresu jego działania, do rozpatrzenia przez Radę Ministrów.
Obowiązki Pełnomocnika[edytuj | edytuj kod]
Pełnomocnik przedstawiał Radzie Ministrów:
- analizy, oceny i wnioski związane z zakresem jego działania,
- okresowe informacje o swojej pracy.
Pełnomocnik informował Prezesa Rady Ministrów o wszystkich zagrożeniach realizacji zadań.
Wydatki związane z działalnością Pełnomocnika pokrywane były z budżetu państwa z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw rynków rolnych.
Obsługę organizacyjno-prawną, techniczną i kancelaryjno-biurową Pełnomocnika zapewniało Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi.
Zniesienie urzędu Pełnomocnika[edytuj | edytuj kod]
Na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z 2001 r. w sprawie zniesienia niektórych pełnomocników Rządu zlikwidowano urząd Pełnomocnika[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 23 maja 2001 r. w sprawie ustanowienia Pełnomocnika Rządu do Spraw Bezpieczeństwa Żywności. Dz.U. z 2001 r. nr 56, poz. 581
- ↑ Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o Radzie Ministrów. Dz.U. z 1996 r. nr 106, poz. 492
- ↑ Obwieszczenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 5 października 1999 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów. Dz.U. z 1999 r. nr 82, poz. 929
- ↑ Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw. Dz.U. z 2000 r. nr 120, poz. 1268
- ↑ Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 20 października 2001 r. w sprawie zniesienia niektórych pełnomocników Rządu. Dz.U. z 2001 r. nr 1252, poz. 1268