Pryzmat pentagonalny
Wygląd
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/32/Pentaprism.svg/200px-Pentaprism.svg.png)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/3b/Roof-pentaprism.svg/200px-Roof-pentaprism.svg.png)
Pryzmat pentagonalny, pryzmat pięciokątny – pryzmat, w którym wpadające światło, odbija się od 2 płaszczyzn, nachylonych do siebie pod kątem 45 stopni, dzięki czemu obraz wyjściowy jest prosty. W pryzmacie tym, ze względu na niewielki kąt padania światła, nie zachodzi całkowite wewnętrzne odbicie. Zamiast tego ścianki pokryte są powłoką odbijającą światło.
Pryzmat ten stosowany w urządzeniach optycznych i w lustrzankach jednoobiektywowych, w 1948 roku kombinat Carl Zeiss Jena wprowadził do sprzedaży przystawki z pryzmatem pentagonalnym przeznaczone do wizjerów małoobrazkowych aparatów Exakta, a w 1949 roku po raz pierwszy zastosowano wbudowany pryzmat pentagonalny w lustrzance Contax S produkowanej przez zakłady Zeiss Ikon w Dreźnie.