Ratusz w Byczynie
 nr rej. 6/51 (338) z 15.10.1951
| |
 Ratusz w Byczynie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Adres |
pl. Rynek 1 |
| Styl architektoniczny | |
| Architekt |
Jana Pohlmann |
| Ukończenie budowy |
1766 |
Położenie na mapie Byczyny  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa opolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu kluczborskiego  | |
Położenie na mapie gminy Byczyna  | |
 51°06′50,5″N 18°12′50,5″E/51,114028 18,214028
| |
Ratusz w Byczynie – budowla powstała w roku 1766 w wyniku przebudowy poprzedniej siedziby władz miasta. W latach późniejszych ratusz był kilkakrotnie modernizowany, w czasie II wojny światowej został zniszczony, a następnie odbudowany. Obecnie jest siedzibą władz miasta, apteki i kawiarni.
Zarządzeniem wojewódzkiego konserwatora zabytków z 15 października 1951 roku wpisane do rejestru zabytków zostało[1]:
- ratusz wraz z otaczającymi domami, nr rej.: 6/51 (338) z 15.10.1951
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwszy ratusz w Byczynie istniał już w XV wieku, był on niszczony w nawiedzających miasto pożarach w latach 1719 i 1757[2]. Obecny ratusz powstał w roku 1766 w wyniku przebudowy prowadzonej przez królewskiego inspektora budowniczego Jana Marcina Pohlmanna. W tym samym czasie wzniesiono także zespół kupieckich kamienic przylegających do ratusza[3]. W roku 1899 siedzibę władz miejskich przebudowano po raz kolejny[3]. W czasie II wojny światowej ratusz został całkowicie zniszczony[4], po wojnie odbudowano go w poprzednim kształcie i oddano do użytku w roku 1968[2].
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Ratusz posiada cechy baroku i klasycyzmu i jest złożony z głównego budynku oraz z piętrowych domów, przybudowanych w miejscu dawnych kramów[2]. Nad bryłą nakrytą mansardowym dachem góruje klasycystyczna wieża, w dolnej części szersza, wyżej nieco węższa, ozdobiona pilastrami i płycinami, posiadająca tarcze zegarowe i nakryta stożkowym hełmem. Na osi budynku znajduje się wejście z dwubiegowymi schodami, ponad nim są kartusze z herbem miasta i orłem Habsburgów, oraz inskrypcją dotyczącą odbudowy miasta po pożarze w 1719 roku[2]. Ratusz posiada trójkątny szczyt o falistych liniach ze spływami wolutowymi, zwieńczony belkowaniem i okrągłymi płycinami. Wejście do piwnic prowadzi przez zamknięty półkoliście renesansowy portal, ozdobiony ornamentami roślinnymi[2]. Ponad nim znajdują się dwa kartusze z herbami księstwa brzeskiego i Byczyny. We wnętrzach zachowały się oryginalne pomieszczenia ze sklepieniami kolebkowymi z lunetami[2].
Obecnie ratusz jest siedzibą władz miasta i apteki, a w zabytkowych podziemiach jest stylowa kawiarnia[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo opolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023.
- ↑ a b c d e f g Roman Pawlak: Zabytkowe ratusze. Warszawa: MUZA SA, 2003, s. 178. ISBN 83-7200-991-0.
- ↑ a b Polska niezwykła. [dostęp 2014-07-09].
- ↑ Wratislaviae Amici. [dostęp 2014-07-09].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Roman Pawlak, „Zabytkowe ratusze”, Warszawa, MUZA SA, 2003, ISBN 83-7200-991-0.