Sławomir Kupczak

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sławomir Kupczak
Data i miejsce urodzenia

2 maja 1979
Wrocław

Instrumenty

skrzypce

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor

Strona internetowa

Sławomir Kupczak (ur. 2 maja 1979 we Wrocławiu[1]) – polski kompozytor i wykonawca muzyki współczesnej.

Biografia[edytuj | edytuj kod]

Studiował w Akademii Muzycznej we Wrocławiu w klasie kompozycji u Jana Wichrowskiego oraz realizacji kompozycji komputerowej u Cezarego Duchnowskiego. Następnie studiował podyplomowo u Cezarego Duchnowskiego oraz Stanisława Krupowicza[2]. Uczestniczył w międzynarodowych kursach dla młodych kompozytorów, był też stypendystą Ministra Kultury, Fundacji Przyjaciół Warszawskiej Jesieni, Stowarzyszenia Autorów ZAiKS i Ernst von Siemens Musikstiftung(inne języki)[1][2].

W swojej wczesnej twórczości Kupczak inspirował się polską muzyką współczesną, podając jako inspiracje nazwiska Tadeusza Bairda, Kazimierza Sikorskiego, Witolda Lutosławskiego, Pawła Szymańskiego i Zygmunta Krauze[3]. Według PWM, skupiał się na komponowaniu dużych form z wykorzystaniem elektroniki[4].

Pisał utwory na zamówienie wielu festiwali i instytucji muzycznych, a jego kompozycje były wykonywane na takich festiwalach jak Warszawska Jesień, Musica Polonica Nova we Wrocławiu, Musica Electronica Nova we Wrocławiu, Audio Art w Warszawie, Śląskie Dni Muzyki Współczesnej w Katowicach, Chanterelle Festival w Ostrowiu Wielkopolskim, Warszawskie Spotkania Muzyczne, Turning Sounds 2[1].

Pisał także utwory dla znanych wykonawców muzyki współczesnej, m.in. dla Agaty Zubel „Akwaforta” na głos żeński, okarynę, flet prosty, taśmę i komputer z 2002 oraz „et cetera” na głos, instrumenty dęte, kwartet smyczkowy i komputer z 2005), Andrzeja Bauera („Anafora V” na wiolonczelę i komputer z 2004), albo Cezarego Duchnowskiego („Akwaforta, Cikada String Quartet – Anafora VI” na kwartet smyczkowy i komputer z 2005)[1].

W 2004 jego utwór „Anafora V” na wiolonczelę i komputer reprezentował Polskie Radio na Międzynarodowej Trybunie Muzyki Elektroakustycznej UNESCO w Rzymie[1]. W 2006 utwór ten zajął IV lokatę na 53. Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów w Paryżu[2]. Również w 2006 jego „Lament” na głos żeński, wiolonczelę, fortepian i taśmę zdobył II nagrodę na Konkursie Młodych Kompozytorów im. T. Bairda w Warszawie[2]. W roku 2019 „Halny” na elektronikę i improwizującą flecistkę otrzymał rekomendacje 66. Międzynarodowej Trybuny Kompozytorów[2].

Kupczak poza kompozycją zajmował się grą na skrzypcach. Wykonywał utwory muzyki współczesnej, zarówno solowe, jak i kameralne. W latach 2000-2002 grał w orkiestrze smyczkowej Tech-no Orchestra, a w latach 2002-2004 członkiem Teatru ZAR przy Instytucie im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu[1]. Wspólnie z Cezarym Duchnowskim i Pawłem Hendrichem(inne języki) tworzą grupę Phonos ek Mechanes wykonującą muzykę improwizowaną (live electronics).[2][4].

Lista kompozycji[edytuj | edytuj kod]

Lista ważniejszych kompozycji do 2019 według Polskiego Centrum Informacji Muzycznej[1]:

  • Anafora I na fortepian (1998-99)
  • Energetic play na sinfoniettę (2000)
  • Anafora II na kwartet smyczkowy (2001)
  • Concertino na skrzypce i taśmę (2001)
  • Casus to John Cage na flet prosty, klarnet, puzon, skrzypce, kontrabas, fortepian, pokrywkę od garnka, telefony komórkowe i dyrygenta (2001)
  • Silly Nilly for string orchestra, alt saxophone and tape (2001-2002)
  • Akwaforta na głos żeński, okarynę, flet prosty, taśmę i komputer (2002)
  • Anafora III na klawesyn, skrzypce i fagot (2002)
  • Palimpsest na orkiestrę smyczkową i taśmę (2002)
  • Anafora IV na taśmę (2003)
  • Rymowanki na marimbę i smyczki (2003)
  • Fluxus, utwór sceniczny na głos żeński, skrzypce, fortepian, tancerki, aktora i komputer (2003)
  • Anafora V na wiolonczelę i komputer (2004)
  • Cetirizini dihydrochloridum na taśmę (2004)
  • Res Facta na flet i fortepian (2004)
  • Anafora VI na kwartet smyczkowy i komputer (2005)
  • Figliki na elektronikę i fortepian preparowany (2005)
  • et cetera na głos, instrumenty dęte, kwartet smyczkowy i komputer (2005)
  • Kreacja I (myśląc o Tomaszu Sikorskim) na flety proste, klawesyn i elektronikę (2005-2006)
  • Ballada na klarnet, skrzypce, wiolonczelę i fortepian (2006)
  • Divertimento na 8 instrumentów (2006)
  • Lament na głos żeński, wiolonczelę, fortepian i taśmę (2006-2007)
  • Kreacja II, poemat na violę da gamba, klawesyn, flet prosty i elekronikę (2007)
  • De profundis na głosy (2008)
  • Penultima na wiolonczelę i orkiestrę kameralną (2008)
  • Rukola na sinfoniettę (2009)
  • Novella na komputer (2007-2009)
  • Dossier A.Z. na trzy saksofony i orkiestrę (2009/2010)
  • I Symfonia Capax Dei na orkiestrę i chór mieszany (2008-2010)
  • Fryderyk Chopin. Ciennik osobisty - instalacja dźwiękowa na podstawie listów kompozytora ( live electronics, 2010)
  • Figment na orkiestrę (2011)
  • White over Red na chór mieszany (2010/2011)
  • Kolibry na orkiestrę (2012)
  • Analogya 1 na theremin, syntezatory analogowe i zespół kameralny (2012)
  • KAPELUSZ na komputer (2012)
  • Krawędzie na orkiestrę smyczkową, perkusję i elektronikę (2013)
  • Analogya 2 na dwa flety, fortepian, przedmioty i komputer (2013/2014)
  • Trzecie miejsce po przecinku na klarnet, skrzypce, wiolonczelę, fortepian
  • 4 tańce z przygrywką na akordeon i elektronikę (2014)
  • II Symfonia na gitarę elektryczną, perkusję, elektronikę i 100 motocykli (2014)
  • Rysa na komputer (2015)
  • Voyager, opera kameralna (2015)
  • nie wiem - performance plenerowy na zespół muzyków improwizujących i performera (2016)
  • Widziałem Cię na kontratenor i fortepian (2016)
  • Trzy tańce na dwoje skrzypiec i elektronikę (2016)
  • Pełnia na rhodes piano, orkiestrę smyczkową i elektronikę (2017)
  • Naira na osiem wiolonczel (2017)
  • Halny na elektronikę i improwizującą flecistkę (2017)
  • Wrażliwe dane na fortepian, altówkę i wiolonczelę (2018)
  • Cud niedokonany, czyli Wielki Odpust w Kalwarii Pacławskiej '39 na sopran, kontratenor, dwóch recytatorów, chór mieszany, orkiestrę symfoniczną i elektronikę (2018)
  • Halny 2 na elektronikę i improwizujących muzyków ludowych (2018)
  • bum na komputer (2018)
  • Koncert na fortepian i komputer (2019)
  • Diva na sopran i kwartet smyczkowy (2019)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g Sławomir Kupczak | Życie i twórczość | Artysta [online], Culture.pl [dostęp 2024-05-05] (pol.).
  2. ↑ a b c d e f Sławomir Kupczak / Twórcy / ANAKLASIS [online], www.anaklasis.pl [dostęp 2024-05-05].
  3. ↑ Filip Felicki, Michał Mendyk, „Anaforystyka” Sławomira Kupczaka, czyli o heterofonii raz jeszcze, 12/2007, Glissando [dostęp 2024-05-05] (pol.).
  4. ↑ a b PWM -Kompozytorzy I Autorzy, Sławomir Kupczak, Biogram [online], pwm.com.pl [dostęp 2024-05-05].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]


Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Sławomir_Kupczak&oldid=73709308”