Szu-ilija

Szu-ilija
	król Esznunny
Okres	XXI w. p.n.e.
	Dane biograficzne
Dzieci	Nur-ahum (?)

Mapa południowej Mezopotamii w II tys. p.n.e. z zaznaczoną Esznunną.

Szu-ilija^[a] – król Esznunny, panował pod koniec XXI w. p.n.e. Wykorzystując zamieszanie spowodowane rozpadem monarchii III dynastii z Ur przejął on w 2027 r. p.n.e. władzę w Esznunnie i ogłosił się jej królem przyjmując tytuł „króla potężnego, króla kraju Warum, sługi boga Tiszpaka”^[1]. Swe imię Szu-ilija kazał zapisywać z użyciem determinatywu boskiego dingir na początku, co świadczy o tym, iż przejął on istniejącą za czasów panowania władców III dynastii z Ur ideę „boskości” osoby władcy^[2]. Pozostawał w dobrych stosunkach z Iszbi-Errą z Isin^[2].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

↑ Niektórzy badacze odczytują to imię jako Iliszu-ilija, uznając pierwszy znak klinowy za słowo ilu, a nie boski determinatyw

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Stępień M., Kodeks..., s. 11.
↑ ^a ^b hasło Shu-iliya, [w:] Leick G., Who's Who..., s. 152.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Hammurabi, Kodeks Hammurabiego, MarekM. Stępień (tłum.), Warszawa: Wydawnictwo ALFA, 2000, ISBN 83-7179-192-5, OCLC 69561864 .
hasło Shu-iliya, [w:] Leick G., Who's Who in the Ancient Near East, London and New York 2002, s. 152.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

lista „nazw rocznych” Szu-iliji na stronie Cuneiform Digital Library Initiative (CDLI)

[1] Niektórzy badacze odczytują to imię jako Iliszu-ilija, uznając pierwszy znak klinowy za słowo ilu, a nie boski determinatyw

[2] Stępień M., Kodeks..., s. 11.

[Leick-3] sło Shu-iliya, [w:] Leick G., Who's Who..., s. 152.

[a]

[1]

[2]