Teodozjusz VI (patriarcha Antiochii)
| Tufik Aburdżajli | |
| Patriarcha Antiochii i całego Wschodu | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
1958 |
| Data i miejsce śmierci |
19 września 1970 |
| Patriarcha Antiochii | |
| Okres sprawowania |
1958–1970 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Śluby zakonne |
1915 |
| Diakonat |
1915 |
| Prezbiterat |
do 1923 |
| Nominacja biskupia |
1923 |
| Chirotonia biskupia |
1923 |
| Wybór patriarchy |
1958 |
| Data konsekracji |
1923 | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||
| Miejsce | |||||||||||
| Konsekrator | |||||||||||
| |||||||||||
Teodozjusz VI, imię świeckie Tufik Aburdżajli (ur. 1887 w Bejrucie, zm. 19 września 1970 tamże) – prawosławny patriarcha Antiochii w latach 1958–1970.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Absolwent seminarium duchownego w Balamand i szkoły teologicznej Patriarchatu Konstantynopolitańskiego na Chalki. W latach 1906–1915 stał na czele misji mezopotamskiej Patriarchatu Antiocheńskiego, jednak dopiero w 1915 złożył wieczyste śluby mnisze i przyjął święcenia diakońskie, po czym otrzymał godność archimandryty. W 1923 miała miejsce jego chirotonia na metropolitę Tyru i Sydonu[1]. W 1948 przeniesiony na katedrę Trypolisu.
Jako najstarszy chirotonią biskup Patriarchatu Antiochii został wybrany na patriarchę Antiochii i całego Wschodu po śmierci Aleksandra III w 1958. Krótko po swojej elekcji złożył wizytę w Rosyjskim Kościele Prawosławnym. W okresie sprawowania przez niego urzędu uporządkowana została sytuacja wewnętrzna Kościoła. Teodozjusz VI pozostawał na urzędzie do śmierci w 1970[2].