Tramwaje w Eberswalde

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tramwaje w Eberswalde
tramwaj
Państwo

 III Rzesza

Lokalizacja

Eberswalde

Operator

Städtische Straßenbahn Eberswalde

Lata funkcjonowania

1910–1940

Infrastruktura
Długość sieci

4 km

Rozstaw szyn

1435 mm

Tramwaje w Eberswalde – zlikwidowany system komunikacji tramwajowej w niemieckim mieście Eberswalde, działający w latach 1910–1940.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Zgodę na budowę sieci tramwajowej wydano 10 sierpnia 1909. Budowę linii rozpoczęto pod koniec maja 1910. 27 sierpnia 1910 odbyły się jazdy próbne. Otwarcie linii nastąpiło 1 września 1910 na trasach o łącznej długości 2,7 km:

  • Eberswalde Kleinbahnhof – Markt
  • Eisenbahnstraße – Bahnhof Eberswalde (Stettiner Bahn)

Zajezdnię tramwajową mogącą pomieścić 6 tramwajów wybudowano przy Bergerstraße. Rozstaw szyn wynosił 1435 mm. 30 listopada 1918 wybudowano bocznicę do dworca towarowego. 13 kwietnia 1921 otwarto przedłużenie linii od Eberswalde Kleinbahnhof do Eisenspalterei. 16 kwietnia 1921 rozpoczęto eksploatację pętli tramwajowej Markt. Z powodu wysokiej inflacji 30 listopada 1921 wstrzymano kursowanie tramwajów w mieście. 14 listopada 1924 wznowiono kursowanie tramwajów na trasie Eberswalde Kleinbahnhof – Markt, natomiast odcinek Eberswalde Kleinbahnhof – Eisenspalterei zlikwidowano. 22 sierpnia 1927 otwarto linię Markt – Breite Straße – Freienwalder Straße. Maksymalną długość sieć osiągnęła w 1932 – 4 km. 3 listopada 1940 zamknięto ostatnią linię: Eberswalde Kleinbahnhof – Freienwalder Straße.

Tabor[edytuj | edytuj kod]

Do obsługi linii zakupiono 3 wagony silnikowe (nr 1−3) w Waggonfabrik Gottfried Lindner AG Ammendorf. Z powodu dużych ilości przewożonych pasażerów w 1910 dokupiono dwa wagony doczepne, które wyprodukował zakład Waggonfabrik Gottfried Lindner AG Ammendorf. W 1916 producent przebudował jeden z dwóch wagonów doczepnych na wagon silnikowy. Wagon po przebudowie otrzymał nr 4. Ponadto w tych samych zakładach zamówiono pług odśnieżny oraz dwa samochody do naprawy sieci. W 1920 te same zakłady dostarczyły 5 wagonów silnikowych i 4 doczepne. Wszystkie wagony były dwuosiowe. W 1927 zakupiono kolejne dwa wagony silnikowe. W 1941 wagony zostały przekazane do Rostocku oraz Krakowa.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]