U-751

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
U-751
ilustracja
Klasa

okręt podwodny

Historia
Stocznia

Kriegsmarinewerft (KMW), Wilhelmshaven

Położenie stępki

9 września 1939

Wodowanie

16 listopada 1940

 Kriegsmarine
Wejście do służby

31 stycznia 1941

Wycofanie ze służby

17 lipca 1942 (zatopiony)

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność
• na powierzchni
• w zanurzeniu


753 ton
857 ton

Długość

66,5 metra

Szerokość

6,20 metra

Zanurzenie testowe

220 metrów

Napęd
2 × 1400 PS (1 MW) diesel engines
2 × 375 PS (280 kW) electric motors
Prędkość
• na powierzchni
• w zanurzeniu


17,8 węzłów
8 węzłów

Zasięg

na powierzchni 9700 Mm (10 w.)
w zanurzeniu 90 Mm (4 w.)

Uzbrojenie
14 torped lub 33 min TMB lub 22 min TMA), 1 działo 88 mm
1 działko 20 mm plot
Wyrzutnie torpedowe

torpedowe:
dziób: 4 × 533 mm
rufa: 1 × 533 mm

Załoga

45 oficerów i marynarzy

U-751 – niemiecki okręt podwodny typu VII C z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1941.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Położenie stępki okrętu miało miejsce 9 września 1939. Wodowanie nastąpiło 16 listopada 1940. Okręt wszedł do służby 31 stycznia 1941. Odbył 7 patroli, zatopił 5 statków 21 412 BRT. W dniu 21 grudnia 1941 zatopił brytyjski lotniskowiec eskortowy HMS Audacity o wyporności 11 000 ton. U-751 został zatopiony wraz z dowódcą Gerhardem Bigalkiem i całą załogą 17 lipca 1942 na południowy zachód od przylądka Ortegal przez brytyjskie samoloty[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tadeusz Wywerka Prekurat: Wykaz stanu flot wojennych państw uczestniczących w drugiej wojnie światowej. W: Jerzy Lipiński: Druga wojna światowa na morzu. Wyd. 5. Warszawa: Lampart, 1995, s. 595. ISBN 83-902554-7-2.