Włodzimierz Oleszczuk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Włodzimierz Oleszczuk
pułkownik SB pułkownik SB
Data i miejsce urodzenia

1 sierpnia 1912
Wólka

Data i miejsce śmierci

3 maja 2007
Gdańsk

Formacja
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Brązowy Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej Medal Zwycięstwa i Wolności 1945 Srebrna odznaka „W Służbie Narodu” Brązowa odznaka „W Służbie Narodu”

Włodzimierz Oleszczuk (ur. 1 sierpnia 1912 w Wólce na Lubelszczyźnie, zm. 3 maja 2007 w Gdańsku) – działacz komunistyczny, funkcjonariusz MO, UB i SB.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Włodzimierza i Franciszki[1]. Przed wojną skończył szkołę powszechną w rodzinnej wsi, a w 1959 liceum ogólnokształcące dla pracujących w Gdańsku. W latach 30. działacz KPZU, w 1934 skazany na 2 lata więzienia za działalność komunistyczną. Od 1944 w PPR, następnie PZPR. Od 26 VIII 1944 funkcjonariusz Komendy Powiatowej MO w Chełmie, a od 5 IV 1945 referent PUBP w Tomaszowie Lubelskim.

W lutym 1946 przeniesiony do Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Gdańsku jako referent Wydziału Personalnego, od lipca 1947 w stopniu podporucznika. Od czerwca 1948 kierownik sekcji w tym wydziale. 1 III - 16 VI 1953 zastępca naczelnika Wydziału Kadr WUBP w Kielcach, potem powrócił do Gdańska, gdzie został kierownikiem sekcji 1 Wydziału II WUBP, a w 1955 - Wydziału X. Od lipca 1955 kapitan. 1 IV - 28 XI 1956 p.o. naczelnik Wydziału "W" WUdsBP w Gdańsku, potem w dyspozycji szefa urzędu.

28 II 1957 zwolniony, 1 X 1957 przyjęty ponownie jako starszy wywiadowca Sekcji 4 Wydziału "B" SB KW MO w Gdańsku, później starszy wywiadowca Sekcji 6. Zwolniony 25 IX 1967. Pochowany na Cmentarzu Łostowickim[2].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Aparat bezpieczeństwa w województwie gdańskim w latach 1945-1990 Instytut Pamięci Narodowej, Gdańsk 2010.