Wiktor Bondar

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wiktor Bondar
Віктор Бондар
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Wiktor Wasylowycz Bondar

Data i miejsce urodzenia

5 listopada 1975
Leningrad

Minister transportu Ukrainy
Okres

od września 2005
do września 2006

Poprzednik

Jewhen Czerwonenko

Następca

Mykoła Rud´kowski

Wiktor Wasylowycz Bondar, ukr. Віктор Васильович Бондар (ur. 5 listopada 1975 w Leningradzie) – ukraiński polityk, z wykształcenia prawnik.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwent Narodowej Akademii Prawniczej im. Jarosława Mądrego (1997). Pracował w prywatnych przedsiębiorstwach, następnie w latach 2002–2005 w administracji rządowej, zajmując się kontaktami z Radą Najwyższą. W rządzie Julii Tymoszenko został wiceministrem transportu, w rządzie Jurija Jechanurowa objął urząd ministra. W 2006 powołano go na zastępcę szefa sekretariatu prezydenta Wiktora Juszczenki. We wrześniu 2007 został p.o. gubernatora obwodu dniepropietrowskiego, w grudniu tego samego roku objął stanowisko gubernatora tego regionu, zajmując je do lutego 2010.

Należał do Ludowego Związku „Nasza Ukraina”. W 2012 został wybrany do parlamentu w okręgu większościowym jako kandydat niezależny[1]. Dołączył do frakcji Partii Regionów. W 2014 z powodzeniem ubiegał się o poselską reelekcję[2]. W 2015 stanął na czele Partii Odrodzenia[3]. W 2019 był kandydatem w wyborach prezydenckich, otrzymał około 0,1% głosów[4]. W tym samym roku utrzymał mandat deputowanego na kolejną kadencję[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Serwis CVK – Wybory 2012. [dostęp 2022-09-12]. (ukr.).
  2. Serwis CVK – Wybory 2014. [dostęp 2022-09-12]. (ukr.).
  3. Шпаргалка виборцю: нові партії. pravda.com.ua, 19 października 2015. [dostęp 2022-09-12]. (ukr.).
  4. Serwis CVK – Wybory 2019. [dostęp 2022-09-12]. (ukr.).
  5. Serwis CVK – Wybory 2019. [dostęp 2022-09-12]. (ukr.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]