Wiktoria Malicka
| |
| Data i miejsce urodzenia |
1984 |
|---|---|
| Alma Mater |
Uniwersytet Wrocławski |
| Pracodawca |
Zakład Narodowy im. Ossolińskich |
Wiktoria Malicka (ur. 1984[1]) – antropolog kultury, specjalista w zakresie ochrony polskiego dziedzictwa kulturowego za granicą. Doktor nauk o kulturze. Pełnomocnik Zakładu Narodowego im. Ossolińskich ds. Współpracy z Zagranicą[2], sekretarz Stowarzyszenia Forum Współpracy i Dialogu Polska-Litwa[3], członek Rady Fundacji Przyszłość dla Ukrainy UA Future[4]. W 2022 r. uhonorowana odznaką "Zasłużony dla Kultury Polskiej"[5].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Ukończyła Liceum Ogólnokształcące im. Marszałka Stanisława Małachowskiego w Płocku. W 2003 r. rozpoczęła studia na kierunku etnologia i antropologia kulturowa na Uniwersytecie Wrocławskim. W 2009 r. pod kierunkiem prof. dr hab. Bożeny Płonki-Syroki obroniła pracę magisterską[potrzebny przypis] pt. „Wrocław w Polskiej Kronice Filmowej. Nowe miasto i jego nowi mieszkańcy w propagandzie państwowej, 1945-1970", wydaną w 2012 r. pod tym samym tytułem[6]. W 2021 r. doktoryzowała się u dr. hab., prof. UWr Eugeniusza Kłoska na podstawie pracy Przestrzenie tożsamości współczesnego Lwowa. Miasto w świadomości mieszkańców nagrodzonej wyróżnieniem przez Radę Wydziału Nauk Historycznych i Pedagogicznych Uniwersytetu Wrocławskiego[7].
Jest córką historyka Jana Malickiego.
W latach 2010–2020 mieszkała we Lwowie[8].
Praca zawodowa[edytuj | edytuj kod]
Od 2009 r. zatrudniona w Zakładzie Narodowym im. Ossolińskich, od 2010 r. na stanowisku Pełnomocnika Ossolineum we Lwowie jako specjalista ds. ochrony i promocji zbiorów ossolińskich pozostałych po II wojnie światowej we Lwowie[9], od 2021[potrzebny przypis] r. jako Pełnomocnik ZNiO ds. Współpracy z Zagranicą[2].
Organizator Spotkań Ossolińskich, koordynator projektów digitalizacyjnych, m.in. przedwojennych kolekcji ossolińskich rękopisów i prasy polskiej z lat 1801–1939, oraz innych projektów z zakresu ochrony polskiego dziedzictwa kulturowego znajdującego się obecnie poza granicami kraju[10].
Współpracowała m.in. z Narodowym Instytutem Polskiego Dziedzictwa Kulturowego za Granicą „Polonika”, Fundacją Dziedzictwa Narodowego, Lwowską Narodową Naukową Biblioteką Ukrainy im. Wasyla Stefanyka, Forum Współpracy i Dialogu Polska-Litwa, Lwowską Galerią Sztuki im. B.G. Woźnickiego, Muzeum Historycznym we Lwowie, Muzeum Etnografii i Przemysłu Artystycznego, Kurierem Galicyjskim.
Asystentka reżysera przy filmie dokumentalnym Osso moje Osso Jana Strękowskiego (2013)[11], współpracownik reżysera Krzysztofa Kunerta przy filmie Ossolińczycy - 200 lat historii (2018)[12][13], konsultant historyczny serialu Erynie (2021-2022), osadzonym w przedwojennym Lwowie[11].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wrocław w Polskiej Kronice Filmowej [online] [dostęp 2022-11-13] (ang.).
- ↑ a b Ossolineum, » Struktura organizacyjna ZNiO - Ossolineum [online] [dostęp 2022-11-13] (ang.).
- ↑ Informacje [online], Forum Współpracy i Dialogu Polska-Litwa, 19 października 2013 [dostęp 2022-11-13] (pol.).
- ↑ Our Team [online], UA Future Charity [dostęp 2022-11-13] (ang.).
- ↑ Pozdrowienie z Bukowiny!!! Zasłużone dla Kultury Polskiej – dwie wybitne postaci ze świata nauki. [online], САЙТ БУКОВИНСЬКОЇ ПОЛОНІЇ, 28 października 2022 [dostęp 2023-02-07].
- ↑ Łukasz Jędrzejski, [Recenzja] Wiktoria Malicka „Wrocław w Polskiej Kronice Filmowej: Nowe miasto i nowi mieszkańcy w propagandzie państwowej, 1945–1970”, Wydawnictwo Libron, Kraków 2012, 310 ss., „Polityka i Społeczeństwo” (4 (13)), 2015, s. 174-178, ISSN 1732-9639 [dostęp 2023-02-07].
- ↑ Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych UWr, Publiczna obrona rozprawy doktorskiej mgr Wiktorii Mai Malickiej, 2021.
- ↑ Centre for Urban History, Victoria Malicka | Future in Memories: Lviv as a Choice, 2016.
- ↑ J. Smirnow, Lwowskie spotkania z Wiktorią Malicką, „Kurier Galicyjski”, 17 grudnia 2010.[1].
- ↑ Polskie Radio, 5 milionów skanów Zakładu im. Ossolińskich we Lwowie, 2020.
- ↑ a b Wiktoria Malicka w bazie filmpolski.pl
- ↑ SPRAWOZDANIE. ZAKŁADU NARODOWEGO im. OSSOLIŃSKICH. za rok 2017 [online], docplayer.pl, 2018, s. 81-82, 99, 149 [dostęp 2023-02-07].
- ↑ "Ossolińczycy - 200 Lat Historii" - filmy dokumentalne [online], TVP VOD, 2018 [dostęp 2023-02-07] (pol.).