Witold Antonowicz
Data i miejsce urodzenia |
5 kwietnia 1897 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
1940 |
Poseł V kadencji Sejmu (II RP) | |
Okres | |
Przynależność polityczna | |
Odznaczenia | |
Witold Antonowicz (ur. 5 kwietnia 1897 w Płocku, zm. 1940[1][2][3]) – polski nauczyciel, polityk, poseł na Sejm II RP w latach 1938–1939, działacz społeczny i samorządowy.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w rodzinie Walerego i Stanisławy z domu Trzcińskiej, zdobył wykształcenie średnie i ukończył kursy administracyjne. Po ukończeniu kształcenia rozpoczął pracę w Izbie Przemysłowo-Handlowej w Wilnie, później przeprowadził się do Białegostoku, gdzie pełnił funkcję przewodniczącego Rady Nadzorczej Bazaru Przemysłowo-Ludowego a także członka Rady Nadzorczej Chrześcijańskiej Spółdzielni Spożywców „Zjednoczenie”, zasiadał również w radzie miasta Białegostoku. Następnie był dyrektorem w szkole handlowej. W 1924 założył i został dyrektorem oraz nauczycielem Gimnazjum Kupieckiego w Białymstoku. W tym samym roku współorganizował Polskie Towarzystwo Krzewienia Wiedzy Ekonomicznej i Handlowej. Utworzył również, w 1930, Publiczną Szkołę Powszechną na Powietrzu – dla dzieci zagrożonych gruźlicą, wadami postawy bądź innymi schorzeniami. Szkoła ta mieściła się w lesie Zwierzyniec w okolicach Białegostoku. Uczniów naświetlano lampami kwarcowymi, stosowano gimnastykę korekcyjną, zaś lekcje były, okresowo, prowadzone w ogrodach placówki, na świeżym powietrzu[4].
Antonowicz do Sejmu V kadencji został wybrany w okręgu nr 40 (Białystok), zasiadał w klubie OZN i pracował w komisji przemysłowo-handlowej, administracyjno-samorządowej i budżetowej (zastępca członka). Po inwazji sowieckiej w 1939, został aresztowany przez NKWD[5] i wg jednej z wersji zmarł w więzieniu[1], lub został zamordowany w ramach zbrodni katyńskiej w Mińsku[3].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Złoty Krzyż Zasługi (dwukrotnie: 9 listopada 1932[6], 11 listopada 1937[7])
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Jacek Majchrowski: Kto był kim w drugiej Rzeczypospolitej. Warszawa: BGW, 1994. ISBN 83-7066-569-1.
- ↑ Na mocy postanowienia sądu uznany za zmarłego z dniem 31 grudnia 1946.
- ↑ a b Maciej Wyrwa , Nieodnalezione ofiary Katynia., Warszawa 2015, s. 41 .
- ↑ Oświata lat międzywojennych: Białystok może być dumny [dostęp 22 grudnia 2009].
- ↑ Małgorzata Smogorzewska: Posłowie i Senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919–1939. Słownik biograficzny. Tom I A-D. Wyd. I. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 1998. ISBN 83-7059-392-5.
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 297 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
- ↑ M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 411 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Publikacja W. Antonowicza pt. Kryzys trzeba wziąć za rogi w zbiorach Biblioteki Narodowej - wersja cyfrowa na Polona.pl
- Ludzie urodzeni w Płocku
- Nauczyciele II Rzeczypospolitej
- Nauczyciele związani z Białymstokiem
- Odznaczeni dwukrotnie Złotym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Ofiary represji dokonanych przez Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich w Polsce 1939–1989
- Politycy Obozu Zjednoczenia Narodowego
- Polscy działacze oświatowi
- Polscy działacze spółdzielczości spożywców
- Posłowie na Sejm II Rzeczypospolitej (województwo białostockie)
- Posłowie na Sejm V kadencji (1938–1939)
- Radni Białegostoku (II Rzeczpospolita)
- Urodzeni w 1897
- Zmarli w 1945