Wojciech Buliński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wojciech Buliński
Ilustracja
Wojciech Buliński (2018)
Data i miejsce urodzenia

13 listopada 1929
Warszawa

Data i miejsce śmierci

24 listopada 2021
Kraków

profesor nauk technicznych
Alma Mater

Politechnika Krakowska

Doktorat

1963

Habilitacja

1974

Profesura

15 kwietnia 1987

Uczelnia

Politechnika Krakowska

Dziekan Wydziału Architektury PK
Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
Biurowiec Biprocemwap w Krakowie
Centrum Medycyny Profilaktycznej w Krakowie
Instytut Materiałów Budowlanych, Ogniotrwałych i Ceramiki Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie

Wojciech Włodzimierz Buliński (ur. 13 listopada 1929 w Warszawie, zm. 24 listopada 2021 w Krakowie[1]) – polski architekt, profesor zwyczajny, od początku kariery naukowej związany z Wydziałem Architektury Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki, którego był dziekanem w latach 1987–1993.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiował na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej. W 1954 roku otrzymał dyplom magistra inżyniera architekta. Stopień doktora uzyskał w roku 1963, a stopień doktora habilitowanego w roku 1974. Tytuł naukowy profesora nauk technicznych otrzymał 15 kwietnia 1987[2]. W latach 1987–2000 pełnił funkcję kierownika Katedry Architektury Użyteczności Publicznej. Promotor wielu prac dyplomowych. Wyróżniony honorową Nagrodą SARP za wybitne osiągnięcia w dziedzinie architektury w 1994 roku. W 2001 odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[3]

Projekty[edytuj | edytuj kod]

  • Biurowiec BPPCIW (Biprocemwap) w Krakowie (1959–1966)[4][5][6]
  • Dom Pszczelarza w Mszanie Dolnej (1968)
  • Biurowiec z salą zebrań ZPW w Tarnowie Opolskim (1969)
  • Budynek mieszkalny w Krakowie (1970)
  • Instytut Materiałów Budowlanych, Ogniotrwałych i Ceramiki Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1972–1975)[7]
  • Centrum Medycyny Profilaktycznej w Krakowie (1972–1984)[8]
  • ZPW Trzuskawica koło Kielc (1975–1976)
  • Budynek biurowo-produkcyjny w Kielcach (Białogon) (1977)
  • Bank PKO BP w Nowym Sączu (1992–1993)
  • Dom wypoczynkowy NBP (Bankowiec) w Zakopanem (1994)
  • Bank PKO BP w Zakopanem (1995–1996)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Śp. prof. Wojciech Buliński (1929-2021) | SARP Oddział Kraków [online] [dostęp 2021-11-26] (ang.).
  2. Prof. Wojciech Buliński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2019-04-23].
  3. lista odznaczonych.
  4. Le Corbusier po krakowsku – biurowiec Bibrocemwap [online], www.archirama.pl [dostęp 2019-04-23] [zarchiwizowane z adresu 2013-03-01].
  5. Małgorzata Włodarczyk, Architektura lat 60-tych w Krakowie, 2006, ISBN 83-7318-767-7.
  6. Biurowiec Biprocemwap – Witamy na stronie Krakowskiego Szlaku Modernizmu – SzlakModernizmu.PL [online], 17 kwietnia 2021 [dostęp 2021-11-26] (pol.).
  7. Międzyresortowy Instytut Technologii Materiałów Budowlanych i Ceramiki AGH – Witamy na stronie Krakowskiego Szlaku Modernizmu – SzlakModernizmu.PL [online], 17 kwietnia 2021 [dostęp 2021-11-26] (pol.).
  8. Centrum Zdrowia Budowlanych – Witamy na stronie Krakowskiego Szlaku Modernizmu – SzlakModernizmu.PL [online], 17 kwietnia 2021 [dostęp 2021-11-26] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Szafer T.P., Współczesna architektura polska, Warszawa 1988
  • Kronowski D., Kształtowanie formy architektonicznej w krajobrazie górskim – zagadnienia wybrane, rozprawa doktorska, Kraków 2014
  • Włodarczyk M., Architektura lat 60-tych w Krakowie, czyli współczesna architektura w historycznym mieście, praca doktorska, Kraków 2004
  • Włodarczyk M., Architektura lat 60-tych w Krakowie, Kraków 2006, s. 93–96
  • Fabiański M., Purchla J., Historia architektury Krakowa w zarysie, Kraków 2017.
  • Dobrowolski T., Sztuka Krakowa, Wydawnictwo Literackie, wyd. V, Kraków 1978, s. 524.
  • Motak M., Architektura Krakowa 1989–2004. Nowe realizacje w kontekście miasta historycznego, Monografie Politechniki Krakowskiej