Wojciech Góralczyk (ur. 1951)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wojciech Góralczyk
Wojciech Stanisław Góralczyk
Data urodzenia

19 marca 1951

Zawód, zajęcie

prawnik, urzędnik państwowy, nauczyciel akademicki

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Stanowisko

wiceminister przekształceń własnościowych (1990–1991, 1992–1994)

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Krzyż Zasługi

Wojciech Stanisław Góralczyk, także Wojciech Góralczyk jr. (ur. 19 marca 1951[1]) – polski prawnik, urzędnik państwowy i nauczyciel akademicki, profesor nauk prawnych, w latach 1990–1991 i 1992–1994 podsekretarz stanu w Ministerstwie Przekształceń Własnościowych.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Wojciecha Juliana Góralczyka, profesora prawa międzynarodowego publicznego. Studiował na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego (absolwent z 1972) oraz podyplomowo w Ecole nationale d'administration. Na UW w 1977 obronił doktorat, a rok później habilitację[2]. 20 czerwca 2018 otrzymał tytuł profesora nauk prawnych. W działalności naukowej specjalizował się w prawie administracyjnym i bankowym. Był recenzentem kilkunastu prac habilitacyjnych i promotorem kilku doktoratów. Autor kilkudziesięciu artykułów naukowych i książek, w tym podręczników akademickich[3][4].

Został wykładowcą i koordynatorem w Krajowej Szkole Administracji Publicznej, a także nauczycielem akademickim Akademii Leona Koźmińskiego, gdzie w 1997 objął funkcję kierownika Katedry Administracji i Prawa Administracyjnego. Należał do Towarzystwa Naukowego KUL i Centrum Analiz Społeczno-Ekonomicznych, a także został wiceprzewodniczącym Institut International des Sciences Administratives w Brukseli. Uzyskał uprawnienia radcy prawnego, prowadził kancelarię prawną[4][5].

W latach 1990–1991 oraz 1992–1994 pełnił funkcję podsekretarza stanu w Ministerstwie Przekształceń Własnościowych. Zajmował się opracowywaniem projektu ustawy prywatyzacyjnej. Zasiadał w radach nadzorczych różnych spółek, m.in. PLL LOT i Creditreform. Jako prawnik był także związany z bankami, w tym PKO Bankiem Polskim i Bankiem Handlowym w Warszawie, a także z Komisją Papierów Wartościowych[5].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi dla rozwoju kadr administracji publicznej (2006)[6] oraz Srebrnym Krzyżem Zasługi za zasługi w działalności na rzecz rozwoju polskiego systemu bankowo-finansowego (1999)[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wojciech Stanisław Góralczyk. rejestr.io. [dostęp 2020-05-25].
  2. Biogram. Centrum Analiz Społeczno-Ekonomicznych. [dostęp 2020-05-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-25)].
  3. Prof. dr hab. Wojciech Góralczyk, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2020-05-25].
  4. a b Nasi eksperci. Akademia Leona Koźmińskiego. [dostęp 2020-05-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-04)].
  5. a b dr hab. Wojciech Góralczyk. Akademia Leona Koźmińskiego. [dostęp 2020-05-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-23)].
  6. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 7 kwietnia 2006 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2006 r. nr 31, poz. 339)
  7. Odznaczenia dla pracowników Banku Handlowego. prezydent.pl, 21 czerwca 1999. [dostęp 2020-05-24].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]