Zdzisław Łęcki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zdzisław Łęcki
porucznik artylerii porucznik artylerii
Data i miejsce urodzenia

19 sierpnia 1890
Monasterzec

Data i miejsce śmierci

26 października 1968
Londyn

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

10 Pułk Artylerii Ciężkiej

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Późniejsza praca

dyplomata

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie) Medal Niepodległości Srebrny Krzyż Zasługi Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Oficer Orderu Gwiazdy Rumunii Order Trzech Gwiazd IV klasy (Łotwa) Medal Pamiątkowy Jubileuszowy 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej
Krzyż Legionowy
Grób Zdzisława Łęckiego na cmentarzu Powązkowskim

Zdzisław Bohdan Stefan Łęcki herbu Nałęcz (ur. 19 sierpnia 1890 w Monastercu, zm. 26 października 1968 w Londynie) – porucznik artylerii Wojska Polskiego, dyplomata.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Zdzisław Bohdan Stefan Łęcki[1] urodził się 5 lutego 1896 w Monastercu[2][3]. Był wnukiem Kazimierza Łęckiego (ziemianin), synem Karola (1858–1937), właściciela Monasterca i Heleny z Łęckich oraz bratem Stanisława (zm. 1974) radcy prawnego[3].

Podczas I wojny światowej był żołnierzem Legionów Polskich. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Przed 1923 uzyskał stopień naukowy doktora praw[4]. Podczas wojny polsko-bolszewickiej brał udział w walkach na froncie litewsko-białoruskim[5]. Został zweryfikowany w stopniu porucznika rezerwy artylerii ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[6][7]. W 1923, 1924, był oficerem rezerwowym 10 pułku artylerii ciężkiej z Przemyśla[8][9]. W 1934 jako porucznik rezerwy był przydzielony do Oficerskiej Kadry Okręgowej nr I jako przebywający stale zagranicą i pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III[2].

W latach 20. wstąpił do służby dyplomatycznej II Rzeczypospolitej. Od 28 maja 1928 do 15 stycznia 1929 był pracownikiem kontraktowym Konsulatu RP w Lipsku[4]. Od 16 stycznia 1929 do 15 kwietnia 1930 przebywał w Konsulacie Generalnym RP w Paryżu[4]. Następnie od 16 kwietnia 1930 do 1 maja 1932 był praktykantem w Departamencie Konsularnym w Ministerstwie Spraw Zagranicznych[4]. Później był przydzielona do służby w Poselstwie w Rydze, od 1 maja 1932 jako attaché poselstwa i tytularny sekretarz poselstwa I klasy, a od 1 sierpnia 1934 II sekretarz poselstwa[4]. Skierowany ponownie do centrali MSZ od 31 marca 1936 był referentem Departamentu Polityczno-Ekonomicznego, od 1 czerwca 1936 Departamentu Konsularnego, od 1 października 1936 Departamentu Polityczno-Ekonomicznego[4]. Od 1 września 1937 mianowany radcą MSZ[4]. W 1937 był radcą Referatu Sowieckiego w Wydziale Wschodnim (P. III) Departamentu Polityczno-Ekonomicznego MSZ[10]. Zasiadał w Komisji Rewizyjnej Klubu Urzędników Polskiej Służby Zagranicznej[11]. Później pełnił funkcję sekretarza ambasady RP w Moskwie[3].

Po zakończeniu II wojny światowej przebywał na emigracji w Wielkiej Brytanii. Do 26 września 1949 wraz z trzema innymi osobami, w tym Władysławem Leszczyńskim, prowadził spółkę pod nazwą „Earls Court Bookshop”, zajmującą się sprzedażą i wydawaniem książek[12]. Zamieszkując w Londynie i pracując jako rysownik 21 stycznia 1958 został naturalizowany w Wielkiej Brytanii[13]. Zmarł 26 października 1968 w Londynie[3]. 30 listopada 1968 został pochowany w grobowcu rodzinnym na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 7-6-17)[3].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Notices under the Trustee Act, 1925, s. 27. „The London Gazette”. Nr 44812, s. 3156, 21 marca 1969. 
  2. a b Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 137, 822.
  3. a b c d e f Cmentarz Stare Powązki: ŁĘCCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-02-03].
  4. a b c d e f g h i j k l m Rocznik SZRP 1938 ↓, s. 202.
  5. Herzog 1930 ↓, s. 35.
  6. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 851.
  7. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 775.
  8. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 798.
  9. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 717.
  10. Rocznik SZRP 1938 ↓, s. 29, 202.
  11. Rocznik SZRP 1938 ↓, s. 12.
  12. Notice (162). „The London Gazette”. Nr 38726, s. 4699, 30 września 1949. 
  13. Naturalisation. „The London Gazette”. Nr 41342, s. 1846, 21 marca 1958. 
  14. Według inskrypcji nagrobnej odznaczony Krzyżem Walecznych trzykrotnie.
  15. M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 298 „za wyjątkowo gorliwą i owocną pracę w służbie państwowej”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]