Cynaryzyna
| |||||||||||||||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||||||||||||||
Wzór sumaryczny |
C26H28N2 | ||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa |
368,51 g/mol | ||||||||||||||||||||||||
Wygląd |
biały lub prawie biały proszek[2] | ||||||||||||||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||||||||||||||
Numer CAS | |||||||||||||||||||||||||
PubChem | |||||||||||||||||||||||||
DrugBank | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | |||||||||||||||||||||||||
Klasyfikacja medyczna | |||||||||||||||||||||||||
ATC | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
|
|
Ten artykuł od 2012-07 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
Cynaryzyna (łac. Cinnarizinum) – organiczny związek chemiczny, pochodna piperazyny, lek hamujący odruch wymiotny oraz działający nootropowo[4].
Działanie[edytuj | edytuj kod]
Jest antagonistą wapnia, co objawia się działaniem rozkurczowym na naczynia krwionośne. Poprawia krążenie obwodowe, mózgowe i wieńcowe, powstrzymuje mdłości. Działa również lekko uspokajająco oraz znieczulająco. Powoduje poprawę procesów myślowych (poprzez lepsze dotlenienie mózgu). Ponadto hamuje wpływ kinin na naczynia krwionośne, w wyniku czego dochodzi do zwiększenia przepływu krwi. Może osłabiać sprawność psychoruchową (nie powinno się prowadzić samochodu, będąc pod wpływem tego leku). Działanie cynaryzyny utrzymuje się przez około 24 godziny.
Zastosowania[edytuj | edytuj kod]
Cynaryzyna jest stosowana w zaburzeniach krążenia mózgowego na tle miażdżycy, zawrotach i bólach głowy, szumie w uszach, stanach pourazowych, zaburzeniach krążenia obwodowego, niedokrwieniu kończyn, nudności i wymiotach (choroba lokomocyjna), zaburzeniach błędnikowych, nieżycie nosa, reakcjach alergicznych skóry.
Preparaty[edytuj | edytuj kod]
Leki zawierające cynaryzynę: Cinnarizinum, Stugeron. Związek został zsyntetyzowany w 1955 roku przez firmę Janssen Pharmaceutica[4].
Dawkowanie[edytuj | edytuj kod]
50–150 mg na dobę podzielone na 2 lub 3 dawki. W ostrych stanach alergicznych 50 mg 4 razy dziennie.
Interakcje[edytuj | edytuj kod]
Alkohol wzmacnia działanie cynaryzyny.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Farmakopea Polska VI, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2002, s. 1176, ISBN 83-88157-18-3 .
- ↑ a b c d e Farmakopea Polska VIII, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2008, s. 3491, ISBN 978-83-88157-53-0 .
- ↑ Cinnarizine, [w:] ChemIDplus, United States National Library of Medicine [dostęp 2012-07-13] (ang.).
- ↑ a b c Cinnarizine, [w:] DrugBank, University of Alberta, DB00568 (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Leki współczesnej terapii, Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich