Krzysztof Krajewski (prawnik)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krzysztof Krajewski
Data i miejsce urodzenia

16 kwietnia 1953
Kraków

profesor nauk prawnych
Specjalność: prawo karne
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Doktorat

1986

Habilitacja

29 maja 1995

Profesura

12 czerwca 2002

Uczelnia

Uniwersytet Jagielloński

Kierownik Katedry Kryminologii UJ
Okres spraw.

od 2006

Krzysztof Krajewski (ur. 16 kwietnia 1953 w Krakowie[1]) – polski prawnik, profesor zwyczajny i kierownik Katedry Kryminologii Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1976 ukończył studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego. Następnie podjął pracę na macierzystej uczelni, najpierw w Katedrze Postępowania Karnego, a od 1978 w Katedrze Kryminologii[1]. W latach 1977–1979 odbywał aplikację sądową zakończoną egzaminem sędziowskim w Sądzie Wojewódzkim w Krakowie. W 1986 uzyskał tytuł magistra socjologii. Stopień doktora nauk prawnych zdobył w 1986, a stopień naukowy doktora habilitowanego w zakresie kryminologii uzyskał w 1995, rozprawą Teorie kryminalistyczne a prawo karne. Od 2002 profesor nauk prawnych.

W 2002 został wybrany prezesem Polskiego Towarzystwa Kryminologicznego im. prof. Stanisława Batawii[1], w późniejszych latach pełnił funkcję wiceprezesa PTK.

W 2015 został wybrany członkiem Komitetu Nauk Prawnych PAN[2].

Wielokrotnie w wypowiedziach publicznych krytykował represyjną politykę narkotykową w Polsce, nastawioną na karanie konsumentów (użytkowników) nielegalnych substancji psychoaktywnych[3][4]. Sugerował możliwość złagodzenia pewnych zapisów prawnych, m.in. w kontekście dekryminalizacji posiadania marihuany. Jest członkiem Rady Programowej Polskiej Sieci Polityki Narkotykowej[5].

Aktualnie pełnione funkcje[edytuj | edytuj kod]

  • Członek Komitetu Redakcyjnego Archiwum Kryminologii (od 1996)
  • Członek Komitetu Redakcyjnego Czasopismo Prawa Karnego i Nauk Penalnych (od 1997)
  • Członek Komitetu Redakcyjnego Przegląd Więziennictwa Polskiego (od 2002)
  • Członek Rady Programowej Alkoholizm i Narkomania (od 2008)
  • Członek Editorial Board European Journal of Crime, Criminal Law & Criminal Justice (od 2005)
  • Członek Editorial Board European Journal of Criminology (od 2005)
  • Członek Komitetu Naukowego (Scientific Committee) przy Europejskim Centrum Monitorowania Narkotyków I Narkomanii (European Monitoring Centre for Drugs and Drug Addiction – EMCDDA) w Lizbonie

Zainteresowania badawcze[edytuj | edytuj kod]

  • Kryminologiczna i prawna problematyka narkotyków i narkomanii
  • Kryminologia teoretyczna
  • Kryminologiczna problematyka agresji i przemocy
  • Problematyka strachu przed przestępczością, społecznych postaw wobec przestępczości, prewencji przestępczości
  • Kryminologiczna problematyka przestępczości zorganizowanej
  • Polityka kryminalna

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Who is who w Polsce. Encyklopedia biograficzna z życiorysami znanych Polek i Polaków, Hübners blaues Who is Who, Zug 2007 (dodatek CD).
  2. Skład. pan.pl. [dostęp 2016-01-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-22)].
  3. Kaja Puto: Wygrać wojnę z dopalaczami? Jest sposób – dekryminalizacja marihuany. Krytyka Polityczna, 16 grudnia 2017. [dostęp 2018-06-09].
  4. Dlaczego nie ma sensu karać za posiadanie? Prof. Krzysztof Krajewski. Wiem co ćpiem, 4 czerwca 2018. [dostęp 2018-06-09].
  5. Rada Programowa Polskiej Sieci Polityki Narkotykowej. Krytyka Polityczna, 4 listopada 2013. [dostęp 2018-06-09].