Próba fermentacyjna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Próba fermentacyjna – metoda oceny orientacyjnego charakteru mikroflory dominującej w mleku surowym.

Metoda oparta jest na obserwacji wyglądu skrzepu mlecznego (inkubacja w probówkach), jaki uzyskuje się po 12-48 godzinach w temperaturze 37°C[1][2]. Na podstawie próby fermentacyjnej określić można np. przybliżoną jakość sera, jaki planuje się wyrobić z danej partii mleka. Próba pozwala ujawnić w mleku obecność drobnoustrojów nieszkodliwych dla serowarstwa (kwaszących), jak i szkodliwych: wytwarzających gaz z laktozy czy też proteolitycznych (rozkładających białka)[3].

Odmianą tej próby jest próba fermantacyjno-podpuszczkowa, w której inkubacji poddaje się mleko potraktowane podpuszczką[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
  2. Encyklopedia Zarządzania, Próba (Towaroznawstwo)
  3. a b Julian Gaweł, Irena Molska, Analiza techniczna w przetwórstwie mleczarskim, WSiP, Warszawa, 1990, s.178-180, ISBN 83-02-03304-9