Przezczaszkowa stymulacja magnetyczna
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/16/Repetitive_transcranial_magnetic_stimulation_%28rTMS%29_is_a_technique_for_noninvasive_stimulation_of_the_adult_brain.jpg/300px-Repetitive_transcranial_magnetic_stimulation_%28rTMS%29_is_a_technique_for_noninvasive_stimulation_of_the_adult_brain.jpg)
Przezczaszkowa stymulacja magnetyczna (ang. transcranial magnetic stimulation, TMS) – nieinwazyjna metoda powodująca depolaryzację i hiperpolaryzację neuronów. TMS korzysta z indukcji elektromagnetycznej w celu wywołania słabego napięcia elektrycznego przy pomocy szybko zmieniającego się pola magnetycznego. Może to powodować aktywność w poszczególnych częściach mózgu i wywołanie niewielkiego dyskomfortu, pozwalającego na badanie funkcjonowania mózgu i jego połączeń. Odmiana TMS, powtarzalna przezczaszkowa stymulacja magnetyczna (rTMS), była testowana jako urządzenie stosowane w terapii wielu zaburzeń neurologicznych i psychiatrycznych, takich jak: migrena, wylew, choroba Parkinsona, dystonia, szum uszny, depresja i halucynacje słuchowe.
Zastosowanie TMS w badaniach naukowych - stymulacja kory motorycznej za pomocą TMS wywołuje skorelowaną aktywność odpowiednich mięśni, co można zmierzyć za pomocą EMG; aplikowanie wielu impulsów w krótkich odstępach czasu (powtarzana stymulacja rTMS) prowadzi do obniżenia się pobudliwości neuronów korowych.