14P/Wolf

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
14P/Wolf
Odkrywca

Max Wolf

Data odkrycia

17 września 1884

Nazwy alternatywne

1884 S1; 1884 III; 1884c;
1891 J1; 1891 II; 1891b;
1898 IV; 1898f; 1912 I;
1911a; 1918 V; 1918b;
1925 X; 1925e; 1934 I;
1933e; 1942 VI; 1950 VI;
1950c; 1959 II; 1958c;
1967 XII; 1967j; 1976 II;
1975f; 1984 IX; 1983m;
1992 XXII; 1992m

Elementy orbity
Półoś wielka

4,2536 au

Mimośród

0,3556

Peryhelium

2,7409 au

Aphelium

5,7662 au

Okres orbitalny

8,77 lat

Nachylenie orbity względem ekliptyki

27,9136°

Długość węzła wstępującego

202,1306°

Argument peryhelium

159,1621°

Moment przejścia przez peryhelium

2 grudnia 2017

Charakterystyka fizyczna jądra
Średnica

4,66 km

14P/Wolfkometa krótkookresowa, należąca do rodziny komet Jowisza.

Odkrycie i nazwa[edytuj | edytuj kod]

Kometę tę odkrył astronom niemiecki Max Wolf 17 września 1884 roku. Odkrycia tego dokonał w Landessternwarte Heidelberg-Königstuhl w Heidelbergu.

Nazwa pochodzi od nazwiska odkrywcy.

Orbita komety[edytuj | edytuj kod]

Orbita komety 14P/Wolf ma kształt wydłużonej elipsy o mimośrodzie 0,36. Jej peryhelium znajduje się w odległości 2,74 j.a., aphelium zaś 5,77 j.a. od Słońca. Jej okres obiegu wokół Słońca wynosi 8,77 lat, nachylenie do ekliptyki to wartość 27,91˚. Kometa ta była obserwowana podczas każdego przejścia przez peryhelium orbity wokół Słońca z wyjątkiem roku 1904, gdy nie obliczono jej orbity.

Właściwości fizyczne[edytuj | edytuj kod]

Jest to kometa, która nie zbliżyła się do Słońca zbyt blisko, przez co jej aktywność nie jest nadzwyczajna. Jądro jej ma wielkość ok. 4,66 km.

Ľuboš Neslušan z Instytutu Astronomicznego Słowackiej Akademii Nauk sugeruje, że 14P/Wolf i kometa 206P/Barnard-Boattini są częściami większego ciała, które uległo rozpadowi[1].

Badania[edytuj | edytuj kod]

Badaniami orbity tej komety od roku 1907 do 1973 zajmował się polski astronom Michał Kamieński. Jego prace polegały na obliczeniach wpływu planet gazowych na orbitę komety. W 1922 roku kometa 14P/Wolf zbliżyła się do Jowisza na odległość zaledwie 0,125 j.a. Tak bliskie zbliżenie miało ogromny wpływ na kształt orbity komety. Peryhelium jej orbity wzrosło z 1,58 na 2,47 j.a., a okres obiegu wokół Słońca zwiększył się z 6,82 roku na 8,31. Badania i obliczenia dokonane przez Kamieńskiego pozwoliły na odnalezienie komety w 1925 roku bardzo blisko pozycji przewidywanej przez astronoma.

I choć początkowo nie udawało się Kamieńskiemu powiązać według jednej reguły elementów orbity komety w czasie wszystkich pojawień się jej w latach 1884–1919, to jednak gdy powiązał każde dwa kolejne ukazania się komety 14P/Wolf w badanym okresie, stwierdził, że średni ruch dzienny komety stale się zmniejsza. W ten sposób astronom odkrył zjawisko deceleracji w ruchu komet okresowych.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ľuboš Neslušan, Comets 14P/Wolf and D/1892 T1 as parent bodies of a common, alpha-Capricornids related, meteor stream Astronomy and Astrophysics, vol. 351, pp. 752-758 (1999) PDF

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]