Łęg (gmina Połaniec)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Łęg
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Powiat

staszowski

Gmina

Połaniec

Wysokość

157,3 m n.p.m.

Liczba ludności (2021)

240[2]

Strefa numeracyjna

15

Kod pocztowy

28-230[3]

Tablice rejestracyjne

TSZ

SIMC

0803680[4]

Położenie na mapie gminy Połaniec
Mapa konturowa gminy Połaniec, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Łęg”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Łęg”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Łęg”
Położenie na mapie powiatu staszowskiego
Mapa konturowa powiatu staszowskiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Łęg”
Ziemia50°26′05″N 21°18′45″E/50,434722 21,312500[1]

Łęgwieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie staszowskim, w gminie Połaniec[4][5].

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa tarnobrzeskiego.

Demografia[edytuj | edytuj kod]

Współczesna struktura demograficzna wioski Łęg na podstawie danych z lat 1995-2009 według roczników GUS-u, z prezentacją danych z 2002 roku[6]:

Tabela 1.1 Poziom populacji wioski w przedziałach wiekowych
WYSZCZEGÓLNIENIE J.
m.
POPULACJA MIESZKAŃCÓW
(w przedziałach wiekowych w 2002 roku)
OGÓŁEM 0-9 10-19 20-29 30-39 40-49 50-59 60-69 70-79 80+
I. OGÓŁEM os. 240 33 41 35 36 28 27 17 15 8
odsetek % 100 13,7 17,1 14,6 15 11,7 11,2 7,1 6,3 3,3
1. WEDŁUG PŁCI
A. Mężczyzn os. 123 14 22 20 21 13 13 10 6 4
odsetek % 51,2 5,8 9,2 8,3 8,7 5,4 5,4 4,2 2,5 1,7
B. Kobiet os. 117 19 19 15 15 15 14 7 9 4
odsetek % 48,8 7,9 7,9 6,3 6,3 6,3 5,8 2,9 3,8 1,6


Rysunek 1.1 Piramida populacji – struktura płci i wieku wioski
Tabela 1.2 Poziom populacji wioski w grupach wiekowych
WYSZCZEGÓLNIENIE J.
m.
POPULACJA MIESZKAŃCÓW
(w grupach wiekowych w 2002 roku)
OGÓŁEM Mężczyzn Kobiet
I. OGÓŁEM os. 240 123 117
odsetek % 100 51,3 48,8
1. W WIEKU
A. Przedprodukcyjnym os. 63 30 33
odsetek % 26,3 12,5 13,8
B. Produkcyjnym os. 144 80 64
odsetek % 60 33,3 26,7
a. mobilnym os. 96 53 43
odsetek % 40 22,1 17,9
b. niemobilnym os. 48 27 21
odsetek % 20 11,2 8,8
C. Poprodukcyjnym os. 33 13 20
odsetek % 13,7 5,4 8,3

Dawne części wsi – obiekty fizjograficzne[edytuj | edytuj kod]

W latach 70. XX wieku przyporządkowano i opracowano spis lokalnych części integralnych dla Łęgu zawarty w tabeli 1.

Tabela 1. Wykaz urzędowych nazw miejscowych i obiektów fizjograficznych[7]
Nazwa wsi – miasta Nazwy części wsi
– miasta
Nazwy obiektów fizjograficznych
– charakter obiektu
I. Gromada POŁANIEC
  1. Łęg

  1. Grabowiec — pole
  2. Kolonijki — pole
  3. Kościelne — pole
  4. Motylaki — pole
  5. Pastwisko — pole, pastwisko
  6. Piaski — nieużytki, pole
  7. Podmłynie — pole, nieużytki
  8. Szyjki — pole

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 72635
  2. Wieś Łęg w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-03-16], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 704 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  5. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. Baza Demograficzna – Tablice predefiniowane – Wyniki badań bieżących; Stan i struktura ludności; Ludność według płci i miast. GUS, 2011, demografia.stat.gov.pl [dostęp 2011-05-04]. (pol.).
  7. Por. Leon Kaczmarek (red. nauk. zeszytu), Witold Taszycki (red. nauk. wyd.): Urzędowe Nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych. 33. Powiat staszowski województwo kieleckie. Komisja ustalania nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych (do użytku służbowego). Z: 33. Warszawa: Urząd Rady Ministrów. Biuro do Spraw Prezydiów Rad Nadzorczych, 1970, s. 34, 77-96.

Literatura[edytuj | edytuj kod]

  1. Kaczmarek Leon (red. nauk. zeszytu), Taszycki Witold (red. nauk. wyd.): Urzędowe Nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych. 33. Powiat staszowski województwo kieleckie. Komisja ustalania nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych (do użytku służbowego). Z: 33. Warszawa: Urząd Rady Ministrów. Biuro do Spraw Prezydiów Rad Nadzorczych, 1970.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]